Αυτές τις Κυριακές θέλουμε από ομάδα και κόσμο!

Η όλη φάση την Κυριακή το βράδυ στο ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου θύμισε κάτι απ’ τα παλιά. Απ’ τις εποχές εκείνες που πήγαινες στο γήπεδο και το ευχαριστιόταν η ψυχή σου.

Που απολάμβανες την ομάδα, που χάζευες την εξέδρα και τον παλμό των φίλων του συλλόγου, που χοροπηδούσες και φώναζες εκστασιασμένος και που στο τέλος της βραδιάς άπαντες αποχωρούσαν με το χαμόγελο στα χείλη. Οι πατεράδες με τα παιδιά τους, οι έφηβοι με αποτυπωμένες τις εικόνες στο σκληρό δίσκο της μνήμης και οι εμπειρότεροι με φουσκωμένα τα στήθη από υπερηφάνεια μετά από αρκετό καιρό. Τέτοιου είδους Κυριακές θέλουν όλοι οι Παναθηναϊκοί να βιώνουν.

Οχι βέβαια, αυτό δεν συνέβη επειδή ο Παναθηναϊκός νίκησε τον ΠΑΟΚ. Προς Θεού, δεν ισχυριζόμαστε ούτε υπαινισσόμαστε κάτι τέτοιο. Ούτε η πρώτη φορά ήταν, ούτε η τελευταία θα είναι, κι αλίμονο εάν το τριφύλλι φτάσει στο σημείο να πανηγυρίζει ακραία μία νίκη σε ντέρμπι με αντίπαλο υποδεέστερου ειδικού βάρους.

Συνέβη, ωστόσο, εξαιτίας των περιστάσεων που υπήρχαν, του τάιμινγκ, αν προτιμάτε, που ήταν το ιδανικότερο για να διατηρηθεί και να φουντώσει η ελπίδα της προοπτικής για την επιστροφή του Παναθηναϊκού σε κανονικές συνθήκες, ήτοι σε διεκδίκηση τίτλων και ευρωπαϊκών υπερβάσεων, στο άμεσο μέλλον.

Διότι δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η νίκη και η ατμόσφαιρα αυτή προέκυψε λίγες μόνο ημέρες μετά την προοπτική δημιουργίας νέου σύγχρονου ποδοσφαιρικού γηπέδου 39.000 θέσεων στον Βοτανικό και αθλητικών εγκαταστάσεων στον Ερασιτέχνη, μία προοπτική που δύναται να θωρακίσει οικονομικά το σύλλογο και να επαναφέρει την ελπίδα επιστροφής ενός Παναθηναϊκού πρωταθλητή σε όλα τα σπορ.

Ηταν μία Κυριακή που είδαμε τον κόσμο να έρχεται μαζικά στο γήπεδο, προσεγγίζοντας την πληρότητα της Λεωφόρου και να γίνεται «ένα» με την ομάδα, αγκαλιάζοντας και σπρώχνοντάς την από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό. Που βιώσαμε την αποθέωση στους πιτσιρικάδες του Βαγγέλη Σάμιου που κατέκτησαν πανηγυρικά το πρωτάθλημα Κ-19. Και που ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του μας έδειξαν ότι η «ψαλίδα» που υφίσταται αγωνιστικά από τις ομάδες που βρίσκονται σήμερα σε πρωταγωνιστικό ρόλο δεν είναι δα και τόσο μεγάλη.

Διότι αμιγώς ποδοσφαιρικά είναι πλέον προφανές ότι το δυσκολότερο μονοπάτι της αναδόμησης του Παναθηναϊκού έχει επιτευχθεί από τον Σέρβο προπονητή, μέσα από το δύσκολο δρόμο του σύγχρονου και κυριαρχικού ποδοσφαίρου. Παρότι υπήρξαν απώλειες βαθμών, ήττες που πλήγωσαν, «σφαγές» και αδιανόητες «αυτοχειρίες» όταν έπεφταν τα «μπετά», στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

Πλέον, ο κυνισμός του αποτελέσματος και της ψυχικής προετοιμασίας έχει αρχίζει να προστίθεται στο ποδοσφαιρικό πακέτο της ομάδας και το επόμενο καθοριστικό ζητούμενο που απαιτεί διευθέτησης είναι το να θωρακιστεί περαιτέρω ο Γιοβάνοβιτς και να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις οργάνωσης και ποιοτικής αναβάθμισης του ρόστερ, τύπου Παλάσιος, το προσεχές καλοκαίρι.