Επικρατούσε απόλυτη ησυχία- ή, μάλλον, όχι ακριβώς ησυχία, αλλά ένα παρατεταμένο μουρμουρητό, το οποίο «έντυνε» σαν λεκτικό χαλί το χώρο. Κάθονταν όλοι τους μαζεμένοι σ’ έναν μικρό κύκλο στην αίθουσα προβολής του παλιού- εγκαταλελειμμένου, πια- κτηρίου.
Διαβάστε περισσότερα εδώ