Πώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει την καριέρα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. «Μυθική», «μεγαλειώδη», όποιον χαρακτηρισμό και να δώσει κανείς νομίζω ότι θα είναι πολύ μικρός σε σχέση με τον μύθο του Λιθουανού πρώην πια (τι περίεργο…) πλέι μέικερ.
Γιατί αυτό είναι για το ευρωπαϊκό μπάσκετ ο «Σάρας», ένας μύθος και τι τύχη που υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό για 3+1 χρόνια. Όσοι τον είδαν να παίζει, όσοι τον άγγιξαν μόνο τυχεροί μπορεί να νιώθουν που βίωσαν τον μύθο.
Η γέννηση ενός… ηγέτη
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1976 στο Κάουνας της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Η μητέρα του, Ρίτα Γιασικεβιτσιένε, ήταν από τις κορυφαίες παίκτριες του Παγκοσμίου χάντμπολ ενώ ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής του πινγκ πονγκ. Ο κατά εννέα χρόνια μικρότερος αδερφός του Βιτένις ασχολείται επίσης με το μπάσκετ.
Όταν γεννήθηκε η μητέρα του ζήτησε ειδική άδεια να μην ενισχύσει την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μοντρεάλ, προκειμένου να μείνει με τον μικρό «Σάρας». Όταν η ομάδα πήρε το χρυσό μετάλλιο η ίδια τιμωρήθηκε με δια βίου αποκλεισμό από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα.
Μεγαλώνοντας ο «Σάρας» της υποσχέθηκε ότι θα της φέρει ένα ολυμπιακό μετάλλιο για να της το ανταποδώσει. Στο Σίδνεϋ το 2000, θα κρατούσε την υπόσχεσή του με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, σε ένα τουρνουά που πήγε να αποκλείσει μόνος του τις ΗΠΑ στον ημιτελικό (27 πόντοι).
Ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικό μπάσκετ της Λιέτουβος Ρίτας το 1998 ενώ την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στην Σλοβενία και την Ουνιόν Λιουμπλιάνα με την οποία κατέκτησε και τον πρώτο του τίτλου, το κύπελλο Σλοβενίας.
Η καθιέρωση και η άνοδος
Ο ίδιος βελτιώνει συνεχώς το παιχνίδι του και στο τέλος της σεζόν φτάνει η πρόταση από την Μπαρτσελόνα. Ο Σάρας μετακομίζει στην Βαρκελώνη και φροντίζει να τον μάθει όλη η Ευρώπη. Στα τρία χρόνια που έμεινε στην Ισπανία ο Λιθουανός κατακτά δύο πρωταθλήματα (2001, 2003), δύο κύπελλα (2001, 2003) και ένα τρόπαιο Ευρωλίγκας το 2003 βάζοντας τέλος στην «κατάρα» του χαμένων τελικών για τους «μπλαουγκράνα».
Αυτοκράτορας στο Ισραήλ
Με το τέλος της σεζόν 2002 – 2003 θεωρεί ότι ο κύκλος του στην Βαρκελώνη έχει κλείσει και θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα. Η πρόταση της Μακάμπι έρχεται κι έτσι ο Σάρας ματακομίσει στο Τελ Αβίβ.
Στα δύο χρόνια που έμεινε εκεί κατέκτησε δύο τριπλ κράουν (2004, 2005) κάνοντας την ομάδα του Πίνι Γκέρσον να φαντάζει ανίκητη. Στο Ισραήλ βρίσκει την πρώτη του σύζυγο, Λινόρ Αμπαργκίλ, Μις Κόσμος το 1998. Οι δύο τους παντρεύονται το 2006 στην Βαρκελώνη με κουμπάρο τον Ζιντρούνας Ιλγκάουσκας αλλά ο γάμος κρατάει μόνο δύο χρόνια, όταν και χωρίζουν το 2008.
Το αμερικάνικο όνειρο
Έχοντας κατακτήσει τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Ευρώπης, θεωρεί ότι ήρθε η ώρα να δοκιμάσει στον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ. Άλλωστε είχε φοιτήσει το κολλέγιο του Μέριλαντ, χωρίς όμως να επιλεγεί στο ντραφτ.
Οι Ιντιάνα Πέισερς τον αποκτούν αντί 12 εκατομμυρίων δολαρίων για τρία χρόνια. Ο Σάρας παίζει σε 112 παιχνίδια με 7,3 πόντους μέσο όρο και 3 ασίστ. Στην Ιντιάνα μένει για 1,5 χρόνο και τον Ιανουάριο του 2007 γίνεται αντάλλαγμα μαζί με τους Στίβεν Τζάκσον, Αλ Χάρινγκτον και Τζος Πάουελ.
