Αν το παιχνίδι έληγε στο 30′ θα μιλούσαμε για μία μεγάλη απογοήτευση. Τώρα το μόνο που μπορείς να νιώθεις είναι ευλογημένος που βλέπεις μία ομάδα, ακόμα και όταν χάνει, να πολεμάει σαν θηρίο.
Θηρίο πληγωμένο μεν, αλλά θηρίο. Και πως να μην είσαι χαρούμενος όταν αυτή η ομάδα, είναι η ομάδα σου. Αυτή η επική ανατροπή στο τέλος, έγινε απέναντι σε μία ομάδα που έπαιζε στο τέλος αγνοώντας προκλητικά ποιον είχε απέναντι της. Με έναν προπονητή που τα είχε χάσει απέναντι σε μία άμυνα προσαρμογής που παρέταξε ο Πασκουάλ και με παίκτες που πίστευαν ότι επειδή απέναντι τους δεν βλέπουν τον Γκιστ, τον Ρίβερς και τον Τζέιμς, αλλά τον Παππά, τον Θανάση και τον Γκάμπριελ, μπορούν να χαλαρώσουν.
Ολο το άρθρο του Γιάννη Αβραμίδη στο sportsroom.gr
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
