Όσο πλησιάζει η μέρα του ντέρμπι ανάμεσα στον Παναθηναϊκό με τον αιώνιο τόσο θυμάμαι τα παιχνίδια που μας έχουν σφάξει.
Δεν ξέρεις τέτοιες μέρες αν πρέπει να τα θυμάσαι ή να τα ξεχνάς για το καλό των νεύρων σου. Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011, η μέρα που είχα πει ότι δεν αξίζει να ασχοληθεί κάνεις με την Super League, το πρωτάθλημα που παίζουν 18 ομάδες και στο τέλος το παίρνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο Ολυμπιακός. Η αγάπη για την ομάδα είναι πιο μεγάλη όμως από την λίγδα του πρωταθλήματος για να σταματήσω να ασχολούμε,γιατί όπως και να το κάνεις δεν γίνεται να μην δεις αγώνα του Παναθηναϊκού.
Φυσικά όλοι θυμούνται εκείνη την “ιστορική” ήμερα, αφού όλοι οι Παναθηναϊκοί και οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι που είδαν το ντέρμπι εκείνη την ήμερα, στο τέλος του αγώνα, δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην ήταν έξαλλος με τα τραγικά γεγονότα που έγιναν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εκείνη η μέρα έμεινε χαρακτηριστική ως και η μέρα “Κάλυπτα και εγώ τον Κατσουρανη”, όταν σε καθαρό γκολ του Κώστα Κατσουράνη ο κ.Τρύφων αποφάσισε να το υποδείξει ως οφσάιντ.
Αυτό το γκολ μόνο οφσάιντ δεν ήταν, καθώς οι έξι από τους έντεκα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού κάλυπταν τον παίκτη. Τώρα, από που και ως που αυτό το γκολ ακυρώθηκε, μόνο ένας Τρύφων ξέρει. Όχι και τίποτα άλλο, αλλά εκείνη την μέρα γέλασε ο κόσμος, αφού μας έκαναν να ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε από τους κανονισμούς του ποδοσφαίρου.
Υ.Γ1: Μπορεί να έγινε ότι έγινε εκείνη την ήμερα, να μου ακύρωσαν καθαρό γκολ, να έχασα με άδικη τρόπο 2-1 από τους Πειραιώτες, άλλα το γκολ του Λέτο που πέταξε κατευθείαν τη μπάλα μέσα στα δίκτυα, όταν εκτέλεσε το φάουλ ήταν από τις καλύτερες στιγμές μου.
Υ.Γ2: Περιμένω να δω αυτή την φορά, τι θα γίνει στο Κυριακάτικο παιχνίδι,για να καταφέρουν οι διαιτητές, να βγάλουν νικητή το συμφέρον τους.
Μαρία Σπ.
