Καλώς σε – ξανά – βρήκαμε. Καλό ταξίδι να ‘χουμε…
Ο Λέτο συμβολίζει κάτι διαφορετικό, όμορφο, ισχυρό, υγιές. Ο Λέτο βγάζει τον Παναθηναϊκό από μέσα σου. Γράφει ο Βασίλης Μοιρώτσος.
Μεγαλώσαμε – η γενιά των 80s – σε δύσκολη ποδοσφαιρικά περίοδο. Κυρίως στα εγχώρια. Όσοι γεννήθηκαν από το 1982 μέχρι το 1987 έχασαν (χάσαμε) πολλά. Δεν προλάβαμε την ομαδάρα του Σαραβάκου, του Ζάετς, του Ρότσα. Μακρινές είναι οι μνήμες των πρωταθλημάτων του 1995 και 1996. Ουσιαστικά, οι πρώτοι τίτλοι που είδαμε, ζήσαμε, χαρήκαμε ολοκληρωτικά είναι εκείνοι του 2004. Το νταμπλ. Ακολούθησε εκείνο του 2010. Ακόμα καλύτερο. Ένιωθες πως είναι το ξεκίνημα της κυριαρχίας. Το ξεκίνημα ενός Παναθηναϊκού σαν εκείνους που δεν προλάβαμε να δούμε.
Η δική μας γενιά είχε ένα και μόνο κοινό με τις παλαιότερες. Μεγάλωσε με την Ευρώπη να αποτελεί το μεγάλο της καμάρι. Τα βράδια της Τετάρτης, καρφωμένοι μπροστά από μια οθόνη ή σε μια εξέδρα του γηπέδου, με τα «όλε» να γίνονται συνήθεια, δεν τα αλλάζει κανείς μας με όλους τους τίτλους του κόσμου. Οι νύχτες που συναντούσαμε τη Γιουβέντους του Ζιντάν, τη Ρεάλ του Ραούλ, τη Μπαρτσελόνα του Ριβάλντο, την Πόρτο του Μουρίνιο, δεν μπορούν να συγκριθούν με καμιά νίκη σε ντέρμπι, με κανένα γκολ στο 90′.
Μεγαλώσαμε και με την αδικία να γεμίζει τα σωθικά μας. Εκείνο το πέναλτι του Παπουτσέλη, τον Δεκέμβριο του 1996, αποτέλεσε την αρχή μιας κακοφτιαγμένης ιστορίας που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Η ομαδάρα του Κυράστα δεν πήρε πρωτάθλημα, γιατί της το στέρησαν με το έτσι – θέλω. Η ομάδα του Μαρκαριάν έχασε το πρωτάθλημα σε συνθήκες ζούγκλας. Η ομαδάρα του 2010-11, ένα χρόνο μετά το νταμπλ, είδε τον Καλόπουλο να της στερεί κάτι εντελώς δικό της.
Εκείνη την τριετία, 2009-2012, ζήσαμε – η γενιάς μας – για πρώτη φορά μαζεμένες επιτυχίες. Είδαμε πολλά αστέρια στην ομάδα, είδαμε νταμπλ, είδαμε όμορφο ποδόσφαιρο, είδαμε 30.000 διαρκείας, είδαμε ευρωπαϊκές επιτυχίες, είδαμε σεβασμό – τη χρονιά του νταμπλ – προς τον σύλλογο από τα κέντρα αποφάσεων και τους διαιτητές. Είδαμε έναν κανονικό και ισχυρό Παναθηναϊκό. Σ’ αυτή την τριετία υπήρξε ο Σεμπάστιαν Λέτο. Εξέχον μέλος όλων των ομάδων της τριετίας. Η πρώτη επίδειξη δύναμης του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού απέναντι στον Ολυμπιακό. Αρκούσε από μόνη της η «κλοπή» για να αποτελέσει αιώνιο είδωλο ο Αργεντινός.
