Αποχωρούσαμε λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου με τρεις συναδέλφους από το «Απόστολος Νικολαΐδης» και χαζεύαμε το βομβαρδισμένο τοπίο. Έβλεπες στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου ό,τι έχεις και δεν έχεις φανταστεί. Από μπουκάλια μπύρας, καδρόνια, διαφημιστικές πινακίδες, μέχρι… πολτό ντομάτας. Ναι, πολτό ντομάτας. Κάποιος αγόρασε από το σούπερ μάρκετ ένα βαζάκι πολτό με σκοπό να τον εκσφενδονίσει στο γήπεδο.
Είναι στενάχωρο και θλιβερό να βλέπεις στο χορτάρι όλα αυτά και να σκέφτεσαι πως έφτασες στο γήπεδο πριν από περίπου έξι ώρες για να δεις ένα ποδοσφαιρικό αγώνα ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες της χώρας. Αρχίζεις να κάνεις δεύτερες σκέψεις. «Αξίζει να ασχολούμαι με όλα αυτά; Είναι αυτό το ποδόσφαιρο που ονειρευτήκαμε να βλέπουμε όταν πιτσιρικάδες μας πήγαινε ο πατέρας μας στο γήπεδο; Υπάρχει σωτηρία»; Δυστυχώς δεν υπάρχει. Αυτό είναι το συμπέρασμα που δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να καταλήξεις. Και δεν υπάρχει διότι δεν ξέρεις τι διάολο έχουν μέσα στο μυαλό τους ΟΛΟΙ και πως διάολο θα βγει από εκεί μέσα ό,τι τους κάνει να ενεργούν – ο καθένας από το πόστο του – κατ’ αυτό τον τρόπο.
Τι έχει στο κεφάλι του ο αρχηγός της αστυνομίας όταν δίνει εντολή να κλείσουν οι δρόμοι γύρω από το γήπεδο στις 4 το μεσημέρι και να μην πλησιάσει το γήπεδο κάποιος που έχει πληρώσει εισιτήριο; Γιατί να βρίσκεται στοιβαγμένος ο κόσμος από τις 4 μέχρι τις 6:10 που έφτασε η αποστολή του Ολυμπιακού και να ιδρώνει, να εκνευρίζεται, να μαρτυράει την ώρα και τη στιγμή που πήγε, να κλαίει για τα χρήματα του εισιτηρίου; Ποιος νόμος λέει πως δεν μπορείς να πλησιάσεις το μαιευτήριο «Έλενα» από τις 4 μέχρι τις 6 το απόγευμα με το αυτοκίνητό σου, μόνο και μόνο επειδή γίνεται ένας ποδοσφαιρικός αγώνας; Δηλαδή απαγορεύονται να γεννάνε γυναίκες τις μέρες που έχει Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός; Θα κάνουμε συμφωνία με τον τοκετό να καθυστερήσει κανένα δίωρο, επειδή η αστυνομία δεν μπορεί (;) να διασφαλίσει την ασφαλή έλευση του πούλμαν της φιλοξενούμενης ομάδας;
Τι έχει στο μυαλό του αυτός που μπουκάρει μέσα στο γήπεδο κρατώντας έναν πυροσβεστήρα στο χέρι και αρχίζει να παίζει ξύλο και κυνηγητό δίχως έλεος με τον ματατζή; Τι έχει στο μυαλό του ο ματατζής που όταν τελειώνει επιτέλους το ξύλο και αποχωρούν οι οπαδοί, κάνει την κίνηση της κότας για να τους πικάρει; Τι επιδιώκει; Να τους κάνει να επιστρέψουν και να αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο αλητείας;
Τι σκεφτόταν ο ματατζής στη θύρα 11 όταν έκανε με τα χέρια του «θα τα πούμε μετά. Μετά θα σε γαμ…» σε οπαδό που το αίμα του βράζει εκείνη τη στιγμή; Η Αστυνομία είναι εκεί για να ηρεμεί τα πνεύματα ή για να περιμένει τη στιγμή που θα σηκώσει το γκλοπ και θα το προσγειώσει σε όποιο κεφάλι βρει μπροστά του;
