Η -εν δυνάμει- συζήτηση για την πρεμιέρα της Euroleague, ξεκινά από το δεδομένο ότι οι παίκτες, υπό τις όποιες συνθήκες, οφείλουν να δίνουν στο παρκέ ό,τι έχουν. Δηλαδή, να μην παραιτούνται. Δηλαδή, να μην εγκαταλείπουν και άρα να μην γίνονται έρμαιο των αντιπάλων τους. Σε αυτόν τον τομέα, οι “πράσινοι” πήραν 0, στο “Παλαού Μπλαουγκράνα”. Θα μου επιτρέψεις να σου πω επίσης, πως η διάθεση που “βγάζουν” οι παίκτες στα παρκέ δεν είναι κάτι που μπορεί να ελέγξει ο όποιος προπονητής. Τι εννοώ;
Προφανώς και πριν κάθε αγώνα γίνεται ολόκληρη μελέτη επί των αντιπάλων, οι παίκτες παίρνουν φακέλους με όλα τα δεδομένα και μετά περνούν στον αγωνιστικό χώρο, για να δουν τη θεωρία στην πράξη. Κατά συνέπεια, αυτό το “ήταν αδιάβαστοι” δεν ισχύει. Ο Πασκουάλ και το τιμ του έκαναν τη δουλειά τους: να ενημερώσουν δηλαδή, για τα πώς και τα γιατί. Τώρα, γιατί κάποιοι φάνηκαν να μην τιμούν το μεροκάματο (οι 9 ασίστ “φωνάζουν” πως κάτι έγινε πολύ λάθος) είναι άλλο ερώτημα. Που έχει πιο προσωπική βάση. Μη ξεχνάς πως μιλάμε για διαφορετικούς χαρακτήρες. Επίσης, μιλάμε και για συγκεκριμένα δεδομένα.
Για παράδειγμα, ο Ντένμον έδειξε -πάλι, μετά το ντέρμπι “αιωνίων”- να μην ανταποκρίνεται στις υψηλές απαιτήσεις. Να σου θυμίσω πως ο εν λόγω παίκτης, δεν έχει προτέρα εμπειρία από αγώνες στο υψηλότερο επίπεδο. Γεγονός που σημαίνει ότι χρειάζεται χρόνο. Σίγουρα δεν χρειάζεται την ισοπέδωση που έχει υποστεί. Εδώ δε, να σου πω ότι η “σκληρή αγάπη” δεν “πιάνει” με όλους. Για να τοποθετηθεί στο ρόστερ του Παναθηναϊκού (λογικά) έχει στοιχεία που βοηθούν στο παιχνίδι του Καταλανού -στον τρόπο που θέλει εκείνος να παίζει η ομάδα. Για να είμαστε δε, απόλυτα ειλικρινείς ταίριαζε και στο ποσό που ήθελαν να διαθέσουν οι “πράσινοι”. Σε κάθε περίπτωση, ας του δώσουμε λίγο χρόνο να δούμε αν τελικά μπορεί ή δεν μπορεί.
Ο Όγκαστ ήταν βασικός στο κολέγιο του και όταν πήγε στην Τουρκία, υπήρχαν κάποια θέματα που δεν βοήθησαν ώστε να αποκτήσει συνέπεια. Για κάποια από αυτά τα θέματα ναι, έφταιγε ο ίδιος -δεν τον λες και τον… πατέρα της υπομονής και της ψυχραιμίας. Για άλλα, όχι. Αν το δεις όμως, ψύχραιμα το θέμα, θα παραδεχθείς πως έχει ικανότητες που μπορούν να φανούν χρήσιμες. Άρα, χρειάζεται και αυτός χρόνο. Ξέρεις τι δεν χρειάζεται -αυτός ή ο Ντένμον; Να τους συγκρίνεις με τους παίκτες της περασμένης αγωνιστικής περιόδου. Όπως δεν άξιζαν εκείνοι να τους συγκρίνεις με τις ομάδες που κατακτούσαν triple crown -λέω εγώ τώρα.
Διαβάζω σε σχόλια μια γενικότερη άρνηση στην παραδοχή πως ο Βουγιούκας είναι παίκτης. Αναφέρεται ως πρώην παίκτης. Δεν ξέρω αν είχε τύχει να ξαναδείς αυτόν τον παίκτη, αλλά δεν φημιζόταν ποτέ για την ταχύτητα του. Άλλα ήταν τα στοιχεία που τον έκαναν χρήσιμο στις ομάδες. Και για να γίνει χρήσιμος πρέπει να τον βοηθήσουν και οι υπόλοιποι. Δεν σου αρέσει αυτό που διαβάζεις; Λυπάμαι, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θα μπορούσα να σου γράψω κάτι και για κάθε έναν από τους υπολοίπους, για το τι μπορεί να δώσει και αν θέλει να το δώσει -βάσει του τι βλέπουμε να κάνει στα παιχνίδια. Για να μη σε κουράσω, θα σου ζητήσω να κρατήσεις κάτι: ενόσω ο Πασκουάλ δουλεύει στις προπονήσεις για να καταφέρει ο Παναθηναϊκός το μπάσκετ που έχει στο μυαλό του ο κόουτς -αυτό που μπορεί να τον οδηγήσει σε πράγματα-, έχει να διαχειριστεί 15 διαφορετικές ψυχολογίες, συν μία ακόμα. Αυτή του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, που έπειτα από τις ήττες ποστάρει στο Instagram φωτογραφίες και λεζάντες που επικεντρώνουν στις εξόδους των παικτών -και την αδυναμία τους στο αλκοόλ.