Όπως αρκούσε και η καταγωγή του. Οι Παναθηναϊκοί είχαν, έχουν και θα έχουν τρέλα με τους Αργεντινούς. Λάτρεψαν το ταπεραμέντο τους, το στυλ τους, τον τσαμπουκά τους, το χάιδεμα στη μπάλα. Αν ξεκινήσεις κουβέντα στη Λεωφόρο για την Αργεντινή και το ποδόσφαιρο, θα ταξιδέψεις σε εποχές που υπήρχε στο γήπεδο κάποιος που πληρώνονταν εισιτήρια μόνο για να τους βλέπει ο κόσμος.
Σε κάθε δεκαετία και ένας από την χώρα του τάνγκο. Ο Βερόν στα 70s, ο Ρότσα στα 80s, ο Μπορέλι στα 90s, ο Έκι στα 00s. Ο Λέτο είναι η συνέχεια όλων αυτών. Ξεσήκωνε. Με την ντρίπλα του, με την κούρσα του, με το γκολ του, με τον πανηγυρισμό του, με τη χαίτη του. Έπαιξε άριστα τον δεύτερο αντρικό ρόλο (επί Σισέ) και σήκωσε με ευκολία εκείνον του πρωταγωνιστή, όταν χρειάστηκε (μετά Σισέ). Έγινε ο ηγέτης, όταν έπρεπε να γίνει. Έγινε από εξτρέμ, δεκάρι και από δεκάρι, εννιάρι.
Σημείωσε σε μισή σεζόν όσα γκολ είχε σημειώσει σε τρία χρόνια με Λανούς και Ολυμπιακό. 15 γκολ εκεί, 15 σε 17 ματς όταν έγινε ο φορ του Παναθηναϊκού. Του έλεγες κάνε μου ένα και έκανε δύο. Κάποιες φορές έκανε και τρία και τέσσερα. Περιττά, μα τόσο όμορφα και ξεσηκωτικά. Εκνευριστικά ίσως για τους προπονητές, μα υπέροχα για τον κόσμο. Και το ποδόσφαιρο υπάρχει επειδή υπάρχει κόσμος που το παρακολουθεί.
Όλα αυτά κι άλλα τόσα είναι η απάντηση στην ερώτηση κάθε μη – Παναθηναϊκού, «μα γιατί τόση τρέλα για κάποιον που μπορεί να μην παίξει;». Στην ερώτηση «γιατί επιμένετε, αφού μόνοι σας λέτε ας έρθει κι ας μην παίξει και ποτέ». Ο Λέτο συμβολίζει κάτι διαφορετικό, όμορφο, ισχυρό, απολύτως… Παναθηναϊκό. Κάτι υγιές. Θυμίζει τίτλους, θυμίζει μεγάλες νίκες, θυμίζει τα 30.000 διαρκείας. Ο Λέτο βγάζει τον Παναθηναϊκό από μέσα σου. Καλώς σε – ξανά – βρήκαμε. Καλό ταξίδι να ‘χουμε…
To Panathinaikos24.gr είναι δίπλα σε κάθε άθλημα και κάθε στιγμή του Παναθηναϊκού. Είτε πρόκειται για μπάλα ποδοσφαίρου είτε για μπάλα μπάσκετ, είτε για το παρκέ του βόλεϊ, αλλά και για κάθε άθλημα και κάθε είδηση του ερασιτέχνη.
Με καθημερινά blogs που καλύπτουν όλο το φάσμα του πράσινου οργανισμού, με ζωντανές εκπομπές που τις έχετε αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή και φυσικά με όλη την επικαιρότητα από τον αθλητισμό και όχι μόνο. Panathinaikos24.gr, το πρώτο «πράσινο» σάιτ που αγκαλιάσατε από την πρώτη στιγμή είναι εδώ, έτοιμο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής και όπου χτυπάει η καρδιά του Παναθηναϊκού.
