Το πιο σημαντικό στοιχείο που καλλιεργήθηκε επί ημερών Αναστασίου ήταν ότι η πιτσιρικαρία θα βελτιωνόταν πραγματικά μόνο δίνοντας δύσκολα παιχνίδια. Θα μάθαινε να ξεπερνά τις δυσκολίες βασιζόμενη ΜΟΝΟ στις αρετές του παιχνιδιού της. Υπήρξαν κάμποσες κατραπακιές μέχρι να βρουν ρυθμό οι έμπειροι και να ξεψαρώσουν οι μικροί όμως από το 2014 κι έπειτα η ομάδα έκανε φοβερά πράγματα.
Αποκλείστηκε από ατυχία από τη Σταντάρ (τρία δοκάρια!), διέλυσε τη Μίντιλαντ, στους ομίλους στάθηκε αξιοπρεπώς κόντρα σε Ολλανδούς, Ρώσους και δικαιούνταν πέρσι τον τίτλο του πρωταθλητή. Εκείνος ο Παναθηναϊκός ήξερε ότι δεν θα πάρει ευνοϊκό σφύριγμα ούτε κατά διάνοια άρα για να διευκολυνθεί να κερδίζει ένα μόνο πράγμα έπρεπε να καταφέρει: να παίζει καλύτερα! Ήδη έτρεχε δαιμονισμένα, με το που βρήκαν αυτοματισμούς οι παίκτες υπήρξαν στιγμές που χαιρόσουν να τους βλέπεις.
Παίζοντας διαρκώς στα κόκκινα και βάζοντας όλο και περισσότερα στοιχήματα με τον εαυτό της είδαμε την ομάδα ν’ αντέχει στους δαιμονισμένους ρυθμούς της PSV, να νικά εμφατικά τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα χωρίς τον Μπεργκ, να ηττάται δύσκολα στο Καραϊσκάκη (πάλι άνευ Μάρκους) με διαιτησία που θύμισε μπάσκετ (κάθε πράσινη επαφή …φάουλ), να θυμίζει σύνολο που με 2-3 ποιοτικές προσθήκες και χωρίς την εγκληματική οργάνωση στα πόδια του άνετα θα σήκωνε κούπα πρωταθλητή έχοντας το μικρότερο μπάτζετ στην ιστορία του!
Αυτό το συναίσθημα χάθηκε μετά από ένα ακόμα σαρωτικό κύμα αλλαγών με το τριφύλλι να καλείται ξανά να «χτίσει» χαρακτήρα, με το ντεζαβαντάζ ότι ο Ιταλός σε καμιά περίπτωση δεν θα δουλέψει στο «θερμοκήπιο» που έζησε ο προκάτοχός το, όπου ο ΠΑΟ έχανε από κάθε πικραμένο στη Λεωφόρο και παρόλα αυτά ο κόσμος μπιζάριζε μανιασμένα! Ο σύλλογος έτσι όπως τα «κατάφερε» πέρσι ξαναμπήκε στο τρυπάκι που κυριαρχούσε επί ημερών Τζίγκερ.
Με τους οπαδούς ν’ «αρρωσταίνουν» από την απουσία της διοίκησης στα κέντρα αποφάσεων και την επιμονή να τους ασκεί κριτική (!!!) επειδή είχαν απαιτήσεις (αυτονόητα πράγματα για Παναθηναϊκό δηλαδή) ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ επιλογή του μεγαλομετόχου γινόταν στόχος κατακραυγής. Η ομάδα ήταν αναγκασμένη να κερδίζει (ακόμα και στα …φιλικά) για να σταματά το ξεφωνητό κάτι που την απέτρεπε ν’ αποκτήσει «σκελετό». Το λάθος επαναλήφθηκε μετά την Καμπάλα, ο σύλλογος διέγραψε το πλάνο αξιοποίησης της ακαδημίας και… φτου κι από την αρχή.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
