Η αλήθεια είναι πως πήρα το χρόνο μου, για να γράψω μια αράδα, διότι ήθελα να δω τι κυκλοφορεί εκεί έξω στα social media. Όχι την ώρα… του βρασμού, αλλά εν ψυχραιμία. Αφού είχαν περάσει οι ώρες. Θα έχεις καταλάβει πως μιλώ τακτικά στο Twitter με φαν που θέτουν τις απορίες τους -κόσμια και όμορφα. Όχι γιατί είμαι η Οριάνα Φαλάτσι (και ζεις με τον καημό μου), αλλά επειδή επικαλούμαι τις συζητήσεις που κάνω -και το όνομα των χρηστών, όταν μου το επιτρέπουν.
Ο Δημήτρης λοιπόν, (επίθετο δεν μπορώ να δώσω) θέλησε να μοιραστεί μαζί μου κάποιες απορίες, αφότου είχε περάσει μια μέρα από το ΣΕΦ. “Ο Ολυμπιακός έκανε καλύτερο παιχνίδι από εμάς” έγραψε, εξηγώντας ότι “είχε περισσότερες ασίστ -τις διπλάσιες-, λιγότερα λάθη (8-11), περισσότερα ριμπάουντ και κλεψίματα. Αλλά ήταν άστοχος. Μολονότι έπαιξε, στην ουσία, χωρίς καθαρό άσο, το παιχνίδι του ήταν πιο οργανωμένο από το δικό μας”.
Ο Δημήτρης είχε δίκιο, ως προς το ατομικό των “πρασίνων”, όπως καταδεικνύει το γεγονός των 7 ασίστ. Και όπως εξήγησε, το ατομικό του πράγματος είναι και ο λόγος που ο Παναθηναϊκός δέχεται σερί -έπειτα από συναπτές κακές εκδηλώσεις επιθέσεων, που οδήγησαν σε αιφνιδιασμό, πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα. Δημιουργείται και ανισορροπία και έτσι έρχονται οι ήττες, σε “κλειστά” ματς που φαινομενικά άνηκαν στους “πράσινους”.
Ο Δημήτρης παρατήρησε και ένα ακόμα θέμα: το δύσκολο σκορ στο τέλος. Στο ΣΕΦ οι παίκτες του Πασκουάλ είχαν 4 πόντους, σε 3.30” “και στην Μπασκόνια 1 πόντο, στο 1.30). Είχε να πει και άλλα παραδείγματα, όπως και είχε να στείλει στατιστικά που αποδεικνύουν ότι οι αριθμοί του Παναθηναϊκού είναι εκ των χειρότερων, στην Ευρωλίγκα. Από εδώ, θα του κάνω μια ερώτηση (που θα συζητήσουμε… σε inbox).
Πριν το ΣΕΦ περίμενε κάποιος πως θα “βγει” ο Λεκαβίτσιους; Ή είστε σίγουροι ότι σε δέκα ημέρες δεν θα βγει ο Ντένμον (γιατί αν αμφισβητείτε πως έχει δυνατότητες, προφανώς και βλέπετε άλλον Ντένμον); Και πόσο βέβαιοι είστε πως ο επόμενος μήνας δεν θα είναι του Μήτογλου; Για τον Όγκαστ διατηρώ τις επιφυλάξεις μου, διότι θέλει λίγο παραπάνω χρόνο (από το μέσο όρο) να εμπεδώσει αυτά που προσπαθεί να του μάθει ο προπονητής του -σε επίπεδο τεχνικής και συστημάτων.
Α και κάτι ακόμα: όσοι είχατε να σούρετε τα εξ αμάξης στον Γκιστ, τον πρώτο μήνα της σεζόν, αν έχετε… τσίπα, θα πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη. Πολλώ δε, από την στιγμή που τον βλέπετε χρόνια και άρα ξέρετε ποιος είναι -σε επίπεδο φιλότιμου. Για αυτό θα πρότεινα την επόμενη φορά που θα είστε έτοιμοι να “παλουκώσετε”, διώξετε -με πληρωμένο εισιτήριο- κλπ κάποιον, να… κάνετε κάτι άλλο, να ξεχαστείτε και να μιλήσετε την επομένη. Σαν τον Δημήτρη. Ψύχραιμα και λογικά.
Και να μη ξεχνάτε πως ένας προπονητής κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Όχι… από το πρώτο τρίμηνο. Επίσης, ένας προπονητής διαλέγει παίκτες, βάσει των οικονομικών δεδομένων που του θέτουν -δηλαδή, αν έχει να διαθέσει 500.000, δεν κοιτά αυτούς που κάνουν 1.500.000 ευρώ. Όταν τώρα, πας σε οικονομικότερες επιλογές παίρνεις και ένα κάποιο ρίσκο. Που μπορεί να βγει, μπορεί και όχι. Το σημαντικό είναι να υπάρχει η πρώτη ύλη (σε παίκτη και προπονητή), ώστε να γίνει η σωστή δουλειά και να μειωθεί στο ελάχιστο το ποσοστό του ρίσκου. Για όλα αυτά, βέβαια χρειάζεται υπομονή. Τέσσερις συλλαβές. Μην τις τσιγκουνεύεστε. Σας θέλω σπάταλους. Αν σε έξι μήνες δεν δεις αποτέλεσμα, τότε μαζί θα τα γράφουμε.
ΥΓ: Για το παιχνίδι με τον Πανιώνιο δεν έχω να πω πολλά. Μόνο πως όταν θέλεις να βρεις το δρόμο σου (και να κερδίσεις τον αυτοσεβασμό) δεν τρως 40 πόντους, σε ένα ημίχρονο. Με όποιον και αν παίζεις. Πολύ περισσότερο όταν ακουλουθεί διπλή αγωνιστική στην Ευρωλίγκα. Τι κάνεις; Βάζεις τη δεύτερη και την τρίτη γραμμή και αν δεν μασούν σίδερα, κρατάς το DVD και τους το δείχνεις κάθε εβδομάδα -θέτοντας τους πάντες προ των ευθυνών τους.
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
