Ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται να μπολιάσει το ρόστερ του με γρήγορα πόδια και αθλητικότητα σε όλες τις γραμμές όπου αναζητεί ποδοσφαιριστές. Αναλύει ο Κώστας Μανωλιουδάκης.
Ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται να μπολιάσει το ρόστερ του με γρήγορα πόδια και αθλητικότητα σε όλες τις γραμμές όπου αναζητεί ποδοσφαιριστές. Αναλύει ο Κώστας Μανωλιουδάκης.
Οπως εξ αρχής έχει καταστεί σαφές, ο Παναθηναϊκός θα καθυστερήσει να υλοποιήσει το πλήρες εύρος της μεταγραφικής του ενίσχυσης για τη νέα σεζόν.
Αφενός μεν, εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είθισται να «ψειρίζει» τα ψώνια που πραγματοποιεί σε όλες τις ομάδες της καριέρας του και δεν θα το αλλάξει τώρα στο τριφύλλι. Αφετέρου δε, επειδή το τελικό τσεκάρισμα αρκετών παικτών που υπάρχουν ήδη στην ομάδα και θεωρούνται «μετέωροι», θα πραγματοποιηθεί στο ξεκίνημα της προετοιμασίας. Ο λόγος προφανής, ήτοι τα λιγότερα δυνατά λάθη στην αξιολόγηση.
Η ουσία, βεβαίως, δεν έγκειται στην ταχύτητα της υλοποίησης του σχεδιασμού και του «χτισίματος» του ρόστερ του Παναθηναϊκού για την επόμενη αγωνιστική περίοδο, ειδικότερα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και επίσημα ματς στα μέσα του καλοκαιριού. Η ουσία σχετίζεται στο να γίνουν -επιτέλους- στοχευμένες κινήσεις, με τα χαρακτηριστικά που επιβάλλεται να προστεθούν στο υλικό της ομάδας προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή χημεία και κατ’ επέκταση ανταγωνιστικότητα του Παναθηναϊκού τη νέα χρονιά.
Ο Γιοβάνοβιτς είναι αυτός που γνωρίζει πως θέλει να παίξει ο Παναθηναϊκός και τι είδους υλικά/χαρακτηριστικά χρειάζονται για να υποστηρίξουν το πλάνο του, αλλά, ανεξαρτήτως των επιμέρους γνωρισμάτων και των τακτικών λεπτομερειών, είναι ξεκάθαρο ότι το τριφύλλι χρειάζεται επειγόντως «ενέσεις» ταχύτητας.
Αντί για ταχύτητα στην υλοποίηση του σχεδιασμού, δηλαδή, είναι προτιμότερο να γίνουν οι δέουσες κινήσεις και να προστεθούν γρήγορα πόδια και αθλητικότητα σε κάθε πράσινη γραμμή. Ειδικά στο κέντρο του γηπέδου, υπάρχει μόνο ο Αλεξανδρόπουλος που μπορεί να υποστηρίξει γρήγορες μεταβάσεις (τρανζίσιον) από την άμυνα προς την επίθεση και τούμπαλιν. Ούτε ο Μαουρίσιο, ούτε ο Κουρμπέλης, πολύ περισσότερο ο Σανκαρέ και ο Αγιούμπ δεν έχουν αυτό το στοιχείο ως ατού στις θέσεις «6»-«8». Εξυπακούεται ότι χρειάζεται τουλάχιστον ένας ακόμα με γρήγορα πόδια.
Και ακόμη πιο ειδικά, στους εξτρέμ, δεν υπάρχει ουδείς «σφαιράτος» αυτή τη χρονική στιγμή στο ρόστερ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Χατζηγιοβάνης είναι αργός. Οχι βέβαια. Δεν είναι όμως και «σφαίρα», ενώ το κυριότερο χαρακτηριστικό του προσόν είναι τα μέτρα που κάνει με τη μπάλα και η διεισδυτικότητά του με αυτήν ανάμεσα στις γραμμές.
Αναφερόμαστε στον Χατζηγιοβάνη διότι είναι ο μόνος «σίγουρος» από τον Γιοβάνοβιτς στη συγκεκριμένη θέση.
Από τους υπόλοιπους, ο μόνος αμιγώς εκρηκτικός είναι ο Εμμανουηλίδης, αλλά ουδείς μπορεί να γνωρίζει αυτή τη στιγμή εάν θα υπολογίζεται για το βασικό κορμό της νέα σεζόν από τον Γιοβάνοβιτς. Στα μετόπισθεν δεν υπάρχει τόσο καραμπινάτη έλλειψη και, άλλωστε, από αμιγώς τακτικής πλευράς, η ανάγκη αμυντικών με προσόν την ταχύτητα αφορά δεδομένα τους ακραίους μπακ.
Και κατά δεύτερο λόγο τους στόπερ, υπό την έννοια ότι το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό αποτελεί πανάκεια εάν η αμυντική γραμμή είναι κοντά στο κέντρο και κατ’ επέκταση σχετίζεται από την τακτική προσέγγιση και το ύψος της άμυνας μέσα στο γήπεδο.
Θα ήταν ωστόσο θετικό να προστεθεί και εκεί ένας αμυντικός με το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ειδικά στον άξονα και στα άκρα της μεσαίας γραμμής ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από αθλητικότητα και ταχύτητα. Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται.
