Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για τον Παναθηναϊκό που στα μεγάλα ματς είναι… Παναθηναϊκός και… αγνοείται στα υπόλοιπα.
Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για τον Παναθηναϊκό που στα μεγάλα ματς είναι… Παναθηναϊκός και… αγνοείται στα υπόλοιπα.
Είδαμε έναν Παναθηναϊκό περίπου όπως τον περιμέναμε. Ισως και λίγο καλύτερο. Κι ας μην κέρδισε. Ηταν ο γνωστός καλός Παναθηναϊκός που εμφανίζεται στα παιχνίδια με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Στα υπόλοιπα είναι άλλη κουβέντα. Στενάχωρη…
Αν λοιπόν κάποιος από τους δύο άξιζε τη νίκη στην Κρήτη αυτός ήταν ο Παναθηναϊκός. Την ήθελε και την κυνήγησε με όλες του τις δυνάμεις ακόμη κι όταν το παιχνίδι στράβωσε για τα καλά. Με γκολ κόντρα στη ροή και με αποβολή αδικαιολόγητη για την κλάση του Σένκεφελντ. Ο Δώνης το δούλεψε καλά το παιχνίδι, ρίσκαρε και δικαιώθηκε με ένα πέναλτι που κέρδισε ο Χρήστος, από εξαιρετική μπαλιά του Ζαχίντ και έβαλε μέσα ο Μακέντα.
Με έναν πανηγυρισμό που όλοι οι Παναθηναϊκοί γουστάραμε και φτιαχτήκαμε. Ήταν ίσως το καλύτερο φετινό παιχνίδι για τους πράσινους ή έστω ισάξιο με αυτό της Τούμπας γιατί ο ΠΑΟΚ είναι και καλύτερη ομάδα. Ένα ματς στο οποίο άξιζε τη νίκη, ένα ματς το οποίο πήγε να το χάσει μέσα από τα χέρια του αλλά αντέδρασε υποδειγματικά και έσωσε την παρτίδα. Με δέκα παίκτες το έφερε ξανά στα ίσια και πάλεψε ακόμη και για το διπλό. Σαφώς και δεν μπορεί να… πανηγυρίζει κανείς μια ισοπαλία στην Κρήτη, η εικόνα της ομάδας ωστόσο ήταν τέτοια που θα της ανεβάσει κι άλλο την ψυχολογία σε μια εποχή που (κουτσά – στραβά) είσαι για 7 ματς αήττητος. 7 σερί νίκες θα θέλαμε, αλλά απ’ το ολότελα…
Το θέμα είναι τι κάνεις με την διάρκεια (που δεν έχεις) και γιατί στα φαινομενικά εύκολα ματς πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό. Εκεί έχει το θέμα ο Παναθηναϊκός, στα παιχνίδια δηλαδή που θα πρέπει να είναι το αφεντικό και να κυριαρχήσει και όχι σε αυτά που πάνε στην τακτική, το πάθος και τη δύναμη. Δεν τον φοβόμαστε εκεί…
Από εκεί και πέρα φάνηκε για μια ακόμη φορά το θέμα που έχει ο Παναθηναϊκός στο σκοράρισμα. Δεν βρίσκει με τίποτα γκολ σε κανονική ροή το τριφύλλι, πάλι με πέναλτι μπήκε το γκολάκι. Το σύστημα με δύο επιθετικούς σαφώς και λειτούργησε καλύτερα αλλά και πάλι λείπει ο παίκτης που θα κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη και θα τελειώσει με άνεση τη φάση, δίχως να χρειαστεί να φτύσεις αίμα…
