Ένα απ’ αυτά ήταν η κακή εικόνα του Παναθηναϊκού στο πρώτο 25λεπτο του παιχνιδιού. Φάνηκε να υπάρχει πρόβλημα στο build up της ομάδας από το πρέσινγκ που έκανε ψηλά ο Απόλλων. Δεν έβγαινε σωστά η μπάλα, δεν μπορούσε να αναπτυχθεί με ορθολογικό τρόπο ο Παναθηναϊκός, με αποτέλεσμα ούτε δημιουργικός να είναι, ούτε ισορροπία να έχει στην άμυνα.
Όταν ο Ρούμπεν άρχισε να πατάει καλύτερα στο γήπεδο επί της ουσίας άλλαξε η εικόνα. Εκεί ο Παναθηναϊκός ανέβηκε πιο ψηλά και έκανε τον Απόλλωνα να «μαζευτεί». Όταν πια ήρθε το πρώτο γκολ το νερό μπήκε στο αυλάκι.
Για να πάρει όμως το… θάρρος η φιλοξενούμενη ομάδα, που ήταν προς τιμήν της ο τρόπος με τον οποίο κατέβηκε στη Λεωφόρο (να παίξει και όχι να… κλέψει), βρήκε και σύμμαχο. Τον Σιδηρόπουλο. Ο Έλληνας διαιτητής επέτρεψε από τα πρώτα λεπτά το πολύ σκληρό παιχνίδι. Πολλές φορές το αντιαθλητικό παιχνίδι.
Ειδικά στη φάση που ο Βιτάλ έχει την μπάλα έξω από την περιοχή και ο παίκτης του Απόλλωνα πάει σαν… δρεπανοφόρο πάνω του, ο Σιδηρόπουλος αντιδρά εξοργιστικά. Φάουλ και κίτρινη κάρτα είναι η σωστή απόφαση, αλλά ο διαιτητής άφησε το παιχνίδι να εξελιχθεί. Και έκανε και… νόημα στον Βραζιλιάνο να σηκωθεί. Πάλι καλά δηλαδή που δεν του έδειξε και κάρτα για… θέατρο.
Θα πρέπει να προσέξει ο Παναθηναϊκός την αντιμετώπιση της διαιτησίας. Και να προστατεύσει τους καλούς παίκτες που διαθέτει, τύπου Βιτάλ. Θα πρέπει και οι διαιτητές να προστατεύουν τους ποδοσφαιριστές. Αν ο κάθε Σιδηρόπουλος αφήνει να παίζεται το παιχνίδι σε τέτοια μαρκαρίσματα, θα παίρνει θάρρος και ο επόμενος.
Σε ένα πρωτάθλημα που ξεκίνησε με τους ανταγωνιστές να παίρνουν τα «σπόρια» από τους διαιτητές, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε έναν Σιδηρόπουλο που έως και εχθρικό τον λες. Και το μήνυμα δεν ήταν ενθαρρυντικό.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
