Το ένα «Μπ» (Μπεργκ) λείπει και είναι πρόβλημα. Το άλλο «Μπ» (Μπούρμπος) παίζει κι επίσης είναι πρόβλημα. Ο Παναθηναϊκός ολόκληρος είναι προβληματικός. Ο Αναστασίου μπερδεμένος. Όπως και ο κόσμος, που είδε και… απόειδε, που στήριξε με όλη τη δύναμη της ψυχής του, αλλά μετά το 1-2 από τον ΟΦΗ αποδοκίμασε έξω από τα αποδυτήρια. Όχι άδικα.
Ο Παναθηναϊκός αντί να βελτιώνεται, κάνει βήματα προς τα πίσω. Εκεί που περιμέναμε πως φέτος θα είναι ακόμα καλύτερος, εκεί που πιστεύαμε πως η ομάδα θα έχει την ίδια συνοχή με την περσινή σεζόν και θα βγάλει κι άλλα όμορφα στοιχεία στο παιχνίδι της, εκείνη μας διαψεύδει πανηγυρικά. Ο Αναστασίου έχασε τον Μπεργκ την πρώτη αγωνιστική, έχουν περάσει δύο μήνες από τότε, αλλά λύση δεν έχει βρει. Ζήτησε επιθετικό τον Μπερίσα, αλλά ακόμα δεν τον έχουμε δει. Προσπάθησε να κάνει… παίκτη τον Πέτριτς, αλλά τίποτα. Το παλεύει με Καρέλη και Κλωναρίδη, αλλά κανείς δεν είναι «φουνταριστός». Αποτέλεσμα η ομάδα να μην μπορεί να σκοράρει στις – ούτως ή άλλως – λίγες ευκαιρίες που δημιουργεί.
Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά προβλήματα. Θα κρύβονταν κάτω απ’ το χαλί αν κέρδιζε τον ΟΦΗ με ακόμα μία ανατροπή. Οφείλει να τα «κρύψει» την επόμενη εβδομάδα και μετά τα ματς με Αϊντχόφεν και Ολυμπιακό να προσπαθήσει να τα λύσει. Να βρει άκρη με το δεξί του μπακ. Από το καλοκαίρι υπήρξε αμφισβήτηση γύρω από την επιλογή Μπούρμπου. Ο συμπαθής κατά τ’ άλλα δεξιός μπακ δεν μπορεί να σταθεί όρθιος με το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού. Η αντίδρασή του στο γκολ του Μακρή είναι παίκτη που παίζει πρώτη φορά ποδόσφαιρο. Τον βλέπει να περνάει μπροστά του και δεν κάνει βήμα.
Φταίει αυτός; Σαφώς και όχι. Τον επέλεξε ο Αναστασίου κι εκείνος τον βάζει και παίζει. Ο Πράνιτς είναι στιγμές που μοιάζει αδιάφορος. Ο Νάνο δεν θυμίζει τον περσινό εαυτό του, η άμυνα δέχεται αστεία γκολ, ο Κοτσόλης έχει φάει «κράξιμο», αλλά και με τον Στιλ δεν υπάρχει σιγουριά. Και δεν είναι μόνο αυτά, αλλά πολλά περισσότερα.
Ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός κερδίσει ξανά στο Καραϊσκάκη (έχω την αίσθηση πως το Αϊντχόφεν λίγο ενδιαφέρει πλέον τους πάντες), οφείλει να δει πως θα βελτιωθεί. Να κάνει τον αντίπαλο να αισθάνεται πως στη Λεωφόρο είναι εκείνος το αφεντικό και καθορίζει την εξέλιξη του ματς. Μέχρι στιγμής δεν συμβαίνει αυτό. Η κλεψύδρα γύρισε και για τον Αναστασίου και τους παίκτες και την γύρισε ο κόσμος με τις αποδοκιμασίες της Κυριακής. Το ματς στο Καραϊσκάκη μοιάζει πιο σημαντικό από ποτέ άλλοτε…
ΥΓ: Χίλια μπράβο στον Γκατούζο. Αν τους τα πει και στην προπόνηση αυτά που είπε στις δηλώσεις του, θα έχει βάλει ένα λιθαράκι για να γλιτώσουμε απ’ αυτή την αηδία των καθυστερήσεων. Τελικά ίσως να έχει δίκιο ο Πλατινί που θέλει να επιβάλει την… λευκή κάρτα.
