Σε λίγες ώρες φεύγει το 2019 και μπαίνουμε στο 2020 και την επόμενη δεκαετία. Σε αυτά τα δέκα χρόνια, που πέρασαν ο κόσμος του Παναθηναϊκού πήρε πολλές λύπες και λίγες χαρές από την ποδοσφαιρική ομάδα. Μία δεκαετία, που τα είδαμε όλα, αλλά δυστυχώς τα δυσάρεστα είναι πιο πολλά και είναι και τα τελευταία, που μένουν σε αυτή την δεκαετία.
Και όμως η αρχή της δεκαετίας ήταν η καλύτερη για τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του. Το 2010 η ομάδα πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα. Ποιος να το έλεγε τότε και να το πίστευαν. Ένα πρωτάθλημα μπροστά σε γεμάτες εξέδρες με 31000 διαρκείας, που αποτελούν ρεκόρ και τον κόσμο να πιστεύει, ότι έρχονται μεγάλες ημέρες για το σύλλογο. Δυστυχώς η χαρά του πρωταθλήματος του 2010 κράτησε πολύ λίγο. Και εκείνη την χρονιά έκανε την τελευταία σπουδαία πρόκριση η ομάδα στην Ευρώπη σε βάρος της Ρόμα με δύο νίκες και την μεγάλη νίκη μέσα στην Ιταλία. Από το πρωτάθλημα αυτό και μετά η ομάδα πήρε την ελεύθερη πτώση και έχει φθάσει στο σημείο, που είναι σήμερα. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και αδύναμη να κάνει πρωταθλητισμό. Τότε δεν τα βρήκαν οι μέτοχοι ,που είχαν βάλει τα χρήματα, είχαν μεγάλες διαφορές και η πολυμετοχικότητα διαλύθηκε με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να ζήσει αυτά τα χρόνια άσχημες στιγμές. Και ο κόσμος του να νοιώθει άσχημα, να νοιώθει ντροπή για την κατάντια του συλλόγου. Η ανάληψη της διοίκησης από τον Γιάννη Αλαφούζο αρχικά έμοιαζε με σωτηρία, αφού ήταν ο μόνος, που βγήκε μπροστά τότε με την ομάδα να έχει χρέη περίπου 45 εκ. ευρώ και με στόχο να την ξεχρεώσει και να την βάλει σε ένα σωστό δρόμο. Από το 2012, έως το 2019 πέρασαν επτά χρόνια και σε αυτό το διάστημα ο Γιάννης Αλαφούζος έκανε τόσα και μεγάλα λάθη με αποτέλεσμα να έχει βάλει χρήματα και ο κόσμος να επιθυμεί την αποχώρησή του. Η ομάδα πήρε ένα κύπελλο το 2014 και αυτό ήταν όλο. Οι χαρούμενες στιγμές ήταν περιστασιακές και πολύ λίγες. Οι πίκρες πολύ περισσότερες.
Η δε απόφαση του Αλαφούζου, για στάση πληρωμών το 2017 έφερε την ταπείνωση του συλλόγου. Αποκλεισμός από την Ευρώπη για μία τριετία και κατρακύλα του Παναθηναϊκού στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ σε τέτοιο βαθμό, που όταν επανέλθει θα πρέπει να κάνει μεγάλες προκρίσεις, ώστε να μπορέσει και πάλι να σταθεί εκτός συνόρων. Όλα αυτά για την πιο πετυχημένη διαχρονικά ελληνική ομάδα στην Ευρώπη. Αυτό τον αποκλεισμό και την απουσία του Παναθηναϊκού από την Ευρώπη ο κόσμος δεν μπορεί να το δεχθεί. Και έχει δίκιο . Γενιές και γενιές Παναθηναϊκών μεγάλωσαν με τον Αντωνιάδη, τον Δομάζο, τον Σαραβάκο, τον Βαζέχα, τον Ζάετς, τον Καραγκούνη, τον Μπασινά, τον Σεϊταρίδη, τον Σισέ, να κάνουν θραύση στην Ευρώπη . Ο Παναθηναϊκός για χρόνια έμαθε να ζει χωρίς τίτλους, λόγω της ….παράγκας, είχε συνηθίσει στις ευρωπαϊκές νίκες και αυτό του λείπει περισσότερο από όλα αυτή την κακή δεκαετία.
Πέρα από την ευρωπαϊκή καθίζηση του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια είχαμε και βροχή από προσφυγές την μη αδειοδότηση της ομάδας, δύο φορές και μάλιστα την τελευταία φορά αναγκάστηκε η ομάδα να αρχίσει με -6 το πρωτάθλημα και να γίνει και κάτι άλλο, που για μένα είναι κηλίδα στην ιστορία του συλλόγου.
Για να αλλάξει ο κανονισμός για τον υποβιβασμό, για τις ομάδες, που δεν παίρνουν άδεια ψήφισαν και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, παραδοσιακοί αντίπαλοι του συλλόγου και ιδίως η ομάδα του Πειραιά, που έκανε τα μύρια όσα για μία 20ετία, που πήγαν το ποδόσφαιρο χρόνια πίσω και σαν σύλλογο δεν σε άφησε να πάρεις τίτλους, που έπρεπε να πάρεις βάση εικόνας στο γήπεδο. Οπότε αν θέλετε την άποψη μου αυτή ήταν η πιο ταπεινωτική στιγμή για τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του αυτή την δεκαετία. Η δεκαετία αυτή, που άρχισε με πρωτάθλημα, χρήματα και προσδοκίες, τελειώνει με αγωνία για το αύριο. Για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί ο Αλαφούζος, που για τόσα τον κατηγορούμε -σωστά- φαίνεται, ότι σιγά-σιγά μετά την στάση πληρωμών, κάνει αυτό, που πρέπει, για να πέσουν τα χρέη. Τώρα είναι περίπου στα 17 εκ. ευρώ και με βάση το πλάνο, που υπάρχει θα πέσουν κάτω από 10 εκ. το καλοκαίρι. Ποσό, που δεν είναι απαγορευτικό, για κάποιον, που θέλει να μπει στην ομάδα.
Εξίσου σημαντικό με την μείωση των χρεών σε μονοψήφιο νούμερο είναι το αν τελικά προχωρήσει το γήπεδο στον Βοτανικό. Ο Γενάρης και ο Φλεβάρης είναι κρίσιμοι μήνες, που θα μάθουμε τι γίνεται με το γήπεδο και περιμένουμε ανακοινώσεις. Αν όλα πάνε καλά και προχωρήσει η νέα δεκαετία θα φέρει σίγουρα καλύτερες μέρες στον σύλλογο, που θα γίνει και πάλι Παναθηναϊκός. Αν και τώρα δεν προχωρήσει το γήπεδο δύσκολα ο μεγαλύτερος σύλλογος της χώρας θα σηκώσει κεφάλι.
Καλή χρονιά να έχουμε χρόνια πολλά σε όλους με υγεία και εύχομαι η νέα δεκαετία, που έρχεται να απαλύνει τον πόνο που νιώθουμε για τον Παναθηναϊκό.
