Tον Ολυμπιακό χαίρεσαι να τον βλέπεις. Δεν έχει σημασία που δεν παίζει συναρπαστικό μπάσκετ, που δεν σε τρελαίνει με το παιχνίδι του. Δεν χρειάζεται τίποτα από όλα αυτά. Ο Ολυμπιακός σε καθηλώνει με την ατσάλινη άρνηση του να αποδεχθεί την ήττα. Σε ενθουσιάζει για το team-spirit που τον χαρακτηρίζει.
Τη μαχητικότητα του. Την υγεία που αποπνέει ως ομάδα και την ανωτερότητα που βγάζει σε κάθε βήμα του. Δεν είναι ανάγκη να είσαι Ολυμπιακός για τα διακρίνεις όλα τα παραπάνω και να τα αναγνωρίσεις. Μόνο αν είσαι «καμένος» αρνείσαι να δεις και να παραδεχθείς την αλήθεια, όπως εκείνοι που δεν δέχονταν την ανωτερότητα του Παναθηναϊκού της προηγούμενης 20ετίας και χρέωναν τις ήττες σε διαιτησίες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Όμως σε λίγη ώρα οι Ερυθρόλευκοι θα μπουν στο παρκέ του «Barclaycard Center» για να προετοιμαστούν για τον τέταρτο τελικό σε έξι σεζόν (2010, 2012, 2013, 2015), όπου θα διεκδικήσουν από την οικοδέσποινα του φάιναλ-φορ, Ρεάλ Μαδρίτης το 3ο ευρωπαϊκό σε τέσσερα χρόνια (και 4ο συνολικά στην ιστορία του), αντίθετα ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από τον Κολοσσό στη Ρόδο, όπου αποφάσισε να ταξιδέψει χωρίς τους Διαμαντίδη, Φώτση, Γιάνκοβιτς.
Αρνούμαι να μπω καν στη συζητήσω ότι η ήττα αυτή εξυπηρετεί τον Παναθηναϊκό για την γρηγορότερη έκτιση της ποινής του και θα προσπεράσω τον χαμό που έχει γίνει στα Social Media για την απόδοση που έδιναν οι στοιχηματικές εταιρίες στη νίκη του Κολοσσού και από το 12.00 έπεσαν στο 6.00 και ακόμη πιο κάτω όσο πλησίαζε η ώρα του τζάμπολ. Από μόνο τους όλα αυτά μικραίνουν κι άλλο την ομάδα, που τον τελευταίο καιρό δέχεται απανωτά πλήγματα στο πρεστίζ της. Εξάλλου και στο λαμπρό παρελθόν του, την χρυσή εποχή του, ο Παναθηναϊκός έχει γνωρίσει μεγάλες αποτυχίες (μεγαλύτερες από την εφετινή στην Ευρωλίγκα) αλλά το DNA του παρέμενε αναλλοίωτο όπως και ο σεβασμός, η αναγνώριση και ο θαυμασμός από ολόκληρη τη μπασκετική κοινωνία.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο του Σωτήρη Βετάκη στο sdna.gr
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
