Μας ενδιαφέρει το ότι υπάρχουν σήμερα διαιτησίες σαν αυτές του Σπάθα στη Τρίπολη ή μήπως το ότι δεν μπορούμε να έχουμε κι εμείς μερικές τέτοιες μέσα στο πρωτάθλημα; Γράφει, στο panathinaikos24.gr, ο Πάνος Φραγκουλάκης.
Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον τα όσα «τριτοκοσμικά» και παραποδοσφαιρικά μας προσφέρει η επικαιρότητα τελευταία και γεμίζω με θλίψη και οργή. Η «μπαλίτσα» που γουστάρουμε, η τρέλα μας, έχει δηλητηριαστεί και ξεψυχισμένη ελπίζει στην ανάνηψη.
Βλέπω δε, και πολλούς φίλους του Παναθηναϊκού που επιδοκιμάζουν σχεδόν φανατικά, την πρωτοβουλία του Δημήτρη Μελισσανίδη να εμπλακεί σε κόντρα με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ιδιαίτερα μετά τη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε. Από πότε οι πρακτικές του «τίγρη» μας ταιριάζουν και από πότε το συμφέρον του ομοιάζει με το συμφέρον του Παναθηναϊκού;
Τι ακριβώς ζητάμε τελικά; Τι ελληνικό ποδόσφαιρο μας ενδιαφέρει να οικοδομήσουμε και με ποιο τρόπο θα το κάνουμε; Σάματις, αν αλλάξουμε φακίρη θα λυθούν τα προβλήματα μας; Μας ενδιαφέρει το ότι υπάρχουν σήμερα διαιτησίες σαν αυτές του Σπάθα στη Τρίπολη ή μήπως το ότι δεν μπορούμε να έχουμε κι εμείς μερικές τέτοιες μέσα στο πρωτάθλημα;
Δεν πιστεύω ούτε σε συμμαχίες, ούτε διαβλέπω λύση εμπιστευόμενος τους Μελισσανίδη, Σαββίδη και δεν ξέρω κι εγώ ποιον άλλον. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν από την απροθυμία της πολιτείας να φτιάξει το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα.
Αν η αρμόδια επιτροπή για παράδειγμα, έκανε το αυτονόητα έργο της, να ελέγχει τα «πόθεν έσχες» των επίδοξων προέδρων – ιδιοκτητών ΠΑΕ, ο χάρτης του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν θα ήταν πολύ διαφορετικός; Αν οι κενοί φάκελοι αδειοδότησης συμμετοχής στο πρωτάθλημα, υπόκειντο σε πραγματικό έλεγχο, θα είχαμε φτάσει ως εδώ; Αν η δικαιοσύνη λειτουργούσε όπως θα έπρεπε, δεν θα είχε εξαφανίσει μερικούς πρωταγωνιστές του σήμερα, μετά τα σκανδαλώδη που αποκαλύφθηκαν το 2011 από το «Κοριόπολις»; Αν από τους Σπάθες και τους Καλογερόπουλους, αφαιρούσαν την επομένη κιόλας των εγκλημάτων τους, οριστικά και αμετάκλητα τη σφυρίχτρα τους, δεν θα είχαμε καλύτερη διαιτησία;
Στα τόσα κρούσματα βίας που γίναμε μάρτυρες, αν δυο κατέληγαν στη φυλακή και πέντε μετά κλωτσηδών είχαν ξεκουνηθεί από την καρέκλα τους, δεν θα είχαμε λύσει το θέμα της βίας; Αν ακόμα, ο αθλητικός δικαστής, λειτουργούσε καθώς προβλέπεται, και μοίραζε εξοντωτικές ποινές, πρόστιμα και αφαιρέσεις βαθμών, δεν θα ήταν τελείως άλλη η εικόνα του πρωταθλήματος μας;
Ένα σχέδιο που θα εφαρμόζεται και θα είναι υπεράνω όλων απαιτείται. Δεν είναι επιστήμη. Όταν η πολιτεία αποφασίσει να φτιάξει το ποδόσφαιρο μας, θα το κάνει. Όταν ο σημερινός πρωθυπουργός τρώει, πίνει και συνδιαλέγεται αυτούς που το κατέστρεψαν, αποκλείεται να τους πολεμήσει. Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε αυτό, τόσο πιο γρήγορα μπορεί να βρεθεί και λύση.
Ε όχι και να γίνουμε «τιγράκια». Ε όχι και να χειροκροτώ και τον Μελισσανίδη!