Τι έχουν στο μυαλό τους αυτοί οι 100, 200, 500 που παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και καταδικάζουν την ομάδα τους σε αφαίρεση βαθμών και τον άνθρωπο που έχει πληρώσει διαρκείας από το υστέρημά του να δει τους επόμενους αγώνες από το σπίτι του επειδή θα υπάρξει τιμωρία έδρας; Τι διάολο αγάπη είναι αυτή; Ακόμα κι αν συμφωνήσουμε όλοι πως εδώ και είκοσι χρόνια κυριαρχεί η διαφθορά και σε «στήνουν» όπου σε βρουν και με κάθε τρόπο, η δική σου απάντηση είναι να τα κάνεις γης μαδιάμ; Δεν είναι καλύτερο που θα γίνει ένα ειρηνικό συλλαλητήριο και θα ακουστεί η φωνή σου εκεί που πρέπει με τον τρόπο που πρέπει;
Τι έχει στο μυαλό του ο άνθρωπος του Ολυμπιακού που σε ένα γήπεδο που βράζει – όπως κάθε γήπεδο στην Ελλάδα σε ντέρμπι – κάνει χειρονομία (το βίντεο του panathinaikos24.gr είναι η απόδειξη) προς την εξέδρα; Τι περιμένει; Να τον χειροκροτήσουν; Να του πετάξουν γαρύφαλλα; Να μείνουν ήρεμοι;
Τι έχει στο μυαλό του ο Σάββας Θεοδωρίδης όταν αρνείται την πρόταση του Παναθηναϊκού να βγουν όλοι οι παίκτες μαζί από τη φυσούνα για να στείλουν «μήνυμα ειρήνης» επειδή δεν θα πάει… γούρι στην ομάδα του; Μα για το γούρι; Για το γούρι; Αν έχουμε τον Θεό μας…
Τι έχει στο μυαλό του ο Σιόβας, ποδοσφαιριστής της ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, όταν μετά απ’ όλα αυτά εκείνο που σκέφτεται είναι να τρέξει προς την θύρα 13 για να βγάλει selfie; Τι θα αποδείξει και σε ποιον; Πως είναι φανατικός γαύρος; Πως δεν μασάει και μπουκάρει στη 13; Τι ακριβώς κερδίζεις σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής από μια τέτοια κίνηση; Likes στο facebook; Μια θέση στο top 10 με τις μεγαλύτερες ψυχάρες της ομάδας σου; Αποθέωση στα καφέ του μικρολίμανου; Επιπλέον χρήματα στο λογαριασμό σου; Τι σου προσφέρει σαν επαγγελματία μια selfie σε ένα γήπεδο που λεπτά πριν είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης και κινδύνευα να πεθάνω εγώ και ο διπλανός μου που ήμασταν εκεί για να κάνουμε τη δουλειά μας; Αν εσύ δεν δώσεις το παράδειγμα, όπως το έδωσε ο Ρομπέρτο, τι ακριβώς περιμένεις να κάνει ο χουλιγκάνος; Να σε υποδεχτεί του χρόνου με ζεστό χειροκρότημα και να σου φωνάζει «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου»;
ΥΓ: Η κίνηση διοίκησης και κόσμου του Παναθηναϊκού να προχωρήσουν σε από κοινού ΕΙΡΗΝΙΚΟ συλλαλητήριο στην Αλεξάνδρας είναι κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση. Ο καθένας να έχει το νου του στον διπλανό του, γιατί υπάρχουν πολλοί… καλοθελητές που θα θελήσουν να το τινάξουν στον αέρα. Βρίσκουν χώρο σε τέτοιες περιπτώσεις άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με οπαδικά κινήματα να παρασύρουν κόσμο με τη δύναμη του όχλου.
Ύψωσε τη φωνή σου και μόνο αυτή, αν θες να σώσεις οτιδήποτε αν σώζεται. Και κατέβασε το χέρι εκείνου που όταν δει απέναντι τον αστυνομικό θα θελήσει να του πετάξει την πέτρα. Αν το μήνυμα σταλεί με τον τρόπο που εστάλη κάποτε στον Βαρδινογιάννη, τότε θα μπει στα υπουργικά γραφεία που εσύ θα επιχειρήσεις να το βάλεις… Διότι για τα γραφεία της ΕΠΟ και της Λίγκας ας μην το συζητάμε. Ήταν, είναι και θα είναι ερμητικά κλειστά.
