«Εγκλημα» να χαθεί τέτοια ευκαιρία

Στα χαρτιά, πριν από την έναρξη του αθηναϊκού ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, η ΑΕΚ ήταν το φαβορί. Οχι επειδή το έδιναν οι στοιχηματικές εταιρίες, αλλά διότι ο ίδιος ο οργανισμός της έχει θέσει ως στόχο το πρωτάθλημα, επενδύοντας στο παρασκήνιο και κάνοντας δαπανηρές μεταγραφές, έπαιζε στην έδρα της, ήταν η μοναδική ομάδα που είχε επαφή με την κορυφή και βρισκόταν σε καλό μομέντουμ μετά το διπλό στα Γιάννενα.

Την ίδια στιγμή που, πάντα στα χαρτιά, ο Παναθηναϊκός προσπαθεί φέτος να ξαναβρει τα πατήματά του και να βάλει τα θεμέλια για να ξαναγίνει… Παναθηναϊκός. Στην πράξη, μετά το τέλος του ντέρμπι του ΟΑΚΑ, η ΑΕΚ έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε και πορτοφόλι, ενώ ο Παναθηναϊκός χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο διότι έχασε ένα ματς που δεν χάνεται. Και απώλεσε με «εγκληματικό» τρόπο μία τεράστια ευκαιρία να μπει για τα καλά στο κόλπο της δεύτερης θέσεις και να κοιτάξει επιτέλους ψηλά. Το τριφύλλι έβαλε τα χέρια του και έβγαλε τα μάτια του, σ’ ένα ντέρμπι που δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς στο παρελθόν με τόσο εμφατική κυριαρχία.

Αν όχι ουδείς σίγουρα ελάχιστοι θα μπορούσαν να φανταστούν ότι το τριφύλλι θα παίζει μονότερμα την Ενωση και αυτή θα βρισκόταν για περισσότερο από 80 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις πίσω από την μπάλα για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Οτι θα έδειχνε ο τέταρτος διαιτητής έξι λεπτά καθυστερήσεων και από τις εξέδρες θα έβγαινε ένα βουητό του τύπου «ωχ αμάν αμάν», προϊόν ανασφάλειας και αποτέλεσμα της πράσινης πολιορκίας. Η ΑΕΚ δεν έκανε βέβαια κάτι μεμπτό. Αλίμονο.

Στο ποδόσφαιρο, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα κι από τη στιγμή που οι κιτρινόμαυροι βρήκαν γκολ από τα αποδυτήρια, στην πρώτη φάση και τιμώρησαν το πρώτο λάθος του Παναθηναϊκού, είχαν κάθε δικαίωμα να εφαρμόσουν τη στρατηγική που εκτιμούσαν ότι θα τους φέρει τη νίκη. Αλλά όπως και να το κάνουμε ήταν κάπως οξύμωρο να βλέπει κανείς τέτοιο μονότερμα σε εκτός έδρας ντέρμπι. Να είναι τόσο κυριαρχικός ο Παναθηναϊκός ως εικόνα ομάδας μέσα στο ΟΑΚΑ απέναντι στη φετινή ΑΕΚ. Αυτή ήταν η εικόνα του ματς.

Το αποτέλεσμα είναι άλλη ιστορία και ειδικά στο ποδόσφαιρο παίζουν τεράστιο ρόλο οι συγκυρίες, πόσο σε ευνοούν, αλλά και πόσο τις κυνηγάς. Συγκυριακό είναι το να δέχεσαι γκολ στην πρώτη φάση και να πληρώνεις το πρώτο σου λάθος, συγκυριακό είναι να μην περνάει (αν και ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος από τα ριπλέι που είδαμε) ολόκληρη η μπάλα τη γραμμή στο σουτ του Παλάσιος, συγκυριακό είναι να είναι οφσάιντ ο Τσούμπερ για ένα εκατοστό στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Συγκυριακό δεν είναι το πάθος. Δεν είναι η πνευματική ετοιμότητα και νοοτροπία, ο τρόπος που μπαίνει μια ομάδα στο γήπεδο, το αν γυαλίζει το μάτι της ή όχι. Ειδικότερα σε τέτοιου είδους ειδικών συνθηκών ματς, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπαίνεις με το μαχαίρι στα δόντια και ο Παναθηναϊκός θέλει πολλή δουλειά ακόμα και ο Γιοβάνοβιτς με το προπονητικό του επιτελείο θα πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη βάση απ’ ό,τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα για να πάψει το τριφύλλι να εμφανίζεται σοφτ.

Δεν νοείται ο Παναθηναϊκός να μπαίνει στα εκτός έδρας του παιχνίδια λες και πάει για περίπατο στο πάρκο, επιβάλλεται να έχει τη νοοτροπία μαχητή και να μπαίνει από το πρώτο δευτερόλεπτο με το μαχαίρι στα δόντια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Είναι μονόδρομος. Αλλιώς θα βλέπει τις ευκαιρίες να περνούν από μπροστά του και μετά να αναλογίζεται τι διάολο έγινε και χάθηκε το ματς. Τεράστιο ρόλο όμως στα ντέρμπι παίζει και ο κυνισμός. Η αποτελεσματικότητα. Η ποιότητα των παικτών μπροστά στο αντίπαλο τέρμα. Οι πράσινοι έδιναν την εντύπωση ότι πρέπει να φτιάξουν πρώτα καμιά δεκαριά ευκαιρίες για να σκοράρουν, ενώ οι κιτρινόμαυροι είχαν ποσοστά μπάσκετ σε ελεύθερες βολές, σκοράροντας ακόμα και στα οφσάιντ.

Η συγκεκριμένη παράμετρος δεν είναι θέμα προπονητή ασφαλώς. Είμαι της διοίκησης που πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη και να φέρει παίκτες που θα κάνουν γκολ τη μισή ευκαιρία. Επιθετικούς τύπου Μπεργκ και εξτρέμ τύπου Λέτο. Η δουλειά του Γιοβάνοβιτς είναι να φτάνει η ομάδα σε υποσχόμενες ευκαιρίες. Εάν οι παίκτες αστοχούν εξ επαφής είτε δεν έχουν τα ψυχικά αποθέματα, είτε δεν έχουν την ποιότητα για να φορούν τη φανέλα με το τριφύλλι.