Aυτή η νίκη που ήταν πιο γλυκιά και η εξαφάνιση του Πλεύρη!

Άλλη μία νίκη στην Λεωφόρο, άλλο ένα παιχνίδι με την γνωστή ταρίφα 2-0. Αυτή την φορά δεν ήταν ο Ατρόμητος, δεν ήταν ο ΠΑΣ, ήταν ο Αρης. Με τον ίδιο τον πειστικό τρόπο, πλέον που παίζει η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ναι αυτός, που όσοι τολμάγαμε το καλοκαίρι και λέγαμε ότι είναι πολύ καλός προπονητής και ότι θα φτιάξει τον Παναθηναϊκό, τρώγαμε κράξιμο και έλεγαν ότι είμαστε και εμείς άσχετοι και αυτός.

Μέσα έπεσαν. Και για τον… Παραθαλάσσιος, όπως κάποιοι τον έλεγαν όταν στις αρχές δεν είχε προσαρμοστεί και χρειαζόταν το χρόνο του μέχρι να βρει τον καλό του εαυτό. «Που βλέπεις, ότι είναι γρήγορος αυτός, άλλον παίκτη είδες το καλοκαίρι Νικολογιάννη. Αυτός είναι αργός και έχει και κοιλιά, είναι και χοντρός». Ένα από μηνύματα, που δέχθηκα μετά τις πρώτες εμφανίσεις του Παλάσιος.

Το γήπεδο είναι καθρέπτης και φαίνεται αν ο Παλάσιος είναι γρήγορος και αν είναι άμπαλος. Κόντρα στον Αρη έβαλε το πρώτο γκολ, είχε την ασίστ στο δεύτερο, έκανε αλλαγή τον Γκανέα, αφού μόνο με φάουλ τον έκοβε και στη συνέχεια ούτε ο Λούμορ κατάφερε να τον αντιμετωπίσει. Στον Βόλο η πρόκριση ήρθε πιο εύκολα όταν ο Παλάσιος αν και άρχισε πιο πίσω την κούρσα ξεπέρασε τον αμυντικό του Βόλου, που τον ανέτρεψε και δέχθηκε την κόκκινη. Τόσο αργός είναι…

Ο Αϊτόρ ήταν επίσης καθοριστικός κόντρα στον Αρη, έδωσε μία υπέροχη ασίστ(το ήθελε) στο γκολ του Παλάσιος και έβαλε το δεύτερο καθοριστικό γκολ. Άλλος ένας…mτελειωμένος που τον ανέστησε ο Γιοβάνοβιτς. Όπως και ο Βιγιαφάνιες, ο Σάντσες, ο Καρλίτος (χοντρίτος τον έλεγαν πέρυσι), όπως και όλοι οι παίκτες οι περσινοί που παίζουν πολύ καλύτερα φέτος διότι ο Γιοβάνοβιτς έχει πλάνο και καλά αποδυτήρια, ενώ ο Μπόλονι είχε το πλάνο ότι κάτσει και πλακωνόταν συνέχεια με τους παίκτες. Χαώδης η διαφορά.

Η νίκη ήταν πιο γλυκιά χθες διότι ήρθε κόντρα στον Αρη. Το φιλαράκι του Ολυμπιακού. Μία ομάδα, που είναι ιστορική και ο Καρυπίδης την έχει κάνει το «δεκανίκι» της ομάδας του Πειραιά. Ότι περισσεύει το παίρνει, ότι είναι καλό το πουλάει μέσω Ολυμπιακού, όπως τον Ρόουζ. Νίκη; Χαχαχχαχα. Μηδέν νίκες ο Αρης του Καρυπίδη κόντρα στον Ολυμπιακό. Πιστός στο πλάνο. Φόραγαν και τα ροζ χθες και θυμήθηκα το τραγούδι του Μηλιώκα, που λέει για «ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουν γίνει ροζ». Κατά τα άλλα δεν έχουμε πετύχει κάτι. Ούτε πανηγυρίζουμε για κάτι. Τον Αρη κερδίσαμε στην Λεωφόρο, αν και μας έλειπε σχεδόν όλη η μεσαία γραμμή. Και αυτοί είχαν απουσίες, αλλά τις κάλυψαν με τον Φωτιά, που έκανε ότι μπορούσε, για να κόψει βαθμούς, αλλά ο Παναθηναϊκός ξεχείλιζε από πάθος και ψυχή και δεν μπόρεσε ο Φωτιάς.

Οσο για το «θα τα πούμε στο κύπελλο» του Καρυπίδη μακάρι να τα πούμε με τον Αρη. Αλλά για να τα πούμε πρέπει ο Αρης να περάσει την Λαμία. Κάτσε να δούμε… Αυτό που πρέπει τώρα, για να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω είναι να κερδίζουμε και εκτός έδρας. Το μόλις μία νίκη σε τόσα εκτός έδρας παιχνίδια είναι ντροπή και πρέπει να αλλάξει. Και αυτός ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς μπορεί να αρχίσει να κερδίζει και εκτός έδρας. Αρχής γενομένης στον Βόλο. Κανονίστε μην μας ξενερώσετε πάλι, τώρα που έχουμε ζεσταθεί. Φυσικά covid επιτρέποντος…

*Μόλις 1000 χθες στην Λεωφόρο, αλλά με φωνή και ψυχή 10000. Μπράβο ρε μάγκες.

*Ο Πλεύρης, που θυμήθηκε να πει για τις μάσκες στο παιχνίδι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στο μπάσκετ, σήμερα είναι στην χώρα; Εχει να πει κάτι για την εικόνα ντροπής στην Ριζούπολη με οπαδούς του Ολυμπιακού -να είναι μαζεμένοι σε ένα ματς που θα έπρεπε να έχει 1000 και υποτίθεται μέσω viva να πάρουν εισιτήρια- και να μην φοράνε μάσκα; Κύριε Πλεύρη θα πείτε κάτι για την αγαπημένη σας ομάδα και το ότι οι οπαδοί της δεν τήρησαν το πρωτόκολλο ή για σας είναι Πέμπτη;