Χρονιά ανάπτυξης ή όχι;

Η ήττα από την Ζαλγκίρις «πόνεσε» κι ο προπονητής άκουσε τα σχολιανά του σε μια -κατά τ΄ άλλα- μεταβατική σεζόν. Η μήπως όχι; Η προτροπή της «Πράσινης» την επομένη του αγώνα της Λιθουανίας για σοβαρότητα έδειξε την ενόχληση (;) της ιδιοκτησίας, παρότι το καλοκαίρι -δια στόματος Δημήτρη Διαμαντίδη- η χρονιά ξεκινούσε με πολύ «μαζεμένες» προγραμματικές δηλώσεις. Ο κάπτεν ανέφερε πως πρώτος στόχος είναι η πρόκριση στον β΄ γύρο της Ευρωλίγκας, από κοντά σιγοντάριζε ο μεγαλομέτοχος ανακοινώνοντας μέσες-άκρες πως δεν θα είχε πρόβλημα να χαθούν τίτλοι προσεχώς, αρκεί να έβλεπε πρόοδο Ελλήνων.

Απ’ τη στιγμή που η πρόκριση στους 16 επετεύχθη με άνεση και (μπόλικο) στυλ, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος «γλυκάθηκε» κι έσπευσε ν’ ανεβάσει το μπάτζετ (υπογραφή Μπλουμς, μεταγραφή Λαούαλ, μάγκικη ανανέωση Γκιστ τον οποίο λιγουρευόταν ΟΛΗ η φραγκάτη κάστα ομάδων) πιστεύοντας ότι ο μόνιμος πρωταθλητής είναι για (πολλά) παραπάνω!  Ανανέωση ωστόσο και πρωταθλητισμός είναι έννοιες που σπάνια βρίσκουν γρήγορη ανταπόκριση σε τοπ επίπεδο, θυμηθείτε μέρες Σπόρτιγκ, όταν ο Ομπράντοβιτς προετοίμαζε 3-4 χρόνια τους παίκτες που θα κυριαρχούσαν στην ήπειρό μας τα επόμενα έτη.

Το καλοκαίρι η ΚΑΕ χαμήλωσε τους τόνους μιλώντας γι αναγκαιότητα φρεσκαρίσματος, «γέννησης» πρωταγωνιστών της προσεχούς δεκαετίας μέσω οικονομικού πλάνου. Ο πράσινος οργανισμός ,όμως, «ψήθηκε» για μεγαλεία μετά το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ μπάσκετ που απόλαυσε ως τον Δεκέμβρη και (κυρίως) την εξολόθρευση του Ολυμπιακού στο κύπελλο.

Οι θερινές εξαγγελίες του ιδιοκτήτη ήταν σωστές, αφού αφαίρεσαν απ’ τον νεανικό ΠΑΟ την πίεση για τίτλους «εδώ και τώρα». Αρχικά επιθυμία των περισσοτέρων ήταν να δουν βασικούς Βλάντο, Παππά και σε συμπληρωματικούς ρόλους Μποχωρίδη, Χαραλαμπόπουλο. Όλα έγιναν μ’ εξαίρεση την αξιοποίηση του Λευτέρη που ενώ άρχισε καλά στη συνέχεια έχασε χρόνο συμμετοχής, τα λεπτά του τα μοιράζονται Μπλουμς-Νέλσον που όμως έμειναν εκτός αποστολής ενόψει Δράμα, δείγμα ότι ουδείς είναι καλύτερος του συμπατριώτη μας αυτή την εποχή!

