Ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε ποτέ στο «Παλαού Μπλαουγκράνα» και μοιραία δέχθηκε ένα μεγάλο χαστούκι, που μόνο καλό μπορεί να του κάνει στη συνέχεια.
Ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε ποτέ στο «Παλαού Μπλαουγκράνα» και μοιραία δέχθηκε ένα μεγάλο χαστούκι, που μόνο καλό μπορεί να του κάνει στη συνέχεια.
Αν η ήττα από τη Λοκομοτίβ στη Ρωσία, προσγείωσε τον Παναθηναϊκό (μετά τη νίκη σε ΣΕΦ και Αλεξάνδρειο και πριν το ντέρμπι με ΟΣΦΠ στο ΟΑΚΑ), η χθεσινή, ήταν μια… σφαλιάρα, από αυτές που σου δείχνουν ποιες πραγματικά είναι οι δυνάμεις σου και τι χρειάζεται για να διορθωθείς.
Ναι, ο Παναθηναϊκός είχε δύο (συν 2…) απώλειες, αλλά αλήθεια πιστεύει κανείς, πως με αυτά τα ποσοστά στην επίθεση οι Κούζμιτς-Γιάνκοβιτς θα άλλαζαν τους συσχετισμούς; Μάλλον λίγα πράγματα θα άλλαζαν, άντε να πούμε ότι η διαφορά θα ήταν κατά-τι, μικρότερη. Μέχρι εκεί όμως.
Ναι η διαφορά είναι πλασματική, αρκεί να δει κανείς το καλό διάστημα του Παναθηναϊκού στην 3η περίοδο, όπου με ένα επιμέρους 13-2, έριξε τη διαφορά στους «6» και εκεί που έλεγε κανείς πως τώρα θα γυρίσει το παιχνίδι, κάποια παιδαριώδη λάθη, δείγμα της χαμηλής αυτοσυγκέντρωσης των «πράσινων», αλλά και κάποια άστοχα τρίποντα (μεγάλη πληγή χθες) επέτρεψαν στη Μπαρτσελόνα να ξαναπάρει διψήφια διαφορά και το παιχνίδι, επί της ουσίας έληξε εκεί.
Το παιχνίδι δεν κρίθηκε τελικά, εκεί όπου θα περίμεναν οι περισσότεροι, δηλαδή στο «ζωγραφιστό». Σάμιουελς και Λαουάλ δεν δυσκόλεψαν τόσο πολύ (ο Τόμιτς περισσότερο) τους Ραντούλιτσα, Παπαγιάννη, Γκιστ. Το ματς χάθηκε για τον Παναθηναϊκό, εξαιτίας της επιθετικής του ανεπάρκειας. Και δεν μιλάμε μόνο για τα σουτ, αλλά και για τη δημιουργία.
Διαμαντίδης και Καλάθης προσέφεραν από λίγα έως τίποτα, με αποτέλεσμα η μπάλα να μπαίνει στο καλάθι με το σταγονόμετρο και μετά από προσωπικές ενέργειες παικτών.
Και σαν μην έφτανε αυτό, οι «πράσινοι» σπατάλησαν πολλά «τετ α τετ», δείγμα της έλλειψης καθαρού μυαλού, γεγονός που βόλεψε την Μπαρτσελόνα, η οποία το εκμεταλλεύτηκε.
Ίσως περισσότερο απ’ όλους να έλλειψε χθες ο Νίκος Παππάς και όχι οι Κούζμιτς-Γιάνκοβιτς, διότι με αρνητικούς τους Καλάθη-Διαμαντίδη, δεν υπήρχε ο παίκτης που θα άλλαζε ρυθμό και ισορροπίες στον αγώνα.
Αν το «τριφύλλι» ήταν στοιχειωδώς πιο εύστοχο, η διαφορά θα ήταν πολύ μικρότερη και ενδεχομένως αυτό να κρατούσε την ομάδα του Τζόρτζεβιτς μέσα στο ματς περισσότερο. Η διαφορά εκτινάχθηκε στο τέλος με αλλεπάλληλα τρίποντα (Αμπρίνες πχ) και με κάποια πολύ δύσκολα καλάθια του Ντόελμαν. Κοινώς, ο Παναθηναϊκός την «πάτησε» από παίκτες που δεν είναι πρωτοκλασάτοι, γι’ αυτό και η διαφορά στο σκορ, λέει «ψέματα».
Η ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς έχει πολλά να διορθώσει, αναμφισβήτητα. Χθες είδαμε ένα… φάντασμα του Παναθηναϊκού, απέναντι σε μια ομάδα που δεν πάει τρένο… αλλά μέσα στην έδρα της, μπορεί, αν της δώσεις το δικαίωμα να σε «σκοτώσει» και το έκανε.
Η συνέχεια στην Ευρωλίγκα, για το «τριφύλλι», αρχής γενομένης, από το ματς στην Πολωνία απέναντι στη Ζιέλονα Γκόρα την επόμενη εβδομάδα, είναι μια ευκαιρία να μπει το… νερό στο αυλάκι, με τη 2η θέση πλέον να είναι ο ρεαλιστικός στόχος, χωρίς να έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Η χαλαρότητα και η έλλειψη καθαρού μυαλού (δεν είχε έλλειψη ενέργειας ο Παναθηναϊκός) πρέπει να «κρυφτούν» και να μην εμφανιστούν ποτέ ξανά, διότι στα ματς υψηλής «επικινδυνότητας», θα τα πληρώσεις, είτε εντός, είτε εκτός έδρας.
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
