Ίσως από την εποχή Φερέιρα έχει να εμφανιστεί το «τριφύλλι» τόσο κακό αγωνιστικά, τόσο άρρωστο και με τον κόσμο τόσο μακριά από την ομάδα. Δυστυχώς, οι ομοιότητες με τη σεζόν 2012-13 είναι ανατριχιαστικές και φέρνουν κατά νου εφιάλτες του παρελθόντος.
Αναφέρομαι στην πρώτη χρονιά προεδρίας του Γιάννη Αλαφούζου. Ο Παναθηναϊκός, θυμίζω, τερμάτισε έκτος τελικά χωρίς να καταφέρνει να παίξει στα play-off και αφού χρειάστηκε να κερδίσει σε μπαράζ την Ξάνθη 3-0, για τις θέσεις 6-7. Φέτος, πιθανότατα η ομάδα δεν θα τερματίσει 6η αλλά οι ομοιότητες της «αρρώστιας» είναι ανησυχητικές.
Το θέαμα που προσέφερε η ομάδα του Ζεσουάλδο ήταν αποκαρδιωτικό. Σαν το χθεσινό. Για πρωταθλητισμό ούτε λόγος καθώς ο Ολυμπιακός είχε ξεφύγει από Οκτώβριο. Ο κόσμος στα «κάγκελα» να απαιτεί την απόλυση του Πορτογάλου. Σαν χθες. Ο Πορτογάλος στον κόσμο του να δηλώνει ότι το 0-3 στη Ρώμη από τη Λάτσιο είναι αξιοπρεπής ήττα και το 0-1 στην Κομοτηνή από τον Πανθρακικό να οφείλεται στο ότι το «τριφύλλι» υστερεί σε εμπειρία. Σαν να δήλωνε δηλαδή, ότι για να νικήσεις στη Λεωφόρο τον Πλατανιά – την χειρότερη κατά τη γνώμη μου ομάδα του πρωταθλήματος – χρειάζεσαι παίκτες ηγέτες με ισχυρή προσωπικότητα.
Ο Φερέιρα πεισματικά παρέμεινε στον πάγκο του Παναθηναϊκού μέχρι τις 14 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς, όπου υπέβαλλε την παραίτηση του, ύστερα από μια ισοπαλία με την Κέρκυρα και αφού είχε χαθεί κάθε στόχος. Κανείς δεν τον απέλυσε. Η χρονιά εκείνη, ήταν η χειρότερη χρονιά της τριακονταετίας.
Βλέποντας το πρόγραμμα των επόμενων αγωνιστικών, δικαιολογημένα ανησυχούμε. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν φαίνεται να σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο απομάκρυνσης του Αναστασίου και δεν μπορώ να καταλάβω πως θα κυλήσει η σεζόν χωρίς ένα δυνατό ηλεκτροσόκ. Η διακοπή του πρωταθλήματος δεν είχε κανένα ουσιαστικό όφελος στην ομάδα και η εικόνα παρέμεινε ίδια. Οι δικαιολογημένες κραυγές αγωνίας του κόσμου επίσης ανεπαρκείς για να «ξυπνήσουν» παίκτες και προπονητής. Υπάρχει ελπίδα;
Αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από τη σεζόν 2012-13, είναι ότι το «τριφύλλι» την 6η αγωνιστική έπαιξε στα Πηγάδια και πήρε «διπλό» από τη Ξάνθη. Σαν το ματς που έρχεται. Είτε το παραδέχεται ο Αναστασίου είτε όχι, είτε του φαίνεται κομβικό το ματς της Ξάνθης είτε όχι, την Κυριακή παίζει το κεφάλι του. ‘Η κερδίζει τις εντυπώσεις και συνεχίζει να παλεύει ή το σήριαλ που τόσο μας κούρασε, τελειώνει εδώ.
Υγ. Προσπαθώ να είμαι θετικός απέναντι στον Γιάννη Αλαφούζο. Εμπλέκεται με τον σύλλογο στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας του κι αυτό σε μερικά χρόνια θα του το αποδώσουμε. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ όμως, πρέπει να είναι ΗΓΕΤΗΣ, δεν είναι ούτε οπαδός ούτε δημοσιογράφος. Καλώς να μην υποκύπτει στην επιπολαιότητα των οπαδών, καλώς να δίνει μια δεύτερη και τρίτη ευκαιρία, αλλά όταν ξεχειλίσει το ποτήρι πρέπει να παίρνει τις δύσκολες αποφάσεις. Αυτό κάνουν οι πραγματικοί ηγέτες. Είναι;
