Αποτελεί κοινή συνείδηση το γεγονός ότι η κλήρωση για τον Παναθηναϊκό είναι καλή. Πάντα, όμως, θεωρητικά και συγκριτικά σε σχέση με άλλους υποψηφίους αντιπάλους, όπως ήταν η Ζενίτ, η Λιλ ή η Μπεσίκτας. Ομάδες που, όπως και να το κάνουμε, είναι καλύτερες από τη Σταντάρ Λιέγης. Ένα σύνολο, που δεν φοβίζει, που δεν είναι στην κατάσταση την οποία βρισκόταν πριν από 3-4 χρόνια, που, που, που… ΣΤΟΠ, όμως!
Ποτέ μια πρόκριση από διπλούς αγώνες δεν ήταν απλή υπόθεση. Το αντίθετο, μάλιστα. Πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με αναμετρήσεις σε pre season. Περιόδους, δηλαδή, που είναι ιδιαίτερες, καθώς οι ομάδες βρίσκονται στο «μοντάρισμά» τους, άλλες πιο έτοιμες, άλλες πιο πίσω…
Ας προσθέσουμε σε αυτό, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός πέρασε μια στείρα, μεταβατική, μα καθ’ όλα διδακτική ποδοσφαιρική περίοδο και τώρα προσπαθεί να αναγεννηθεί. Επομένως, αυτό από μόνο του δεν τον καθιστά φαβορί και δεν θα πρέπει να «κατέβει» σ’ αυτά τα ματς με τέτοια νοοτροπία.
Με απόλυτη επίγνωση της πραγματικότητας, με σκληρή δουλειά και συγκέντρωση για τον μεγάλο στόχο, ο Παναθηναϊκός μπορεί να τα καταφέρει. Μπορεί να ξεπεράσει αυτό το «εμπόδιο» της Σταντάρ και να ορθοποδήσει. Διότι αν εξασφαλίσει την είσοδό του σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, τότε όχι μόνο παίρνει μια βαθιά ανάσα, αλλά να επιστρέψει. Να επιστρέψει ψυχολογικά και φυσικά οικονομικά!
Η ευκαιρία είναι καλή. Κανείς, όμως, δεν πρέπει να αιθεροβατεί, κάτι που γνωρίζει πολύ καλά ο Γιάννης Αναστασίου και οι συμπαίκτες του. Τον κορμό δεν τον κόβεις με μια τσεκουριά, αλλά με πολλές μαζί. Κι’ αν υπερεκτιμήσεις τις δυνάμεις σου, μπορεί να πάθεις ζημιά. Χαμηλά, λοιπόν, η μπάλα και να θυμόμαστε πάντα ότι η «καλή κλήρωση» φαίνεται στο χόρτο…
Τα πιο καθοριστικά ματς- ίσως για τη σύγχρονη ιστορία της ομάδας- έρχονται. Και ο Παναθηναϊκός θα κάνει τα πάντα για να ξαναγράψει την ιστορία του. Αν τα καταφέρει, τότε θα ξαναγίνει δυνατός, υγιής, ισχυρός και θα ξεκινά από διαφορετική αφετηρία τη χρονιά.
