Η επιλογή του Γιάννη Παπαδημητρίου για να είναι ο νέος τεχνικός διευθυντής στον Παναθηναϊκό είναι το δέντρο. Όπως δέντρο θα ήταν όποιο κι αν ήταν το πρόσωπο που θα αναλάμβανε τον συγκεκριμένο πόστο. Το δάσος είναι η επιστροφή του Παναθηναϊκού προς μια διαφορετική πολιτική και προσέγγιση των πραγμάτων. Είναι αναγκαία η παρουσία ενός ανθρώπου στήριγμα στον προπονητή. Ορθώς έπραξε ο Παναθηναϊκός δύο χρόνια τώρα και άκουσε τον Γιοβάνοβιτς που δεν ήθελε. Αλλά ορθώς πράττει και τώρα. Και η διοίκηση και ο προπονητής.
Είδαμε στις προηγούμενες μεταγραφικές περιόδους τον Παναθηναϊκό να έχει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα στην υλοποίηση του μεταγραφικού του σχεδιασμού. Θυμίζω πως την τελευταία μέρα, Σεπτέμβρη μήνα, κατάφερε πέρσι να κλείσει τις κινήσεις τους με Τσόκαϊ και Τρουιγιέ. Την τελευταία μέρα του Γενάρη έφερε τον Μαντσίνι πριν από μερικούς μήνες. Την τελευταία μέρα του Αυγούστου είχε πάρει τον Παλάσιος πριν από δύο χρόνια.
Ο Γιοβάνοβιτς προφανώς και καταλάβαινε και ο ίδιος το πρόβλημα, προφανώς θέλει και ο ίδιος να βγάλει από πάνω του το βάρος για τα πάντα. Σαφώς και αυτός θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο για το ποιος ποδοσφαιριστής θα έρθει, πλην όμως με έναν τεχνικό διευθυντή θα έχει και 3-4 επιλογές για κάθε θέση που θέλει.
Η πρόσληψη του Γιάννη Παπαδημητρίου, όπως και η πρόσληψη οποιουδήποτε τεχνικού διευθυντή, δεν μπορεί να κριθεί πριν δούμε τις πράξεις. Είναι μια θέση πολύ κρίσιμη για οποιοδήποτε κλαμπ. Και δεν έχει να κάνει μόνο με μεταγραφές. Το θετικό στην επιλογή Παπαδημητρίου είναι ότι πρόκειται για Έλληνα. Και αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη από έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά σε ποια ομάδα έρχεται να δουλέψει. Και τι προσπαθεί αυτή η ομάδα να κάνει.
Οι πράσινοι θέλουν να επιστρέψουν στην κορυφή της Ελλάδας και χρειάζονται ανθρώπους που θα… νιώθουν από Παναθηναϊκό. Που θα γνωρίζουν καλά την ιστορία του, το μεγαλείο του, το που πρέπει να βρίσκεται και το τι πρέπει να διεκδικεί. Πως πρέπει να κοιτάζει ΜΟΝΟ στην κορυφή. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου και κάθε ένας που θα μπορούσε να είναι στη θέση του και να προέρχεται από την Ελλάδα, τα γνωρίζει καλά όλα αυτά. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα δουλέψει.
Η εμπειρία του Παπαδημητρίου από τον χώρο του ελληνικού ποδσφαίρου είναι τεράστια. Υπήρξε για δέκα χρόνια ο άνθρωπος της Ξάνθης, μιας επαρχιακής ομάδας που αποτέλεσε θεσμό για την πρώτη κατηγορία, που έπαιξε στην Ευρώπη, που έφτασε σε τελικό Κυπέλλου. Και η συμβολή του σε όλο αυτό το πρότζεκτ ήταν η πλέον σημαντική. Σαφώς και οι απαιτήσεις της σημερινής εποχής είναι διαφορετικές, αλλά διαφορετικές είναι και οι συνθήκες που θα συναντήσει, με βασικότερο τα χρήματα που θα έχει να διαχειριστεί.
Το πιο σημαντικό είναι αυτό το νέο πλαίσιο που δημιουργείται στον Παναθηναϊκό να λειτουργήσει διαφορετικά πια. Δηλαδή οι εξαγγελίες του Αλαφούζου για 3-4 μεταγραφές έως τις 15 Ιουνίου να γίνουν πράξη. Και να είναι οι παίκτες στη διάθεση του Γιοβάνοβιτς από την πρώτη μέρα. Προκειμένου να υπάρχει μετά ο χρόνος, χωρίς άγχος, ώστε να προχωρήσουν και τα υπόλοιπα.
