Το μόνο που λείπει για να πούμε ότι βιώνουμε το απόλυτο deja-vu με τον περσινό Σεπτέμβρη είναι ένα πρωτοσέλιδο με βολιδοσκοπήσεις της διοίκησης σε νέο προπονητή! Πέρσι ήταν ο Γιώργος Δώνης αυτός που βγήκε νωρίς-νωρίς σε πρώτο πλάνο! Προφανώς ακόμα κάμποσοι «κρατιούνται» πριν βγάλουν τα μαχαίρια απ’ το θηκάρι.
Ο απόηχος της περσινής σεζόν δεν έχει κοπάσει και συγκρατεί (κάπως) τους αιώνιους γκρινιάρηδες που «λύσσαξαν» με το που τέλειωσε το ματς στη Λέσβο (ούτε κουβέντα φυσικά για τη φάση του 9ου λεπτού, γιατί εμείς είμαστε Παναθηναϊκοί υπεράνω, «μη μου άπτου» κτλ, κτλ).Η ουσία είναι πως ο ΠΑΟ μπήκε με τις χειρότερες δυνατές προϋποθέσεις στο «διαβολεμένο» τρίμηνο που έρχεται με συνεχή ματς πρωταθλήματος, κυπέλλου, Ευρώπης.
Επειδή στο ποδόσφαιρο στα κακά αποτελέσματα αναπολούμε πάντα όσους ΔΕΝ παίζουν, είναι αναμενόμενο όσο το κλαμπ δεν «τραβάει» να είναι στην ημερήσια διάταξη η μη αναπλήρωση των κενών Μπεργκ, Αμπέντ, οι λόγοι που οδήγησαν στην απόρριψη του Αλφάρο.
Ξέχωρα από τις χαμένες ευκαιρίες, τα «πεταμένα» ημίχρονα, την έλλειψη βάθους στον πάγκο, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι η ομάδα δεν έχει κίνηση χωρίς μπάλα, τομέας που ήταν ασυναγώνιστη πέρσι. Οι «χαμηλές πτήσεις» Μπούρμπου, Νάνο (είχε καλά στημένα στη Λέσβο αλλά μέχρι εκεί) στερούν και παιχνίδι από τα άκρα κι έτσι έχουμε βαρεθεί να μετράμε γεμίσματα και «καμινάδες».
