Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει στο panathinaikos24.gr για τη βαριά ήττα από την Ξάνθη, για την κάκιστη εικόνα της ομάδας και εξηγεί γιατί δεν χωρούν αφορισμοί.
Το έχουμε γράψει και πει δεκάδες φορές φέτος. Ο Παναθηναϊκός μια ομάδα που έχει κάποιους ποιοτικούς παίκτες, αρκετούς όχι και λειτουργεί ως όλον. Ως σύνολο. Όταν, όμως, η ποιότητα δεν περισσεύει, τότε το κύριο χαρακτηριστικό σου θα είναι η αστάθεια. Το «μια ζέστη, μια κρύο», το οποίο έχουμε δει πολλές φορές φέτος στο «τριφύλλι», σε Ελλάδα και Ευρώπη, με εξαίρεση αυτό το σερί των έξι αγώνων χωρίς ήττα που έκανε στη Σούπερ Λίγκα.
Στα Πηγάδια, λοιπόν, πήραμε μια γεύση από το… κρύο. Πολύ κρύο, όμως! Στη χθεσινή «τεσσάρα» από την εξαιρετική, είναι η αλήθεια, μεσοεπιθετικά Ξάνθη, οι «πράσινοι» έβγαλαν όλες τις αδυναμίες τους στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Θυμίζω, απλώς, ότι λίγες μέρες πριν, στη νίκη επί του Πανθρακικού, το «τριφύλλι» έβγαλε, σχεδόν, όλα τα προτερήματά του και ομολογουμένως πραγματοποίησε την καλύτερή του φετινή εμφάνιση. Να, λοιπόν, η αστάθεια για την οποία κάναμε λόγο…
Δυο γκολ από στημένες φάσεις, εκ των οποίων το πρώτο στην πρώτη κι όλας επίσκεψη των γηπεδούχων. Ένα ακόμη από… κατασκήνωση των παικτών της Σκόντα στην περιοχή, όταν οι αμυντικοί του Παναθηναϊκού δεν μπόρεσαν να «αναχαιτίσουν», παρά τις εξαιρετικές προσπάθειες του Λουκ Στιλ. Κι ένα στην κόντρα, όταν ο Παναθηναϊκός είχε βγει πολύ μπροστά. Συνυπολογίστε σ’ αυτό και τα δυο δοκάρια των Ακριτών…
Οι «πράσινοι» ήταν αργοί σε όλες τους τις γραμμές, είχαν μια άθλια μεσοαμυντική λειτουργία, έβγαιναν σχεδόν πάντα δεύτεροι στις φάσεις και το πλήρωσαν με μια ήττα – χαστούκι. Για μια ακόμη φορά φάνηκε το τεράστιο πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας (σ.σ. και όχι μόνο), γεγονός που καθιστά επιτακτική την απόκτηση κεντρικού αμυντικού τον Ιανουάριο και γιατί όχι κι ενός χαφ. Κανείς, φυσικά, δεν θα έλεγε όχι και στη μεταγραφή ενός δεξιού μπακ, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί παίκτης γι αυτή τη θέση τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Ακολουθεί μια συνέχεια, στην οποία ο Παναθηναϊκός πρέπει ξανά να σηκώσει κεφάλι. Όπως πριν την ήττα από την Ξάνθη δεν έγινε ομαδάρα, έτσι και τώρα δεν είναι ομαδούλα. Είναι, απλώς, ένα σύνολο που δουλεύει, αλλά που συνεχίζει να έχει τρανταχτά κενά και «θέματα», τα οποία διορθώνονται και λύνονται πάντα με τη συνέχεια της σκληρής δουλειάς, αλλά και της ενίσχυσης. Δεν χρειάζονται αφορισμοί και μηδενισμοί, όπως δεν χρειάζονταν υπέρμετροι ενθουσιασμοί με το σερί στη Super League. Ο μοναδικός στόχος στο «τριφύλλι» θα πρέπει να είναι η βελτίωση, το καλύτερο ποδόσφαιρο και τα επιτυχημένα αποτελέσματα. Χωρίς πολλά, πολλά, χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς ακραίες αντιδράσεις στα καλά και στα άσχημα. Και στο τέλος, θα γίνει το περιβόητο «ταμείο»…
