Ας μην αναλύσουμε περισσότερο τα όσα είδαμε στο ματς με την Γκαμπάλα. Το θέαμα ήταν άθλιο, ο Παναθηναϊκός απέναντι σε μια κακή ομάδα έδειξε πολύ λίγα πράγματα και η εικόνα του συνέχισε να είναι προβληματική. Σύμφωνοι, είμαστε πολύ νωρίς ακόμα. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, η οποία λέει ότι γι αυτά τα παιχνίδια, τα ευρωπαϊκά, οι «πράσινοι» έπρεπε να παρουσιαστούν έτοιμοι. Και η αλήθεια είναι πως αυτό δεν συμβαίνει…
Το τι θα γίνει μέσα στη χρονιά, θα το δούμε. Κανείς δεν μπορεί να μαντέψει. Θα σταθούμε, όμως, στο «τώρα», το οποίο προβληματίζει. Ο Παναθηναϊκός δείχνει μια ομάδα με αδυναμίες τόσο στο δημιουργικό, όσο και στο ανασταλτικό κομμάτι (σ.σ. δεν λέει κάτι το ότι δεν δέχθηκε γκολ από την ομάδα του Αζερμπαϊτζάν) και ο πρώτος υπεύθυνος γι αυτό είναι ο Γιάννης Αναστασίου.
Στις δικαιολογίες για τον κόουτς του «τριφυλλιού» μπορούμε να βάλουμε το γεγονός ότι για διαφορετικούς λόγους δεν είχε μαζί του τον Εσιέν και τον Σάντσεθ. Μέχρι εδώ. Τίποτε περισσότερο δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την εικόνα που δείχνει η ομάδα.
Ο Αναστασίου είχε από νωρίς τους περισσότερους «νέους» παίκτες στη διάθεσή του, συνεπώς και τον χρόνο να δουλέψει μαζί τους γι αυτά τα παιχνίδια. Καλώς ή κακώς, η ετοιμότητα στα πρώτα κρίσιμα ματς της σεζόν, δεν φάνηκε και ο ίδιος υποχρεούται να δει τι φταίει, κάνοντας, φυσικά, και την αυτοκριτική του, για τις όποιες λανθασμένες επιλογές του.
Ξεκαθαρίζω για μια ακόμη φορά ότι δεν είμαι υπέρ της ανθρωποφαγίας και θεωρώ ότι ο Γιάννης Αναστασίου έχει μέλλον στο «τριφύλλι» . Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι είναι και ο προπονητής που δεν θα του ασκείται κριτική. Κάθε άλλο. Πόσο μάλλον, τη φετινή χρονιά, όπου και οι στόχοι είναι πιο υψηλοί και ο πήχης από την ίδια την ομάδα έχει ανέβει και ο κόσμος δεν θα έχει την… αντιμετώπιση ρεαλισμού, που είχε τα τελευταία δυο χρόνια. Όποιος αντέχει στην πίεση θα φανεί κι από το «κάδρο» αυτό δεν μπορεί να βγει ο «Ολλανδός» …
