Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει στο Panathinaikos 24.gr για την ήττα του Παναθηναϊκού από τον ΠΑΟΚ και την διαφορά από τον Αρη, που δε φαίνεται ότι μπορεί να καλυφθεί.
Ο Παναθηναϊκός έχασε στην Τούμπα ένα παιχνίδι που δεν ήταν φαβορί. Αλλά έτσι όπως ήρθε η ήττα και με το 2-1 και την ευκαιρία του Χατζηγιοβάνη στο τέλος (έπρεπε να τη γυρίσει στον Εμαννουηλίδη) λες «κρίμα, τζάμπα χάσαμε». Όπως και να έχει, όμως, και για να είμαστε δίκαιοι, ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τις απουσίες του Κουρμπέλη και του Διούδη, αλλά και τα λάθη Μπόλονι και παικτών. Ο προπονητής δεν δικαιώθηκε από τις αλλαγές στην ενδεκάδα και στην διάρκεια του αγώνα, ενώ οι παίκτες έκαναν λάθη, που έφεραν τα δύο γκολ, αλλά και δύο μεγάλες ευκαιρίες και ένα δοκάρι από τον ΠΑΟΚ. Και αν δεν ήταν ο Ξενόπουλος, που πήγε εξαιρετικά στο παιχνίδι θα είχε κριθεί πιο νωρίς υπέρ του ΠΑΟΚ και τώρα δεν θα μιλάγαμε για την ευκαιρία του Χατζηγιοβάνη στα τελευταία λεπτά. Και η διαιτησία έκανε λάθη, όπως το πέναλτι, που δεν έδωσε στον Αϊτόρ σε σπρώξιμο του Γιαννούλη, αλλά επειδή δεν είμαστε σαν αυτούς από τον… Πειραιά και τα λέμε όλα, στην αρχή του αγώνα ένα μαρκάρισμα του Αϊτόρ στον τένοντα του Γιαννούλη με τις τάπες, παραλίγο να τον στείλει νωρίς στα αποδυτήρια, αλλά δέχθηκε κίτρινη κάρτα. Η ομάδα είχε αμυντικά κενά, για τους λόγους, που αναφέραμε, αλλά στάθηκε παρά τις απουσίες και το πάλεψε το παιχνίδι. Δυστυχώς, όμως, το «πάλεψε το παιχνίδι, αλλά έχασε» δεν ταιριάζει, όταν λέγεσαι Παναθηναϊκός. Και όταν μετά από αυτή την ήττα είσαι στο -11 από τον Αρη και έχει ένα παιχνίδι λιγότερο.
Αυτό δεν αντέχεται με τίποτα. Να έχεις ανεβάσει το μπάτζετ το καλοκαίρι στα 7 εκ. ευρώ με στόχο να επιστρέψεις στην Ευρώπη, αφού λήγει η τιμωρία και με την λήξη του πρώτου γύρου να είσαι στο -11 από την ομάδα, με την οποία διεκδικείς την τέταρτη θέση. Και μην μου πει κανείς, ότι τελικά ο Παναθηναϊκός μπορεί να περάσει την ΑΕΚ, διότι η ΑΕΚ έχει τον τρόπο αν χρειαστεί και αγωνιστικά να μην είναι καλά να πάρει τα παιχνίδια, που θα την βγάλουν την ομάδα στην Ευρώπη. Η διοίκηση της ΑΕΚ δεν θα το αφήσει στην τύχη, οπότε ουσιαστικά με το τέλος του πρώτου γύρου… ξεχνάμε και την Ευρώπη.
Σε τι ελπίζουμε; Στην κατάρρευση του Αρη και σε ένα καλό σερί του Παναθηναϊκού, που είναι δύσκολο, όμως να συμβεί και το ένα και το άλλο. Τον Αρη οι… φίλοι του από τον Πειραιά θα τον σπρώξουν, όχι μόνο για να πάρει την τέταρτη θέση, αλλά ακόμα και την δεύτερη και ο Παναθηναϊκός δεν με πείθει με όλα αυτά, που βλέπω, ότι μπορεί να πάει σε ένα τέτοιο σερί, για να καλύψει αυτή την διαφορά. Και μην πει κανείς μπορεί να την καλύψει στα play off, διότι τότε παίζεις πολλά ντέρμπι και αρκετά δύσκολα παιχνίδια και οι βαθμοί συνήθως μοιράζονται εκτός αν η διαφορά από τον τέταρτο είναι τέσσερις, πέντε, οπότε μπορείς λίγο να ελπίζεις.
Με λίγα λόγια κάθε πέρυσι και καλύτερα στον Παναθηναϊκό, που πάει να ζήσει την απόλυτη ντροπή. Την χρονιά, που εκτίει την ποινή του στην Ευρώπη δεν θα βγει μέσω πρωταθλήματος, η κυπέλλου. Και ο άλλος σου λέει υπομονή. Τέλος η υπομονή, απλά ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν αντέχει κάθε χρόνο τα ίδια και στο τέλος το αποτέλεσμα να είναι ντροπιαστικό, για το μέγεθος του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα.
*Φυσικά για ότι γίνει φέτος ευθύνη δεν έχει ο Μπόλονι, που ήρθε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, αλλά αυτοί, που έκαναν τα καλοκαιρινά «εγκλήματα».
