Ο Παναθηναϊκός κατά τα φαινόμενα θα συνεχίσει με τον Μάριο Γκαλίνοβιτς προπονητή τερματοφυλάκων μέχρι το τέλος της σεζόν. Ο παλαίμαχος Κροάτης πορτιέρο ίσως αυτή τη φορά τα καταφέρει καλύτερα συγκριτικά με την εποχή που φορούσε γάντια κι υπερασπιζόταν την πράσινη εστία.
Προπονητές, συμπαίκτες τον εκτίμησαν γιατί ήταν πάντα από τα καλύτερα παιδιά της Παιανίας. Δεν συνέβη το ίδιο με τους οπαδούς που ουσιαστικά σηματοδότησαν το τέλος της καριέρας του στο τριφύλλι στο 1-3 από τη Σταντάρ Λιέγης για τους «16» του ΟΥΕΦΑ (2009-2010). Κάθε φορά που ακουμπούσε μπάλα άκουγε τα εξ αμάξης αφού είχε επιτρέψει με τα λάθη τους στους Βέλγους να φύγουν από την Αθήνα με σκορ πρόκρισης.
Διαδεχόμενος τον Αντώνη Νικοπολίδη το καλοκαίρι του 2004, συνέθεσε με τον Κώστα Χαλκιά ένα …τρομακτικό δίδυμο (σχεδόν) δίμετρων τερματοφυλάκων που «γέμιζαν» τα δοκάρια τους. Ο «Γκάλι» πήρε χρίσμα βασικού με τον Γιτζάκ Σουμ στο πρώτο ματς του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρόζενμποργκ (2-1), κάνοντας σωρεία επεμβάσεων ως το 90΄, ώσπου ένα ακίνδυνο σουτ του Γιόνσεν από τη …σέντρα, τρύπησε τα χέρια του, πέρασε κάτω από τα πόδια του και μπήκε στο τέρμα! Ο σπόρος της αμφισβήτησης δεν άργησε να φυτρώσει, κάτι στο οποίο συνέβαλε κι ο ίδιος. Παρότι την ίδια σεζόν ήταν εξαιρετικός με την Αϊντχόβεν (4-1), πιάνοντας και πέναλτι του Φαν Μπόμελ ο κόσμος δεν πειθόταν μαζί του αφού όσα προσόντα κι αν είχε (τεράστιο άνοιγμα χεριών, επιβλητικό παράστημα) σε κάθε παιχνίδι έδειχνε φοβισμένος!
Διστακτικότητα στις εξόδους, αδυναμία κατεύθυνσης της άμυνας, το χειρότερο ήταν ότι ο κόσμος τον συνέδεσε μ’ όλες τις μαύρες στιγμές της ομάδας. Ήττες 2-3 (2006) και 0-4 (2008) στο Καραϊσκάκη (ότι σουτ έκαναν οι γηπεδούχοι «έγραψε»), συντριβή με 0-3 (2006) από την ΑΕΚ δεχόμενος γκολ από το…κέντρο με θύτη κάποιον Λούλου (!) Τσάνκο, βασικός στο κάζο απ’ τον Εργοτέλη της Β΄ κατηγορίας στο κύπελλο (2006), στον χαμένο τελικό από τη Λάρισα (2007), στο 1-1 με μια Μέταλουργκ Ζαπορίζιε στην Πάτρα (2007).
Ως το 2009 που πρωταγωνίστησε στις νίκες σε Βρέμη, Μιλάνο η κορυφαία του στιγμή με την πράσινη φανέλα ήταν η βραδιά στη Βαρκελώνη (2.11.2005). Έφαγε μεν…πέντε από Μέσι, Ετό, Ροναλντίνιο και σία, αλλά γλίτωσε τον σύλλογο από κατάρριψη του «ρεκόρ» της εφτάρας του Τορίνο, με τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι να έχει την φαεινή ιδέα να παίξει άμυνα τους Καταλανούς στη σέντρα!
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
