Οι στράικερ πάντα έδιναν ταυτότητα

Αν όλα πάνε κατ΄ ευχήν και Μπεργκ, Λέτο, Ιμπάρμπο, Κλωναρίδης, Βλαχοδήμος, Μπουμάλ βγάλουν του χρόνου την ποιότητα που τους χαρακτηρίζει θα θυμηθούμε μέρες 2001-2002 όταν ο Γιάννης Κυράστας κοουτσάρισε τον πιο «γεμάτο» επιθετικά Παναθηναϊκό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ. Λυμπερόπουλος, Κωνσταντίνου, Βαζέχα, Βλάοβιτς, Ολιζαντέμπε, Μπόατενγκ συνδύαζαν πολλές αρετές με τον αείμνηστο κόουτς και τον Σέρχιο Μαρκαριάν (που τον διαδέχθηκε) να πανηγυρίζουν την πρόκριση στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, χάνοντας το πρωτάθλημα από την «παράγκα».

Από τους τωρινούς παίκτες άπαντες μπορούν να προσφέρουν πλάτος, προσωπική ενέργεια, κίνηση στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Αν εξαιρέσεις τον Λέτο (που έχει χάσει την σπιρτάδα του 2010) όποιον κι αν βάλεις δίπλα στον Μπεργκ συνδυάζεις την εκτελεστική δεινότητα του Σουηδού με την έκρηξη/ενέργεια των Ελλήνων και των ξένων ποδοσφαιριστών. Η παρουσία του Βιγιαφάνες σε ρόλο δημιουργού θέλουμε να πιστεύουμε ότι τη νέα σεζόν θ’ αποδείξει πως 4-5 παίκτες κλάσης είναι ικανοί στο ελληνικό πρωτάθλημα να κάνουν τη διαφορά ομορφαίνοντας το παιχνίδι.

Οι στράικερ ήταν αυτοί που πάντα έδιναν στον ΠΑΟ ταυτότητα. Ο Χρήστος Δημόπουλος κι ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης δέσποζαν με τον όγκο τους σ’ ένα σύνολο καθόλα σεβαστό όπου οι περιφερειακοί (Ρότσα, Ζάετς, Βλάχος, Αντωνίου, Γεωργακόπουλος) μπορούσαν να «ταίζουν» συνεχώς με τον Δημήτρη Σαραβάκο δίπλα τους να γεμίζει το «κενό» που υπήρχε σε ταχύτητα. Ο Κριστόφ Βαζέχα κι ο «Γ.Χ» ήταν οι πιο εύστοχοι κυνηγοί μιας ομάδας εξαιρετικά αποτελεσματικής. Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου με τα «σπασίματα» του, ο Νίκος Λυμπερόπουλος με το τετράγωνο ποδοσφαιρικό μυαλό, ο Ολιζαντέμπε με τις κούρσες κι ο «Βλάο» με τα στημένα και τις σπάνιες εμπνεύσεις του ήταν ένα ονειρικό κουαρτέτο την εποχή που οι Βαρδινογιάννηδες σκορπούσαν χρήμα στην αγορά. Ο Τζιμπρίλ Σισέ ήταν ο «βασιλιάς» σ’ έναν Παναθηναϊκό πάμπλουτο, γεμάτο προσωπικότητες.

Τους παραπάνω διαδέχθηκε ο Μάρκους Μπεργκ, ηγέτης και σκόρερ μα δίχως «στιβαρή» παρουσία δίπλα του μ’ εξαίρεση το μικρό διάστημα που έπαιξε με τον «Σέμπα» και το τρίμηνο που συνεργάστηκε με τον Λουτσιάνο Φιγκερόα. Ο Σκανδιναβός 100% θα λατρέψει του χρόνου τον Λέτο, υγεία να υπάρχει για τους δύο και σύντομα θα δούμε όμορφα πράγματα. Αμφότεροι ηγέτες που ποτέ δεν κρύβονται, σκόρερ εφόσον σπάνια συγχωρούν ολιγωρίες, αρχηγοί μιας και στα δύσκολα άπαντες αυτούς ψάχνουν και κυρίως ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ με τον σύλλογο.

Ο Παναθηναϊκός για να περάσει στους ομίλους του Γιουρόπα χρειαζόταν άλλους 2-3 παίκτες με τα δικά τους χαρίσματα, ίσως γι αυτό ο κόουτς ευλόγησε την αποχώρηση Καλτσά για παιδιά (Γουακάσο, Ιμπάρμπο) πιο «παιγμένα» σε τοπ επίπεδο. Ο νυν άσος του Αστέρα Τρίπολης βοήθησε με τα 5 γκολ που έβαλε, ήταν ο πιο αδικημένος του ρόστερ δείχνοντας έφεση στο σκοράρισμα και καλά πατήματα στο αντίπαλο κουτί όμως ο «Στράμα» φαίνεται να εκτιμά και τη διάθεση του παίκτη να φύγει από την περιοχή για να βοηθήσει στην κυκλοφορία, στοιχείο που οι δύο νεοφερμένοι παίκτες έχουν.