Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος μίλησε για τα σημεία που αποτέλεσαν σταθμό στην ποδοσφαιρική του πορεία, η οποία έλαβε τέλος μέσω ανακοίνωσής του στα social media.
Μεταξύ άλλων, ο Παπαδόπουλος αποκάλυψε ένα άγνωστο για το ευρύ κοινό περιστατικό, το οποίο έλαβε χώρα το 2006, όταν η Μπενφίκα του Φερνάντο Σάντος είχε προσπαθήσει να τον ντύσει στα «κόκκινα», αλλά εκείνος απάντησε αρνητικά.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Παπαδόπουλου στη Nova: Για το «όχι» στην Μπενφίκα του Σάντος: «Πέραν των ομάδων που αγωνίστηκα στο εξωτερικό, είχα πρόταση και από την Μπενφίκα. Ήταν την εποχή που ανανέωσα τη συνεργασία μου με τον Παναθηναϊκό. Το 2006 με ήθελε ο Φερνάντο Σάντος στην Μπενφίκα όμως τότε βρέθηκα σε ένα δίλλημα. Με έπεισε να μείνω ο Σπύρος Λιβαθηνός ο οποίος είχε κάνει τα πάντα για να με πάρει ο Παναθηναϊκός τρία χρόνια νωρίτερα και σε μια εποχή όπου με ήθελε και η Ντιναμό Κιέβου. Μέτρησε το συναίσθημα και δεν το έχω μετανιώσει».
Για την κατάσταση στον Παναθηναϊκό: «Βλέπω πως περνάει μια δύσκολη κατάσταση και δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα. Βέβαια πρέπει να πω ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια μεγάλη ομάδα, έχει πολύ κόσμο που τον στηρίζει. Όμως αυτός ο κόσμος είναι φορές που δεν ξέρει τι θέλει. Το έχω βιώσει κι εγώ στο παρελθόν από τότε που πρωτοπήγα στην ομάδα επί εποχής Βαρδινογιάννη και υπήρξαν περιπτώσεις που στεναχωρήθηκα, όπως υπήρξαν στιγμές όπου έζησα πολύ καλές στιγμές».
Για τις καλύτερες στιγμές του με τον Παναθηναϊκό: «Όταν πήγα στον Παναθηναϊκό το κλίμα δεν ήταν το καλύτερο αφού η ομάδα έψαχνε έναν τίτλο και γενικά υπήρχε μια πολύ φορτισμένη ατμόσφαιρα. Με απέκτησαν σαν ταλέντο τότε σε μια ομάδα όπου έπαιζε ο Βαζέχα, ο Ολιζαντέμπε. Έπαιξε ρόλο ο προπονητής Ιτζάκ Σουμ που μίλαγε μαζί μου Ρώσικα και με πίστεψε πάρα πολύ. Μου έδωσε ευκαιρίες και μέσα από αυτές μπόρεσα να προσφέρω – πιστεύω – σημαντικά πράγματα. Πήγαμε καλά εκείνη τη χρονιά και βέβαια η κορυφαία στιγμή ήταν η νίκη επί του Ολυμπιακού στον τελικό του κυπέλλου στη Νέα Σμύρνη με σκορ 3-1. Ήταν μια υπέροχη χρονιά, δικαίωσης για πολλούς από εμάς και για εμένα φυσικά. Θα θυμάμαι πάντα εκείνη τη χρονιά και πιο συγκεκριμένα εκείνο το ματς.. Έκανα φίλους στην ομάδα με σχέσεις που έχουμε κρατήσει μέχρι σήμερα!».
Για τις δυσκολίες όταν αγωνιζόταν στον Ακράτητο: «Όταν έπαιζα στον Ακράτητα έμενα σε ένα κοντέινερ στα Άνω Λιόσια. Με είχε εξυπηρετήσει ένας φίλος προκειμένου να βρω ένα μέρος να μείνω κοντά στο γήπεδο για να με βολεύει η απόσταση για τις προπονήσεις. Ήταν δύσκολες εποχές τότε και να φανταστείτε πως στο κοντέϊνερ δεν έμενα μόνος αλλά και με άλλους συμπαίκτες για τους οποίους δεν ήταν εύκολο να βρούνε ένα σπίτι και να μείνουν». Για την Εθνική ομάδα: «Ήταν το 2002-03 τότε που έπαιζα και κάναμε καλά ματς σε εκείνη την Εθνική Ελπίδων. Τότε, εκείνη τη χρονιά έπαιξα πολλά ματς στη Μπέρνλι βρίσκοντας πιο εύκολα θέση βασικού στην ενδεκάδα. Στις 20/11/2002 με κάλεσε ο βοηθός του Ρεχάγκελ. Μου είπε πως θέλει να παίζω στην εθνική ομάδα όμως θα πρέπει να έχω συμμετοχές με το σύλλογό μου, όπου κι αν παίζω. Σιγά – σιγά ήρθε και η κλήση στην εθνική ομάδα. Ζούσα ένα όνειρο τότε. Εκείνη την σεζόν τα πήγα περίφημα καθώς ήρθε και η μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό.
Πήρα μέρος σε κάτι φιλικά ματς για έρθει η στιγμή ώσπου να μπω στην αποστολή για το Euro 2004. Έπαιξα όλο το ματς με τη Ρωσία στο Φάρο σε ένα πολύ πιεστικό ματς όπου παίζαμε για το αποτέλεσμα έχοντας κάνει τη δουλειά η ομάδα στα δύο προηγούμενα ματς. Πιεστήκαμε πολύ σε εκείνο το ματς. Μετά κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι απέναντι στην Γαλλία στα προημιτελικά. Μετά ήρθε το ματς με τους Τσέχους όπου πραγματικά ήμασταν τυχεροί αφού οι Τσέχοι είχαν μια πολύ σπουδαία ομάδα. Εμείς παίζαμε μετά τη φάση των ομίλων σε κάθε αγώνα χωρίς άγχος κι αυτός μας βοήθησε».
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
