Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές είναι καλό να καταλαγιάζει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μετά από ένα μεγάλο ντέρμπι για να τοποθετηθείς. Βέβαια, υπάρχουν και οι λαλίστατοι που δεν κρατιούνται, αλλά συνήθως τα βρίσκουν μπροστά τους. Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, είναι ξεκάθαρο ότι η συμπεριφορά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου δεν εκφράζει την παναθηναϊκή οικογένεια, αλλά και την δική του οικογένεια που έχει διδάξει ήθος κατά το παρελθόν και έχει γιγαντώσει το τμήμα μπάσκετ σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ελπίζουμε αυτή να ήταν η τελευταία φορά που ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ επισκέφτηκε αποδυτήρια είτε διαιτητών, είτε αντιπάλων και ευχόμαστε την δεδομένη τρέλα του για την ομάδα να την βγάζει με διαφορετικό τρόπο, όπως οι Παύλος και Θανάσης…
Σε αγωνιστικό επίπεδο τώρα, το τριφύλλι σωστά απομάκρυνε τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς μιας και η κατάσταση ήταν πια μη αναστρέψιμη και το κλίμα στην ομάδα κάκιστο. Για την εικόνα του αγώνα δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε την κάκιστη εμφάνιση του Παναθηναϊκού, με το μικρό ροτέϊσον και νίκησε παίρνοντας το πλεονέκτημα έδρας.
Ε, και; Αυτό το έχει ξανακάνει άλλες τέσσερις φορές τα τελευταία χρόνια αλλά μόνο μία πανηγύρισε πρωτάθλημα. Ναι, τούτη τη χρονική στιγμή οι ερυθρόλευκοι είναι φαβορί, αλλά οι τελικοί αργούν… Και εξηγούμαι κάνοντας μια υπόθεση εργασίας.
Ο Παναθηναϊκός παίρνει νέο προπονητή που συσπειρώνει την ομάδα, αυτός μεγαλώνει το ροτέϊσον (ναι δεν είναι το καλύτερο το φετινό ρόστερ αλλά όχι να παίζει η ομάδα με 8 παίκτες όπως με τον Ιβάνοβιτς), δίνει ευκαιρίες και χρόνο σε παίκτες που δεν παίζουν αρκετά και η ομάδα αποκτά έναν καλό αθλητικό Αμερικάνο.
Θυμίζω ότι και ο Σφαιρόπουλος δεν επέλεξε τους παίκτες, αλλά αντικαθιστώντας τον Μπαρτζώκα έκανε όλους τους παίκτες του να νιώθουν χρήσιμοι και σημαντικοί, ακόμη και τους Κατσίβελη και Καββαδά. Συνυπολογίστε ότι χωρίς ευρωπαϊκές υποχρεώσεις ο Παναθηναϊκός μπορεί να «σημαδέψει» από τώρα τους τελικούς σε αντίθεση με τον αντίπαλο του και να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες των ερυθρόλευκων γιατί δεδομένα έχει και από αυτές…
Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός φορτώνεται με κούραση και επιπλέον σημαντικά παιχνίδια. Ποιος μου λέει εμένα ότι δεν θα γίνει του Λάσμε; Μόνο όποιος δεν παρακολουθεί σοβαρά το μπάσκετ. Για αυτό λοιπόν υπομονή και βλέπουμε γιατί στους τελικούς θα μιλάμε για μια άλλη ιστορία. Όσο για τους λαλίστατους μόνο μια προειδοποίηση, ας μην βιαστούν και φέτος να βγάλουν μπλουζάκια γιατί ενδέχεται να πάνε στον ίδιο κάδο με τα περσινά…
Κλείνοντας δύο λόγια για τον Σπανούλη. Το μόνο που κατάφερε ήταν να «ανανεώσει» το μίσος των πράσινων προς το πρόσωπο του, σε μια στιγμή που αυτό είχε καταλαγιάσει. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, αλλά άλλη φορά ας τα κάνει όταν καθαρίζει ο ίδιος τα ματς και όχι στο 1.30’ πριν τη λήξη και με +13… Αλλά δεν τον παρεξηγώ, είναι τόσα τα χουνέρια που έχει πάθει τη τελευταία πενταετία από τον Παναθηναϊκό που μόνο τότε νιώθει σίγουρος και νικητής.
Δεν δικαιολογώ σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση τις αντιδράσεις και την καφρίλα, αλλά επειδή ξέρουμε δυο πράγματα παραπάνω για τη σχέση του με το τριφύλλι πριν και μετά το ΝΒΑ, εκτός από παικταράς είναι και αχάριστος. Ας τον χαίρονται λοιπόν γιατί εμείς προτιμούμε τον Μητσάρα και τον Νικόλα Παππά που θα τον ξεπεράσει…