Ο Λετονός μπήκε «ζεστός», ξεχνούσε ν’ αστοχήσει έξω από τα 6.75 και δημιούργησε τάχιστα προσωπικό φαν κλαμπ, ο Αμερικανός παίζει επειδή είναι έμπειρος και έτοιμος να γίνει η αμυντική πανοπλία του αρχηγού, ασχέτως αν επιθετικά είναι ο χειρότερος αλλοδαπός γκαρντ που πάτησε πόδι σε ελληνικό γήπεδο! Η ενηλικίωση των πιτσιρικάδων σε συλλόγους τέτοιου διαμετρήματος δεν είναι εύκολη ούτε μπορεί να συμβεί απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Ωστόσο διοίκηση, παίκτες, προπονητές κατορθώνοντας να διαλύσουν κάθε σκέψη εγκαθίδρυσης Ολυμπιακής δυναστείας (που μετά την κατάκτηση του δεύτερου σερί Ευρωπαϊκού φαινόταν αναπόφευκτη) κέρδισαν για τον εαυτό τους το δικαίωμα ν’ αφήσουν περιθώρια 1-2 ετών “ανάπτυξης” χωρίς οι πρωτιές να είναι το ζητούμενο, άσχετα αν κι άλλοι στο παρελθόν ακούμπησαν το Έβερεστ θέλοντας πρωτίστως να  «χτίσουν» (Ολυμπιακός 2012, Μακάμπι πέρσι).

Στην Ευρωλίγκα τα πράγματα δεν είναι όπως στην Α1, εκεί άμα πας σε λογική καθιέρωσης νεαρών πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να λουστείς την απειρία και τις μεταπτώσεις τους. Τι παραστάσεις έχουν άραγε σε αυτό το επίπεδο Σλότερ, Γιάνκοβιτς, Παππάς που (λογικό) παρουσιάζονται πιο ορμητικοί όταν παίζουν στο ΟΑΚΑ; Οι πολλοί τραυματισμοί που έπληξαν την ομάδα έπληξαν την χημεία της, αφήστε που Μάρτη μήνα ο κόουτς παιδεύεται να βρει χώρο στον Λαουάλ που αντί να πατά παρκέ πεντάλεπτα θυμίζοντας Τζούλιαν Ράιτ, ίσως θα ήταν καλύτερο να  ταιριάξει σλέλτα με τον Γκιστ μπας κι η άμυνα πάψει να θυμίζει ανοιχτή διάβαση.

Ο Νέλσον δεν θυμίζει το περσινό «σκυλί του πολέμου” του Ερ. Αστέρα (μην ξεχνάμε ότι έχασε την προετοιμασία και ταλαιπωρήθηκε απ’ τον τραυματισμό του), Φώτσης, Διαμαντίδης μεγάλωσαν, Λουκάς-Παππάς-Βλάντο-Μπατίστα…δεν, ορίστε ο λόγος που η ομάδα αδυνατεί να διαχειριστεί υπέρ της καταστάσεις στα εκτός έδρας παιχνίδια, όπου η πίεση είναι μεγαλύτερη! Ο πρωταθλητής ζορίστηκε πολύ να νικήσει Αλμπα, Αστέρα, μετρά σερί ήττες από Μακάμπι, Μπαρτσελόνα, Ζαλγκρίρις (όπου παρουσιάστηκε ανώριμος να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του έδωσαν οι αντίπαλοι) και σε λίγες ώρες υποδέχεται τη Ρεάλ που έρχεται φορμαρισμένη κι αφιονισμένη! Τα πράγματα μόνο εύκολα δεν δείχνουν κι ο κόουτς πρέπει να είναι έτοιμος ν’ αντιμετωπίσει την 2η σοβαρή κρίση που του τυχαίνει, η πρώτη ήταν μετά την ήττα στην Πυλαία…

Δημήτρης Στρατής Για τον Δημήτρη Στρατή το panathinaikos24 αποτελεί το τρίτο πράσινο μετερίζι στο οποίο θ' ασχολείται με το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το balla.gr, συνεχίστηκε στο leoforos.gr, τώρα όντας ο 13ος (προφανώς σημαδιακό μιας κι ο αριθμός -για προφανείς λόγους- είναι ο αγαπημένος του) συνεργάτης του site θ' ασχολείται (σχεδόν) καθημερινά με τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο! Θεωρεί τη γενιά του προνομιακή αφού έζησε live τα σπουδαιότερα επιτεύγματα των τμημάτων του κλαμπ, πλην Γουέμπλεϊ. Μια ζωή θα τον στοιχειώνει ο χαμένος προημιτελικός με την Πόρτο του Μουρίνιο το 2003 , όταν χάθηκε τελικός-φαντασίωση για όλους τους πράσινους πιστούς απανταχού Γης! Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε συναπάντημα ΠΑΟ και...Σέλτικ;