Ποσοτικά, ο Παναθηναϊκός διαθέτει αυτή τη στιγμή περισσότερους από δύο παίκτες ανά θέση στις περισσότερες γραμμές του. Για την ακρίβεια σε όλες, με εξαίρεση αυτή του δεξιού μπακ εάν υποθέσουμε ότι στο τέλος του μηνός εκπνέει η σύμβαση της ομάδας με τον Γιοάν Μολό.
Κάτω από τα δοκάρια υπάρχουν οι Διούδης, Χριστογεώργος και Ξενόπουλος. Δεξιά στην άμυνα ο Σάντσες και αριστερά οι Χουάνκαρ και Χατζηθεοδωρίδης. Στόπερ οι Σένκεφελντ, Βέλεθ, Πούγγουρας και υπό προϋποθέσεις ο Κουρμπέλης.
Αμυντικοί μέσοι ο Κουρμπέλης με τον Αλεξανδρόπουλο και εσωτερικοί/επιτελικοί χαφ οι Μουρίσιο, Βιγιαφάνιες, Σανκαρέ, Μπουζούκης και Αγιούμπ.
Στους εξτρέμ οι Χατζηγιοβάνης, Αϊτόρ, Σαβιέρ, Εμμανουηλίδης και στην επίθεση οι Μακέντα, Ιωαννίδης, Καρλίτος, Κολοβός και Περέα.
Είναι παραπάνω από σαφές, ωστόσο, ότι υπάρχει έλλειμμα σε αρκετές θέσεις προκειμένου να προκύψει η απαιτούμενη ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ και η απαραίτητη αύξηση του ανταγωνισμού. Ξεκινώντας από την άμυνα, η μεγαλύτερη εντοπίζεται στη δεξιά πλευρά όπου είναι δεδομένο ότι θα αποκτηθεί ένας φουλ μπακ για βασικός μπροστά από τον Σάντσες. Στην καρδιά των μετόπισθεν απαιτείται τουλάχιστον μία προσθήκη για να δημιουργηθεί ατόφια τετράδα, ενώ θα έδινε μεγαλύτερη ασφάλεια το να αποκτηθεί και αριστερός μπακ για δίδυμο με τον Χουάνκαρ. Στη θέση «6» εάν παραμείνει ο Νιάς θα λυθεί μεγάλο πρόβλημα, με δεδομένο ότι ο Κουρμπέλης θα έχει απαλλαγεί οριστικά από τον τραυματισμό του στο ξεκίνημα της νέας σεζόν, εάν όχι τότε είναι απαραίτητο να αποκτηθεί αμυντικός μέσος. Στη θέση «8» οι Μαουρίσιο και Σανκαρέ επιβάλλεται να πλαισιωθούν με μία ακόμη προσθήκη ενόσω υπάρχει αστερίσκος δίπλα από το όνομα του Μπουζούκη, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο «10» ως «μπακ απ» του Βιγιαφάνιες.
Στα άκρα της μεσαίας γραμμής υπάρχει η μεγαλύτερη ποιοτική αναγκαιότητα. Οταν επί σειρά ετών αποκτώνται εξτρέμ και ο Χατζηγιοβάνης παραμένει ο πιο αξιόπιστος για τη συγκεκριμένη θέση, είναι σαφές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα μεταγραφική αποτυχία. Τουλάχιστον ένας εξτρέμ τύπου Εμποκού είναι υπεραπαραίτητος για εκεί θα πρέπει να γίνει «υπέρβαση» στο μπάτζετ. Στην κορυφή της επίθεσης, είναι ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να υπάρξει τουλάχιστον μία αποχώρηση με τον Καρλίτος να είναι στη δυσκολότερη μοίρα, δίπλα στους Κολοβό και Περέα που επιστρέφουν από το δανεισμό τους. Ο Γιοβάνοβιτς έχει εκφράσει την πίστη του στο ταλέντο του Ιωαννίδη, που ήταν η ευχάριστη έκπληξη της περασμένης σεζόν και το μοναδικό ίσως κέρδος μίας μαύρης και άραχλης αγωνιστικής περιόδου για την ομάδα. Και έχει περιβάλλει με εμπιστοσύνη τον Μακέντα. Μία προσθήκη ενός στράικερ με ταχύτητα και έφεση στο σκοράρισμα για να συμπληρώσει τα χαρακτηριστικά των Ιωαννίδη και Μακέντα θα ήταν ταμάμ.
Μία και ο λόγος για τον Μακέντα, το «φρένο» του Σέρβου προπονητή στη διοίκηση για την πρόθεσή της να τον βγάλει στο «σφυρί» μαζί με παίκτες που έχουν κριθεί ανεπαρκείς και δεν υπολογίζονται, ήταν μία δίκαιη ποδοσφαιρικά απόφαση. Ο Ιταλός επιθετικός δεν είναι προφανώς ένας «μπόμπερ» τύπου Μπεργκ ή Σισέ, αλλά δεν νοείται να αντιμετωπίζεται λες και είναι του πεταματού από το σύλλογο. Εχει διψήφιο αριθμό τερμάτων και στα τρία χρόνια που φοράει την πράσινη φανέλα και έχει δείξει (ειδικά τη δεύτερη χρονιά του Δώνη στο «τιμόνι») ότι όταν το σύνολο παίζει ορθολογικά και η μπάλα φτάνει με σωστές προϋποθέσεις στο επιθετικό τρίτο, μπορεί να προσφέρει αρκετά.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