Ο πιο ακριβοπληρωμένος στην Αθήνα
Το καλοκαίρι του 2007 η μεταγραφή του γίνεται σίριαλ. Επί εβδομάδες ο Σάρας εμφανίζεται κλεισμένος από τον Ολυμπιακό αλλά ο ίδιος φαίνεται ότι ήθελε άλλα. Με 4,2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, γίνεται ο πιο ακριβοπληρωμένος μπασκετμπολίστας στην Ευρώπη.
Με τον Παναθηναϊκό κατακτά τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (2008, 2009, 2010), δύο κύπελλα (2008, 2009) ενώ το 2009 κατακτά ξανά την Ευρωλίγκα και γίνεται ο πρώτος και μοναδικός μέχρι στιγμής αθλητής που κατακτά του τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες. Στην Αθήνα λατρεύεται όπως κάθε άλλος μεγάλος αθλητής που πέρασε από τον σύλλογο, ενώ αξιομνημόνευτη έχει μείνει η συνεργασία του με τον Μάικ Μπατίστ. Στην Αθήνα γνωρίζεται με την δεύτερη σύζυγό του, Άννα Δούκα, με την οποία έχει αποκτήσει δύο παιδιά.
https://www.youtube.com/watch?v=4xKiTPQvH1Y
Η αποχώρηση και η επιστροφή
Το 2010 αποχωρεί από τον Παναθηναϊκό και πηγαίνει στην Λιέτουβος Ρίτας, ομάδα στην οποία ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα. Εκεί μένει έναν χρόνο και το 2011 πηγαίνει στην Φενέρμπαχτσε Ούλκερ με την οποία κατακτά το νταμπλ.
Ο Παναθηναϊκός όμως έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κι έτσι επιστρέφει το 2012, σε μια κακή χρονιά για το «τριφύλλι» με συγκομιδή μόλις ένα κύπελλο. Οι σαρωτικές αλλαγές με την αποχώρηση του Ζελικό Ομπράντοβιτς, αναγκάζουν την διοίκηση να του προτείνει την θέση του προπονητή που όμως αρνείται αφού θέλει ακόμα να παίζει.
Βαρκελώνη, Κάουνας και τέλος
Η Μπαρτσελόνα του προσφέρει συμβόλαιο κι έτσι επιστρέφει στην Βαρκελώνη, με την οποία κατακτά ένα κύπελλο το 2013 ενώ στο πέμπτο τελικό πρωταθλήματος με την Ρεάλ οι 23 πόντοι που πετυχαίνει δεν είναι αρκετοί για να στέψουν πρωταθλήτρια την ομάδα του.
Το καλοκαίρι αποδεσμεύεται και επιστρέφει στο Κάουνας για λογαριασμό της Ζαλγκίρις με την οποία κατακτά τον τελευταίο του τίτλο. Το πρωτάθλημα Λιθουανίας. Με το τέλος της σεζόν οι φήμες που τον θέλουν να βάζει κοστούμι δίνουν και παίρνουν, ενώ όπως ανακοινώθηκε ο «Σάρας» θα είναι πλέον βοηθός προπονητής στην Ζαλγκίρις.
Εθνική Λιθουανίας
Τεράστιο κεφάλαιο στην σημαντική καριέρα του Σάρας αποτελεί η Εθνική Λιθουανίας. Έκανε το ντεμπούτο στο Ευρωμπάσκετ του 1997. Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνεϋ, ενώ κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης το 2003, λαμβάνοντας παράλληλα και τον τίτλο του πολυτιμότερου.
Τέσσερα χρόνια αργότερα παίρνει το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας. Η τελευταία του διοργάνωση ήταν οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2012 όταν έγινε ο μόνος Λιθουανός μπασκετμπολίστας που πήρε σε τέσσερις διαδοχικές διοργανώσεις Ολυμπιακών αγώνων.
Προσωπικές διακρίσεις
Πέρα από τους τίτλους που κατέκτησε ο Σάρας σάρωσε και στα ατομικά έπαθλα. Ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος στους τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος το 2003, την ίδια χρονιά, MVP του Ευρωμπάσκετ ενώ πήρε και τον τίτλο τον «Mr Europa». Έχει συμπεριληφθεί δύο φορές στην κορυφαία ομάδα της Ευρωλίγκα (2004, 2005), ενώ τις ίδιες χρονιές ανακηρύχθηκε κορυφαίος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας από την ιστοσελίδα «Eurobasket.com»
Έχει λάβει επίσης τον τίτλο του MVP στο final four της Ευρωλίγκας το 2005 ενώ έχει ψηφιστεί στην κορυφαία ομάδα της δεκαετίας για την Ευρωλίγκα, ενώ έχει θέση και στην 50αδα με τις προσωπικότητες που άλλαξαν την διοργάνωση. Έχει υπάρξει μέλος της κορυφαίας ομάδας στο πρωτάθλημα της Α1 το 2009, ενώ το 2012 έλαβε τον τίτλο του MVP στον τελικό του κυπέλλου.
