Ο Μεχντί Αμπέντ παρουσίασε δυο πρόσωπα τη σεζόν που μας πέρασε. Ένα μέτριο στον πρώτο γύρο κι ένα εξαιρετικό στο δεύτερο. Όπως, ακριβώς, και ο Παναθηναϊκός. Βελτιώθηκε σε όλους τους τομείς το «τριφύλλι», βελτιώθηκε και ο Αλγερινός, που αποτέλεσε, κατά την άποψή μου, έναν από τους πιο χρήσιμους ποδοσφαιριστές του «τριφυλλιού» με τα όσα έκανε στο γήπεδο.
Μέσος «box to box», με όλη τη σημασία των λέξεων. Γρήγορος, δυνατός, με ικανότητα να πατάει στην περιοχή και να σκοράρει. Ότι, ακριβώς, ήθελε ο Γιάννης Αναστασίου στον νέο Παναθηναϊκό που άρχισε να «χτίζει». Μελανό του σημείο η όχι και τόσο καλή τεχνική του κατάρτιση. Τα υπόλοιπα συν, όμως, «σβήνουν» αυτό το μείον…
Στον Παναθηναϊκό της νέας περιόδου, ο Μεχντί Αμπεντ είναι απαραίτητος. Για πολλούς λόγους. Οι βασικότεροι, το στυλ παιχνιδιού του, το οποίο ανέφερα παραπάνω. Στο 4-4-2 με «ρόμβο» ή ακόμη και στο 4-3-3, ο νεαρός είναι… ταμαμ για τη θέση του εσωτερικού χαφ. Κάνει πολλές δουλειές, είναι παίκτης ομάδας και βοηθάει στον τομέα του γκολ, τους επιθετικούς του «τριφυλλιού». Προσθέστε σε όλα αυτά την εμπειρία που έχει αποκτήσει από πέρυσι και τη «ζύμωση» του στους «πράσινους». Ο Παναθηναϊκός ξέρει τον Αμπέντ και ο Αμπέντ τον Παναθηναϊκό. Αυτό από μόνο του είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος – μαζί με τους υπόλοιπους φυσικά- που τον καθιστά απαραίτητο και αν θέλετε «κλειδί» για την ομάδα.
Ο Γιάννης Αναστασίου και ο Νίκος Νταμπίζας είναι διατεθειμένοι να περιμένουν μέχρι τέλους τον Αλγερινό. Ο ίδιος θέλει να φορέσει ξανά τα πράσινα και γι’ αυτό θα πιέσει τον Αλαν Πάρντιου να τον δώσει ξανά δανεικό στους Κυπελλούχους Ελλάδας. Οσο για τις πιθανότητες να συμβεί αυτό; Τη δεδομένη στιγμή, όσο κι αν φαντάζει περίεργο για κάποιους, είναι πολλές. Περισσότερες από το να συνεχίσει στους «ανθρακωρύχους», οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι χρειάζεται κι άλλο «ψήσιμο» για να παίξει στην Πρέμιερ Λιγκ. «Ψήσιμο» που μπορεί να γίνει με καλύτερο τρόπο σε μια ομάδα που γνωρίζει ο ποδοσφαιριστής, παρά σε μια νέα, στην οποία θα αρχίσει από το μηδέν.
