Την ώρα που οι πολιτικοί ξεκατινιάζονται στα πολιτικά πάνελ, οι διεθνείς μας δίνουν το δικό τους αγώνα στο φετινό Ευρωμπάσκετ με επιτυχία, απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχο τους και πάνω απ όλα με αξιοπρέπεια. Χωρίς μεγάλα λόγια αλλά με πράξεις, αποδεικνύουν σε κάθε αγώνα, το μεγαλείο και τις δυνατότητές τους και επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες μας ότι μπορούν να φτάσουν πολύ μακριά. Μετά και τη νίκη επί της Σλοβενίας «κλείδωσαν» και την πρώτη θέση στον όμιλό τους και συνεχίζουν ακάθεκτοι.
Δεν ξέρουμε πόσο μακριά θα φτάσει τελικώς η Εθνική στο φετινό τουρνουά. Το σίγουρο είναι ότι διαθέτει και την ποιότητα και την ικανότητα να φουσκώσει με περηφάνια όλους τους Έλληνες που παρακολουθούν τις προσπάθειές της με μεγάλο ενδιαφέρον.
Αναμφισβήτητα την επιτυχημένη μέχρι στιγμής πορεία της στο Ευρωμπάσκετ, πιστώνεται όλο το τιμ. Η προσφορά όλων είναι καθοριστική.
Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ ειδικά στον Νικ Καλάθη, που στο ματς με τη Γεωργία, ξεδίπλωσε το τεράστιο ταλέντο του, κάτι που δεν είχε αφήσει να φανεί με τόσο εμφατικό τρόπο στα προηγούμενα ματς. Η θετική εμφάνιση του Νικ, συνεχίστηκε και στην αναμέτρηση με τη Σλοβενία, όμως κόντρα στους Γεωργιανούς έδωσε… ρεσιτάλ. Και δεν αναφέρομαι μόνο, στους 19 πόντους που πέτυχε, κάνοντας ρεκόρ καριέρας, αλλά στην όλη παρουσία του γενικά. Στις υποδειγματικές ασίστ που μοίρασε στους Αντετοκούμπο και Κουφό, που τελείωναν τις φάσεις αλά ΝΒΑ, στην πολύ καλή οργάνωση του παιχνιδιού, στην εξαιρετική άμυνα που έπαιξε.
Αυτόν τον Καλάθη, χρειάζεται η Εθνική ενόψει των καθοριστικών αγώνων που έχει μπροστά της για να διεκδικήσει την επιστροφή στην κορυφή και η παρουσία του ομογενή γκαρντ που έχει αρχίσει να βρίσκει ρυθμό, αφήνει πολλές υποσχέσεις.
Και από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και τον Καλάθη, σε εκείνο της Σερβίας, που επίσης συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον ειδικά για τους «πράσινους», μιας και στο τιμόνι του βρίσκεται ο προπονητής του Παναθηναϊκού και τα μεταγραφικά αποκτήματα του «τριφυλλιού» Ραντούλιτσα και Κούζμιτς. Αμφότεροι κάνουν… παπάδες, προκαλώντας ενθουσιασμό στις τάξεις του «τριφυλλιού». Για τον Σάσα Τζόρτζεβιτς τι να πω. Τα έχω πει άλλωστε τόσες φορές. Ο άνθρωπος είναι γεννημένος νικητής. Το απέδειξε ως παίκτης, το αποδεικνύει καθημερινά και ως προπονητής. Η περσινή πορεία της Σερβίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όπου έφτασε μέχρι τον τελικό, μόνο τυχαία δεν ήταν. Και αυτό φαίνεται από τη μέχρι στιγμής παρουσία της στο τουρνουά. Έχει παίξει εξαιρετικό μπάσκετ και διεκδικεί με αξιώσεις μια θέση στο βάθρο. Ευχόμαστε πραγματικά να πετύχει, όχι όμως να διεκδικήσει καλύτερη θέση από την Εθνική μας!
