Κρυστάλλινο το Κύπελλο, ντροπή να φωνάζουν για διαιτησία τα «παιδιά» του Κύζα!

Καταλαβαίνω σε πολύ μεγάλο βαθμό την γκρίνια για τη διαιτησία που υπάρχει από πλευράς ΠΑΟΚ. Θα την καταλάβαινα από όποια ομάδα και αν προέρχεται. Όταν χάνεις ψάχνεις από κάπου να πιαστείς. Ακόμα και να… γκρινιάξεις. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει λόγος. Επειδή σε τσάντισε η ήττα και σε στεναχώρησε. Το έχουμε κάνει ΟΛΟΙ.

Αυτό από το ότι ο Παναθηναϊκός έκλεψε το Κύπελλο το βράδυ του Σαββάτου απέχει μια αιωνιότητα. Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν έκλεψε, αλλά πήρε μια πεντακάθαρη νίκη. Κρυστάλλινη! Δίκαιη πέρα ως πέρα. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο; Αν κάποια ομάδα θα έπρεπε να έχει παράπονα, αυτή είναι μόνο ο Παναθηναϊκός. Και όχι ο ΠΑΟΚ.

Γιατί ο ΠΑΟΚ έπρεπε να παίζει με δέκα παίκτες από το 17’ και πιθανόν με εννιά από το ημίχρονο! Η πρώτη έπρεπε να δοθεί στον Αουγκούστο. Διαμαρτυρήθηκε έντονα στο 7’ και είδε την κίτρινη του Λαόθ γιατί ξεπέρασε τα όρια. Και δέκα λεπτά αργότερα κάνει μαρκάρισμα για δεύτερη κίτρινη κάρτα. Ο Λαόθ του τη χαρίζει για να μη ρίξει… λάδι στη φωτιά σε έναν ήδη τεταμένο τελικό. Να το δεχτώ. Αλλά του τη χαρίζει και δεύτερη φορά στο δεύτερο ημίχρονο, όταν σηκώνει το πόδι στο κεφάλι του αντιπάλου. Εκεί δεν το δέχομαι. Έκανε τεράστιο λάθος ο Ισπανός διαιτητής. Άφησε τον ΠΑΟΚ με έντεκα ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ. Και ο Λουτσέσκου στη συνέχεια έκανε αλλαγή τον Αουγκούστο.

Πάμε και στην άλλη αποβολή. Ο Βιεϊρίνια έβγαλε αυτό το ματς χωρίς κάρτα. Η πρώτη που του χαρίστηκε ήταν στη φάση του πέναλτι που έκρινε και το ματς. Η κλωτσιά στο πρόσωπο του Γκατσίνοβιτς, έστω και αν δεν θέλει να τον χτυπήσει και πηγαίνει για την μπάλα, είναι ορισμός της κίτρινης κάρτας. Και στη συνέχεια, τη στιγμή που ο Λαόθ διακόπτει το ματς και πηγαίνει στα αποδυτήρια λόγω της πέτρας, ο Βιεϊρίνια πηγαίνει στον πάγκο του Παναθηναϊκού και αρχίζει να τσακώνεται με όλο τον κόσμο. Θα έβλεπε και δεύτερη κίτρινη και θα έβγαινε εκτός ματς!

Παρένθεση: Για τον Βιεϊρίνια κρατήστε κάτι ακόμα: μέσα στις επόμενες μέρες μπορεί να προκύψει μία… έκπληξη. Που θα αποδεικνύει πως έπρεπε να αποβληθεί ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ. Κρατήστε το για τα… προσεχώς. Κλείνει η παρένθεση.

Για το πέναλτι του Παναθηναϊκού δεν μπορώ να μπω καν σε κουβέντα και αντιπαράθεση. Πέφτει να πιάσει κεφαλιά ψαράκι για να σκοράρει, άρα δεν μπαίνει η φάση στον κανονισμό που λέει ότι απαγορεύεται ένας παίκτης να σκύψει τόσο χαμηλά. Βλέπει την μπάλα, βλέπει το τέρμα και προσπαθεί να σκοράρει. Η κλωτσιά του Βιεϊρίνια είναι στο κεφάλι: καραμπινάτο πέναλτι. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ο ορισμός. Ευτυχώς που υπάρχει το VAR.

Επίσης δεν μπαίνω σε κουβέντα για το πέσιμο του Μιτρίτσα στο φινάλε. Κάνει θέατρο ο Ρουμάνος, εκβιάζει το πέναλτι, ορθώς βλέπει κίτρινη κάρτα. Στο VAR ο Λαόθ δεν πάει γιατί δεν τον καλούν. Δεν έχει το δικαίωμα να πάει βάσει κανονισμού. Όποιοι αναρωτιούνται γιατί δεν πήγε, δεν γνωρίζουν τον κανονισμό…

Εκεί που ο ΠΑΟΚ, όμως, ευνοείται περισσότερο από κάθε άλλη φάση είναι στην πέτρα που δέχεται ο Αϊτόρ. Ο Λαόθ έχει την πέτρα στα χέρια του, φεύγει στα αποδυτήρια κρατώντας τη και γνωρίζοντας πως έχει χτυπήσει ποδοσφαιριστή. Χτύπημα ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού με πέτρα από την εξέδρα του ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε να διακόψει οριστικά το ματς με υπαιτιότητα του ΠΑΟΚ και να πάει το Κύπελλο στον Παναθηναϊκό από το… 35’. Ευτυχώς δεν το έκανε, γιατί ο Παναθηναϊκός έχει μάθει να κερδίζει νίκες και τρόπαια στο γήπεδο. Και μόνο σε αυτό.

Να κερδίζει κρυστάλλινα και ξάστερα. Να μην αφήνει αμφιβολία. Αυτό έκανε και το Σάββατο. Πήρε το Κύπελλο Ελλάδος γιατί το άξιζε, γιατί είναι καλύτερη ομάδα. Όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες. Που δεν μπορούν να αγγίξουν τον Παναθηναϊκό. Ας καταλάβουν ότι ο δυνατός Παναθηναϊκός επέστρεψε. Αυτό φοβούνται, όχι μόνο ο ΠΑΟΚ αλλά όλοι. Έναν δυνατό Παναθηναϊκό. Γιατί ξέρουν τα αποτελέσματα…