Το 2009 ακολουθούσα την ομάδα του triple crown και μπορώ να σου πω ότι οι παίκτες δεν ήταν ακριβώς Ουρσουλίνες. Τουναντίον. Δουλίτσα ωστόσο, έκαναν. Πώς; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να βρει ο Πασκουάλ (αρχής γενομένης από τις πρωινές προπονήσεις, που όπως ενημερώνουν οι απανταχού προπονητές είναι ο κατ’ εξοχήν τρόπος να διαπιστώσεις ποιος βγήκε την προηγουμένη -καθώς το αλκοόλ “βγαίνει” από κάθε πόρο του σώματος του).
Ιστορικά μια φορά, έχουν προκύψει ομολογίες αθλητών (όλων των σπορ), κορυφαίων στο είδος τους που όταν αποσύρθηκαν παραδέχθηκαν ότι δεν έβαζαν… κώλο στο σπίτι τα βράδια. Παρ’ όλα αυτά, στις υποχρεώσεις τους ήταν κύριοι. Δεν ξέρω αν βαριέσαι που τα διαβάζεις αυτά. Θα σου ομολογήσω ότι αυτό ακριβώς αισθάνομαι, όταν αναφέρομαι στα προφανή. Να πάμε λοιπόν, παρακάτω;
Το ρόστερ ολοκληρώθηκε πριν -σχεδόν- ένα δίμηνο, γεγονός που σημαίνει ότι υπήρχε ξεκάθαρη εικόνα του τι έχει ο Πασκουάλ στα χέρια του. Για τη θέση “5”, όπου τη σήμερον ημέρα λες πως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα, γιατί αυτό βλέπεις, είχε υπολογίσει τον Βουγιούκα, τον Γκιστ (σε ειδικά σχήματα), τον Σίνγκλετον (με γνωστές τις αδυναμίες του σε αυτή τη θέση) και… με λίγη υπομονή τον Όγκαστ. Δεν νομίζω να βλέπεις κάποιο πρόβλημα με τον αριθμό. Προκύπτει ωστόσο, θέμα από το δεδομένο ότι ο Βουγιούκας χρειάζεται βοήθεια από τους συμπαίκτες του, για να είναι αποτελεσματικός (και δεν την έχει), ο Σίνγκλετον δεν είναι στην καλύτερη φάση του (αλλά προφανώς και ξέρεις τι μπορεί να κάνει, όταν παίζει όπως μπορεί -όπως και τι δεν μπορεί να κάνει) και ο Γκιστ κάνει 50 δουλειές όταν είναι στο γήπεδο και όταν προστίθεται άλλη μία, το σύστημα συνήθως “κρασάρει”.
Η συνέπεια όλων αυτών ήταν να προκύψει χθες ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού για τον Κεμ Μπιρτς, λίγα λεπτά αφότου είχε κυκλοφορήσει η είδηση ότι το Ορλάντο του δίνει θέση στο ρόστερ. Αμέσως υπήρξαν κάποιοι που σχολίασαν πως το συμβόλαιο των Μάτζικ δεν είναι εγγυημένο. Αυτοί δεν πρόσθεσαν και ότι οι Αμερικανοί που έχουν ως όνειρο το ΝΒΑ, ελαχίστως ενδιαφέρονται για την εγγύηση ή όχι της συνεργασίας και τους νοιάζει κυρίως να αρπάξουν την ευκαιρία. Αν ήμουν κακοήθης, θα έβλεπα δόλο σε όλα αυτά. Όπως θα έβλεπα δόλο στις φήμες που θέλουν τους “πράσινους” να κινούνται για… πρώην παίκτες. Δεν θα γράψω όνομα, γιατί δεν έχω χρόνο να εξηγούμαι στους μάνατζερ. Θα συνεχίσω εξηγώντας πως αν έλθει κάποιος από τα “κοψίματα” του ΝΒΑ, χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία… θα λέτε ό,τι λέτε τώρα για τον Όγκαστ.
Πού καταλήγουμε; Η ηρεμία στο μυαλό και η -ελάχιστη- υπομονή μπορεί να οδηγήσουν σε θαύματα, ώστε να γίνει μια σωστή και χρήσιμη κίνηση. Η τρικυμία εν κρανίω δεδομένα θα οδηγήσει σε λάθη. Και μάλλον ο Παναθηναϊκός δεν “αντέχει” το λάθος -ούτε οικονομικά, μηδέ αγωνιστικά. Αυτός είναι ένας ακόμα… σταυρός που κουβαλάει ο Πασκουάλ, αφού στο τέλος της ημέρας το δικό του “κεφάλι” παίζει.
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
