*Επιτέλους, Δημήτρης Κολοβός! Αυτή, ναι, ήταν εμφάνιση ανάλογη με την αξία του ποδοσφαιριστή που όλοι γνωρίζαμε και που περιμέναμε όταν αποκτήθηκε το καλοκαίρι από τον Παναθηναϊκό. Ο Έλληνας επιθετικός τα έκανε σχεδόν όλα από τη στιγμή που μπήκε (στο 59’) στην αναμέτρηση με τον Άρη. Σκόραρε, είχε δοκάρι, αναστάτωνε τη μεσοαμυντική λειτουργία των γηπεδούχων με τις ενέργειές του, ήταν άκρως κινητικός και όσο περνούσε η ώρα ήταν και πιο αποφασιστικός στις κινήσεις του, έχοντας, πλέον, αυτοπεποίθηση.
*Αυτόν τον Κολοβό ήθελαν και θέλουν όλοι στο τριφύλλι.Έναν παίκτη απρόβλεπτο για την αντίπαλη άμυνα, με χαρίσματα που μπορούν να δώσουν πνοή στην επιθετική λειτουργία της ομάδας και με συμμετοχή τόσο μέσα στην περιοχή, όσο και έξω απ’ αυτήν. Δυστυχώς, φέτος δεν τον είδαν.
*Προφανώς και ο 27χρονος δεν μπορεί να ξέχασε το ποδόσφαιρο που ξέρει μέσα σε ένα χρόνο. Ωστόσο, αποτελεί κοινή συνείδηση το γεγονός ότι η φετινή χρονιά ήταν κακή γι αυτόν. Το χθεσινό του παιχνίδι ήταν μακράν το καλύτερό του. Μέχρι χθες, ο Κολοβός είχε μέτριες εμφανίσεις και… ψαχνόταν για να βρει τον εαυτό του. Πιθανότατα, σε όλο αυτό να έπαιξε τον ρόλο του και το ψυχολογικό κομμάτι. Όταν ένας παίκτης δεν είναι στα καλά του, προσπαθεί να δείξει πράγματα και δεν του βγαίνει τίποτα, η ψυχολογία του πέφτει στα τάρταρα. Ειδικά, αν είναι και τέτοιος χαρακτήρας. Στην περίπτωση του Κολοβού, φαίνεται πως κάτι τέτοιο ισχύει. Ο πανηγυρισμός του και η κραυγή ξεσπάσματος που έβγαλε στο γκολ κόντρα στον Άρη, είναι σαν να έβγαλε από μέσα του όλο αυτό το βάρος.
*Ο Κολοβός έχει άλλα δυο χρόνια συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό και καλείται να δείξει την αξία του. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί να τον βοηθήσει η ομάδα και φυσικά να έχει τις στιγμές που δεν είχε μέχρι τώρα. Αυτή η ατυχία να… γυρίσει φέτος και να πάρει τα πάνω του ο Έλληνας άσος. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε από την προετοιμασία και μετά πως θα παρουσιαστεί ο παίκτης και τι θα ζητήσει το τριφύλλι απ’ αυτόν. Το βέβαιο είναι ότι τον χθεσινό Κολοβό τον θέλουν όλοι, όπως και… ο ίδίος.
https://www.youtube.com/watch?v=571kKXHQEsY
*Στην αναμέτρηση με τον Άρη, εκτός των άλλων, είδαμε για μια ακόμη φορά πολύ καλή εμφάνιση από τη νέα φουρνιά νέων ποδοσφαιριστών. Ο Αλεξανδρόπουλος ήταν ξανά εξαιρετικός, με σωστές τοποθετήσεις στη μεσαία γραμμή, με ωριμότητα στο παιχνίδι του και με πολλά χιλιόμετρα, ενώ πολύ καλή εμφάνιση είχε και ο Ζαγαρίτης, όντας άριστος στην άμυνα και πολύ καλός στα επιθετικά του καθήκοντα με ανεβάσματα και σέντρες. Θετική εμφάνιση είχε και ο Αθανασακόπουλος.
*Η επόμενη σεζόν θα έχει νέο προπονητή, ανεβασμένο μπάτζετ και ξεκάθαρο στόχο: Αυτός θα είναι να ανεβάσει η ομάδα την ποιότητά της και να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστική.. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δε σημαίνει ότι το πρότζεκτ με τη συνέχεια της εξαιρετικής δουλειάς στην Ακαδημία με την αξιοποίηση των νεαρών άσων, θα πρέπει να… ατονίσει. Αντιθέτως, θα πρέπει να συνεχιστεί με τον ίδιο ζήλο, πάθος και στόχο.
*Ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει σε ένα τέτοιο μονοπάτι, με μια διαφορά. Πλέον, έχει όλα τα εφόδια προκειμένου να παίρνει πιο έτοιμους ποδοσφαιριστές και να προχωρήσει σε ένα πάντρεμα εμπειρίας και νιάτων που και θα ανεβάσουν την ομάδα και θα κάνουν καλύτερους τους πιτσιρικάδες. Από τη μια, για παράδειγμα, ο Βιγιαφάνιες και ο Αϊτόρ, από την άλλη ο Αλεξανδρόπουλος και ο Εμμανουηλίδης ή ο Ζαγαρίτης. Με σωστή ισορροπία, όλα θα μπορούν να γίνουν πολύ καλά και να δούμε τον Παναθηναϊκό να γίνεται πιο ανταγωνιστικός, αλλά και να… ζυμώνει ποδοσφαιριστές για το μέλλον.
Υ.Γ: Από το να πάει να πάρει έναν… Φάουστο το τριφύλλι, 100 φορές να στηριχθεί στον Αλεξανδρόπουλο που δείχνει εξαιρετικά στοιχεία. Αυτό ισχύει και για άλλους νεαρούς. Μη φτάσουμε, βέβαια, στην υπερβολή. Δε μιλάμε για ρόστερ με τα 2/3 να είναι παίκτες από την ακαδημία. Αλλά το ¼ ή ακόμη το 1/3 είναι σημαντικό και όμορφο ποδοσφαιρικά. Η επόμενη χρονιά Ευρώπη δεν έχει. Όμως, με τις κατάλληλες μεταγραφές, αλλά και την ίδια φιλοσοφία, μπορεί η ομάδα να διεκδικήσει παραπάνω πράγματα. Μακάρι…
