Πέρασε ένα ντέρμπι δύσκολο, με τον Παναθηναϊκό να φεύγει αλώβητος από το Φάληρο μετά το 0-0 με τον Ολυμπιακό. Οι “πράσινοι” κρατούν μόνο τον σημαντικό βαθμό που ήρθε μετά από μια κακή ομολογουμένως εμφάνιση, αλλά με τη σειρά του ο κόσμος θα πρέπει να σταθεί και σε αυτό το κόσμημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο που ακούει στο όνομα, Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο Σέρβος έχει καταφέρει πολλά σε αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στην ομάδα. Πήρε μια ομάδα από το “μείον”, την ανέβασε το “μηδέν” και από εκεί την αναβάθμισε σε ένα σύνολο που κάνει πρωταθλητισμό. Ωστόσο μέχρι και εκείνος έπεσε “θύμα” της προσπάθειας που τελείται εις βάρος του συλλόγου αναφορικά με το μεγαλείο και την αξία του.
Ας σταθούμε αρχικά στο αγωνιστικό. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός στο ντέρμπι. Έλλειψη συγκέντρωσης, σπασμωδικές κινήσεις, καθόλου ψυχραιμία και κακή αντιμετώπιση των συγκυριών. Ωστόσο το ισόπαλο αποτέλεσμα μόνο δυσαρεστημένους δεν μας βρίσκει αφού όταν καταφέρνεις να φύγεις αήττητος από ένα τέτοιο ματς στο οποίο έφτασες μπροστά από την πόρτα του… χειρουργείου και γλίτωσες το “νυστέρι” μέσω VAR θα πρέπει να είσαι ικανοποιημένος.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο διακριθέντας του Παναθηναϊκού ήταν ο Μπρινιόλι που κράτησε ανέπαφη την “πράσινη” εστία σε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις. Βαγιαννίδης, Σένκεφελντ, Σάρλια και Χουάνκαρ είχαν μια κακή βραδιά, ενώ σε άσχημο “φεγγάρι” βρέθηκε και ο Μπερνάρ. Mετά από μια τέτοια εμφάνιση, σε μια εχθρική διαχρονικά έδρα, κόντρα στον “αιώνιο” αντίπαλο που ήταν ανώτερος στο γήπεδο, όταν δεν χάνεις μπορείς να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι τον τίτλο, ακόμα και αν έχουν απομείνει δύο αγωνιστικές για το τέλος της κανονικής περιόδου και δέκα για τα playoffs.
Και πάμε τώρα στο κεντρικό θέμα που αφορά περισσότερο και αξίζει να επικεντρωθούμε. Μια ομάδα που έχει περάσει από όλες τις “σκαλέτες” τα τελευταία χρόνια θα πρέπει να νιώθει κυριολεκτικά ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ, που έχει στον πάγκο της έναν άνθρωπο σαν τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ναι, ο Σέρβος δεν είναι… Χάπελ, αλλά είναι πραγματικά αυτό που είχε ανάγκη η ομάδα για να αποκτήσει ξανά τα στοιχεία που έπρεπε. Να ξεκαθαρίσουμε ότι ο σκοπός με τον οποίο παρέταξε την ομάδα στο Φάληρο, δεν ήταν η ισοπαλία στο ντέρμπι αλλά η νίκη.
Και την νίκη αυτή την πήρε. Τόσο σαν αποτέλεσμα, το οποίο ωφελεί τον Παναθηναϊκού που παραμένει στην πρώτη θέση, όσο και σε ηθική υπόσταση. Μετά το τέλος του ματς, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αναγνώρισε για ακόμη μια φορά την ανωτερότητα του αντιπάλου, παραδέχθηκε την κατωτερότητα του “τριφυλλιού” και αναγνώρισε ότι βάσει της εικόνας το 0-0 ικανοποιεί το “πράσινο” στρατόπεδο.
Στη συνέντευξη Τύπου ωστόσο σήκωσε την “ασπίδα” που έπρεπε υπερασπιζόμενος την ομάδα που ο ίδιος δημιούργησε με κόπο και ιδρώτα έπειτα από μια… κουφή ερώτηση.
«Μην υποτιμάτε την ομάδα μου, δεν είναι σωστό. Με τη συμπεριφορά μου δεν έχω δείξει ασέβεια. Και όταν ήμασταν στο +12 στη βαθμολογία, πάλι έλεγα πόσο καλές είναι οι υπόλοιπες ομάδες και πόσο ανταγωνιστικές. Μην βλέπετε το σημερινό παιχνίδι και μου κάνετε αυτές τις ερωτήσεις. Πρέπει να βλέπετε όλη την εικόνα. Είμαστε στην 24η αγωνιστική και από την αρχή έως σήμερα είμαστε στην κορυφή. Όχι γιατί μας χαρίζει κάποιος κάτι. Αλλά γιατί το δικαιούμαστε και δίκαια είμαστε εδώ. Είμαστε μια ομάδα που θα προσπαθήσει να πάρει το πρωτάθλημα. Είναι προσβλητική η ερώτησή σας. Αναφέρεστε μόνο σε ένα παιχνίδι. Το πρωτάθλημα δεν είναι μόνο τα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Την ερώτηση αυτή δεν την αξίζω ούτε εγώ, ούτε η ομάδα μου».
Και όλα αυτά γιατί απλώς δεν…έχασε. Γιατί έχει μπει “σφήνα” σε ένα κατεστημένο το οποίο δεν αναγνωρίζει κανένα άλλο αποτέλεσμα πέραν της ήττας. Και ναι, αν κάποιος έχει αδικηθεί κατάφορα από την διαιτησία τα τελευταία δύο χρόνια από τη διαιτησία, αυτός είναι ΜΟΝΟ ο Παναθηναϊκός.
Από που να ξεκινήσουμε. Από την περασμένην σεζόν και το ματς, παρωδία στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ; Από την ήττα πέρυσι στο Βόλο; Από τη φετινή ήττα στη Νέα Φιλαδέλφεια με τη φωτοβολίδα που έσκασε στα… 10 μέτρα από τον Μπρινιόλι;
Και όμως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στάθηκε στο αποτέλεσμα και όχι σε αυτά που πολλοί θα στέκονταν. Δεν είναι λίγοι που ζηλεύουν τις προπονητικές ικανότητες αυτού του ανθρώπου και που θα τον ήθελαν στην ομάδα τους ενώ αντίστοιχα είναι πολλοί εκείνοι που τον επευφημούν για το ήθος του.
Το μόνο που έχει μείνει για τον Ιβάν είναι η θέωση, με την κατάκτηση ενός παλικαρίσιου πρωταθλήματος. Έχουν μείνει μόλις 12 βήματα για να φτάσει εκεί και να δικαιώσει εμάς, τους παίκτες και τον ίδιο του τον εαυτό για την δουλειά που έχει κάνει στην ομάδα.
Πρώτο μέλημα να διατηρηθεί ο Παναθηναϊκός στην κορυφή μέχρι το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος και μετά όλα μπορούν να γίνουν. Πίστη, υπομονή και ψυχραιμία χρειάζεται.
