BLOG

Κάτι γίνεται καλά στον Παναθηναϊκό…

Η Νίκη Μπάκουλη παίρνει θέση και γράφει στο panathinaikos24.gr για την όλη συζήτηση περί τρόπου παιχνιδιού της ομάδας του Τσάβι Πασκουάλ, καταλήγοντας: Ο Παναθηναϊκός ξέρει να πώς να κερδίζει.

Σκέψου πώς ξεκίνησε αυτή η ομάδα τη σεζόν και πού βρίσκεται τώρα και μετά ομολόγησε ότι τουλάχιστον έχει φτάσει σε σημείο που να παίρνει επαγγελματικές νίκες. Μέχρι που μπορεί να φτάσει δια αυτής της μεθόδου ο Παναθηναϊκός; Έλα να δούμε τι έγινε με την Μπάμπεργκ, για να καταλάβεις.

O Πασκουάλ συνέχισε την -ηθική- υποστήριξη στον Τζεντίλε και για αυτό τον ξαναείδες στην πρώτη πεντάδα. Συν του ότι δεν μπορείς να πεις ότι ήταν ακριβώς επιτυχημένο το σχέδιο που αφορούσε τον Χαραλαμπόπουλο. Εν πάση περιπτώσει, μετά τα 0/2 σουτ, ο Ιταλός δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό του και να μείνει συγκεντρωμένος στο παιχνίδι (έδειξε πάλι να “πνίγεται” στο άγχος του) και “απενεργοποιήθηκε”.

Η άμυνα στο πικ εντ ρολ δεν θα έλεγες πως ήταν η ενδεδειγμένη (στο 3-11 ο Ραντόσεβιτς είχε 6 πόντους), αλλά η ζωή συνεχίστηκε ΦΥΣΙΚΑ με τρίποντα. Πέντε τον αριθμό. Τόσα υπήρχαν στο επί μέρους 24-8 του Παναθηναϊκού, με τους Φελντέιν και Σίνγκλετον να ‘χουν από δυο και τον Μπουρούση να προσθέτει ένα. Τώρα, αν σου πω ότι “βγήκαν” όλα από την καλή κυκλοφορία, θα σου πω ψέματα. Εσύ κράτα το 5/7 από την περιφέρεια, κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου.

Για τη συνέχεια, σου έχω το 2-10 μετά το 30-19. Οι “πράσινοι” σκόραραν 2 πόντους σε επτά λεπτά και για ένα ακόμα βράδυ δεν κατάφεραν να είναι συνεπείς, με διάρκεια. Πρόσεχε. Δεν λέμε να τερματίσουν το μπάσκετ, αλλά τουλάχιστον να πιάσουν τη βάση. Να μην πέσουν κάτω από το “5” (στα “10”). Και κάπως έτσι ήλθε το 42-41 του ημιχρόνου, με το πρώτο μισό να ‘χει μόλις 6 ασίστ και άλλα τόσα λάθη, γεγονός που “φώναξε” ότι δεν τιμήθηκε κάποιο πλάνο.

Ξεκίνησε που λες, το τρίτο δεκάλεπτο και μπήκε στο επίκεντρο ο Μπουρούσης. Όπως πάντα δηλαδή, όταν δεν μπαίνουν τα τρίποντα και δεν σκοράρουν οι γκαρντ με πρωτοβουλίες (στο ένας με έναν) η ομάδα πηγαίνει στο plan c που είναι η ρακέτα. Ο διεθνής σέντερ ανταποκρίθηκε μια χαρά και για μία ακόμη φορά, ενόσω δίνονταν επιθετικές λύσεις, το σύνολο βρήκε ρυθμό και απέκτησε συγκέντρωση -άρα απέφυγε τα λάθη! Το “13” της Μπάμπεργκ ήταν περισσότερο δικό της πρόβλημα στα έμπροσθεν και όχι της άμυνας του τριφυλλιού.

Στην τελευταία πράξη, ο Παναθηναϊκός διαχειρίστηκε τη φάση του, έκανε τα απαραίτητα στην άμυνα (με τον Παππά να είναι για μία ακόμη φορά υποδειγματικός και δη στην πίεση στην μπάλα), τα επιθετικά όπλα των Γερμανών συνέχισαν να μην μπορούν να βρουν ρυθμό και το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο Τζέιμς, ο οποίος με το δικό του, απολαυστικό, τρόπο σκόραρε back to back καλάθια, που συνοδεύτηκαν με το bonus της βολής.

Η πραγματικότητα θέλει τον Παναθηναϊκό να μην τερμάτισε το μπάσκετ, όπως έβαλε άλλη μια νίκη στο σακούλι, αλλά πλέον μπορείς να πεις ότι δεδομένα ξέρει πώς να κερδίζει τέτοια παιχνίδια. Θα μου πεις “πού ήταν ο Ρίβερς” ή “πού ήταν ο Καλάθης”. Θα σου πω… στο γήπεδο, αλλά είχαν τακτοποιηθεί από την Μπάμπεργκ. Ο μεν Ρίβερς με ενδιαφέροντα τρόπο, ώστε να μην μπορεί να κάνει τα γνωστά και ο δεύτερος… με τον κλασικό. Δηλαδή, ο αμυντικός του ήταν… κάπου στο Μαρούσι, γεγονός που εκνεύρισε τον διεθνή γκαρντ. Γιατί και εσύ θα εκνευριζόσουν, αν ο αντίπαλος έδειχνε τόσο προκλητικά πως δεν σε υπολογίζει στο μακρινό σουτ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκε στην ίδια κατάσταση -του το ‘χου κάνει κι άλλοι. Δεν ήταν η πρώτη που δεν κατάφερε να το διαχειριστεί. Εκβίαζε καταστάσεις και δεν δικαιώθηκε.

Δες λίγο τη βαθμολογία και θα καταλάβεις πως κάτι γίνεται καλά και ότι ο Παναθηναϊκός έχει κάνει δική του την πέμπτη θέση και πάει για ό,τι καλύτερο. Που για να λέμε αλήθειες, το “κάτι καλύτερο” είναι το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, το οποίο μόνο αδιάφορο δεν είναι. Τουναντίον, αν με ρωτάς, είναι ανάγκη για να γίνει το άλμα στο Φάιναλ Φορ. Αλλιώς τα πράγματα δυσκολεύουν.

Τώρα, αν περιμένεις να δεις κάτι άλλο από αυτήν την ομάδα, θα σου πρότεινα να μην κρατήσεις την αναπνοή σου. Ο Πασκουάλ έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει, δεδομένων των συνθηκών (του ρόστερ, της απουσίας του Γκιστ κλπ) και αν μη τι άλλο προσπαθεί να πάρει το καλύτερο από όλους -δουλεύει με όλους και επίσης, επιχειρεί τη βελτίωση τους ώστε να έχουν όλοι κάτι να δώσουν, για το καλό του συνόλου. Λείπει η συνέπεια για διάστημα μεγαλύτερο των 20 λεπτών και… ενδεχομένως οι αρχικές πεντάδες που δεν θα οδηγούν στο κυνηγητό.

Exit mobile version