«Αν ήμουν διοίκηση του Παναθηναϊκού θα είχα πάρει ήδη την ομάδα να παίζω στην Αδριατική Λίγκα. Μακριά από ΕΣΑΚΕ, ΕΟΚ και αθλητική δικαιοσύνη που δεν στηρίζεται πουθενά», γράφει ο Γιάννης Αβραμίδης.
Το αστείο του όλου θέματος είναι πως η ίδια η διοίκηση του Ολυμπιακού που με τόσο πάθος υποστήριξε μία υπόθεση που βασίζεται σε μία αργοπορημένη εκδίκαση μίας έφεσης, είχε τιμωρήσει την ίδια την ομάδα της, για μία… τελικώς νίκη.
Αλλά η ουσία της απόφασης που βασίζεται σε ξεχωριστό δίκαιο από αυτό που εκδίκασε ο ίδιος ο αθλητικός δικαστής υπόθεση του πριν μία εβδομάδα (βλ. Παπαθεοδώρου και ποινή του για το παιχνίδι κυπέλλου ΑΕΝΚ- Απόλλωνας) είναι πως πλέον στιγμάτισαν την ιστορία του αθλήματος.
Όλοι θα θυμούνται πλέον την σεζόν 2014-15 ως σεζόν που κρίθηκε ένας τίτλος στα χαρτιά. Όπως χλευάζουν και ειρωνεύονται την αντίστοιχη περίπτωση του ποδοσφαίρου με τον ποδοσφαιριστή της Καλαμαριάς, έτσι τώρα θα μιλάνε για την παρουσία προέδρου στο γήπεδο που οδήγησε σε προσφυγές, ενστάσεις και τελικά ένα ματς που στοίχησε την θέση ενός προπονητή –μεταξύ άλλων- να κρίνεται (μαζί με τον τίτλο στον θεσμό) στα χαρτιά.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να σχολιάσω κάτι παραπάνω για την απόφαση. Είμαι τυχερός που έχω υγιείς σκεπτόμενα φιλάθλους του Ολυμπιακού, φίλους μου που μόνο ευτυχισμένοι δεν είναι από την ματαιοδοξία της διοίκησης της ομάδας τους.
Γιατί το όλο θέμα προκαλείται από την ματαιοδοξία των ανθρώπων που είναι στον διοικητικό θώκο του Ολυμπιακού και οι οποίοι αποδεικνύουν περίτρανα πολλάκις ότι είναι παντελώς άσχετοι με τον χώρο και το άθλημα. Απλά χρησιμοποιούν τον Ολυμπιακό σαν όχημα όψιμης εξουσίας και με την δύναμη που έχουν, λόγω της κληρονομικής τους εύνοιας κάνουν επίδειξη διασύροντας το άθλημα.
Ο Παναθηναϊκός δεν θα ήθελα να αντιδράσει. Δεν θα ήθελα καν να κάνει έφεση. Έχουν διασυρθεί μόνοι τους, για να προσπαθήσει να τους κερδίσει εκτός γηπέδου. Και ξέρω πως ο εγωισμός του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ίσως να μην του επιτρέψει να το αφήσει έτσι, αλλά πρέπει να ξέρει πως ο Παναθηναϊκός κερδίζει και χάνει στο γήπεδο. Οι υπόλοιπες νίκες, βοηθάνε μόνο στο να δημιουργούνται σαρδώνια χαμόγελα με ημερομηνία λήξης.
Αν ήμουν στην θέση του, εκμεταλλευόμενος όλο αυτό το μπάχαλο, θα άφηνα τον ελληνικό αθλητισμό χωρίς Παναθηναϊκό. Θα έπαιρνα την ομάδα, θα έκλεινα συμβόλαιο με την Αδριατική Λίγκα με όρο να μην συμμετέχει σε αυτήν ποτέ ο Ολυμπιακός και θα άφηνα τους αδαείς που βρίσκονται στην ηγεσία του ιστορικού και εμβληματικού μας αντιπάλου να καρπώνονται την… ματαιοδοξία τους.
Ο Παναθηναϊκός χωρίς Α1 και χωρίς Κύπελλο Ελλάδος δεν θα χάσει τίποτα. Ο Ολυμπιακός αλλά και οι δύο διοργανώσεις, χωρίς Παναθηναϊκό να δείτε πόσα θα χάσουν. Αφού δεν σε σέβονται. Τουλάχιστον να αρχίσουν να σε φοβούνται.
