Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για τις δικαιολογίες που… στερεύουν σε μια ομάδα που εξακολουθεί να είναι αλλού για αλλού.
Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν. Με διαφορετικό μεν τρόπο, αλλά με ανάλογο αποτέλεσμα. Τη μία δεν μπορείς να κάνεις φάσεις και την άλλη που κάνεις δεν μπορείς να βάλεις τη μπάλα στο πλεκτό. Είτε έτσι είτε αλλιώς το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να μην καταφέρνει να σηκώσει κεφάλι, να μην πράττει ούτε τα βασικά.
ΟΚ, αν θες να βρεις δικαιολογίες, θα ψάξεις και θα βρεθούν πολλές. Κάπου όμως θα πρέπει να σταματήσει αυτό το πράγμα, κάπου θα πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα. Δεν ζήτησε κανείς πρωτάθλημα αλλά δεν γίνεται να μην καταφέρνεις σε ένα γύρο δεύτερη συνεχόμενη νίκη. Πλάκα κάνουμε τώρα; Ούτε επίσης όλα αυτά τα συνεχόμενα μπρος πίσω παραπέμπουν σε ομάδα που δουλεύεται επί 1.5 χρόνο από τον ίδιο άνθρωπο.
Και δεν είναι αιχμή για τον Δώνη αυτό, που εξακολουθεί σε ΑΥΤΟΝ τον Παναθηναϊκό να είναι ότι καλύτερο μπορούσε να έχει, θα πρέπει όμως και εκείνος να βρει ένα τρόπο να δώσει κίνητρο στους παίκτες. Γιατί ο Παναθηναϊκός δείχνει μια υπερβολικά χαλαρή ομάδα, δίχως στόχους. Μια ομάδα που είτε χάνει είτε κερδίζει το ίδιο πράγμα θα είναι και δεν θα τρέχει μία. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.
Το τριφύλλι λοιπόν κατάφερε να χάσει μέσα από τα χέρια του ένα εύκολο διπλό. Σε ματς που ξεκινάει με γκολ από τα αποδυτήρια και έχεις την ευκαιρία να το κάνεις και 0-2 και 0-3, καταφέρνει να τους ξαναβάλεις στο παιχνίδι και να κινδυνεύεις ως το 70 να το χάσεις κιόλας. Εν τέλει και με τις συνεχείς αλλαγές σε πρόσωπα και συστήματα αρχίζεις και πάλι να κυριαρχείς (με το 3-5-2) αλλά χάνεις τα άχαστα. Δεν γίνεται να μην μπορείς να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι, δεν γίνεται να μην μπορείς να κερδίσεις γενικώς.
Λείπε ο Ζαχίντ εδώ και ένα μήνα και έχουν σβήσει τα πάντα. Δεν περνάει ποτέ η μπάλα μπροστά. Δεν έπαιξε ο Κουρμπέλης και η μεσαία γραμμή έγινε αεροδιάδρομος. Δεν είναι στη μέρα του ο Μακέντα, δεν βάζεις γκολ ούτε με αίτηση. Θα έχει τρελή δουλειά από εδώ και στο εξής ο Ρόκα και οι παίκτες που θα φέρει θα πρέπει να κάνουν τη διαφορά. Δεν γίνεται αλλιώς, γιατί στο τέλος της ημέρας δεν θα μπούμε ούτε στα πλέι οφ και θα (ξανά) γράψουμε ιστορία. Εντάξει το ξέρουμε και το έχουμε εμπεδώσει ότι το ρόστερ είναι φτωχό αλλά εδώ μιλάμε ότι έχεις γίνει η χαρά του κάθε μικρομεσαίου.
Αν υπήρξε κάτι που προκάλεσε μια σχετική αισιοδοξία την Κυριακή αυτό ήταν η παρουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο open. Ηταν μεγάλη η σιγουριά που έβγαλε ο ηγέτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός για τον Βοτανικό σε μια περίοδο που δεν ακούγαμε πολλά και είχαν αρχίσει να μας ζώνουν τα φίδια. Μακάρι να πάμε σύντομα και σε happy end γιατί το πράγμα δεν παλεύεται άλλο. Καιρό τώρα…
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
