Είναι τυχερός ο Παναθηναϊκός που κέρδισε με πέναλτι στο 94′ στους Ζωσιμάδες; Σαφώς και μπορούμε να το πούμε. Όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά για κάθε ομάδα που θα έπαιρνε μια νίκη στις καθυστερήσεις, σε ένα ματς που μπαίνοντας σε αυτές μάλλον καταλάβαινες πως τίποτα πια δε θα μπορούσε να αλλάξει. Όμως είναι περισσότερο τυχερός ο ΠΑΣ Γιάννινα που έμεινε στο ματς. Και μέχρι να φτάσουμε στις καθυστερήσεις, το ποδόσφαιρο δεν είχε αποδώσει δικαιοσύνη στα Γιάννενα.
Για 0-3 από ημίχρονο ήταν το ματς. Σβηστά. Από το πρώτο λεπτό θα μπορούσε να προηγηθεί ο Παναθηναϊκός και να είχε βάλει από νωρίς τέλος στο ματς. Το παραδέχτηκε και ο προπονητής του ΠΑΣ, o οποίος αποκάλεσε κυρίαρχο τον Παναθηναϊκό σε όλο το ματς. Είπε ότι είδε και ότι είδαν όλοι.
Για εξήντα λεπτά ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε, έφτιαχνε φάσεις με κάθε τρόπο, εκμεταλλεύτηκε κυρίως την καταπληκτική εμφάνιση ενός παιδιού που χθες μπορεί να κέρδισε μια θέση βασικού, του Βαγιαννίδη, έπαιξε συνδυαστικό ποδόσφαιρο σε τέτοιο βαθμό που δε μας είχε συνηθίσει. Κάθε του κατεβασιά γινόταν φάση. Κάθε είσοδος στην περιοχή «μύριζε» γκολ.
Μια εμφάνιση γεμάτη από κάθε άποψη, αλλά και μια αναποτελεσματικότητα που δεν μπορεί παρά να σε προβληματίσει. Αν οι «πράσινοι» έκαναν γκολ στις μισές ευκαιρίες απ’ αυτές που δημιούργησαν στο πρώτο ημίχρονο, θα είχαν πάρει την ευκολότερη νίκη τους στο πρωτάθλημα. Δεν το έκαναν και φτάσαμε στο 94′ για να έρθει το πέναλτι στον Κουρμπέλη, ένα πέναλτι στο οποίο ο διαιτητής ήταν δίπλα και έλεγε στον αρχηγό του Παναθηναϊκού πως έκανε… θέατρο. Δυστυχώς ακόμα ένας Έλληνας διαιτητής αποδεικνύεται κακός για τη δουλειά αυτή. Θα έκλεβε τον ιδρώτα των ποδοσφαιριστών αν δεν υπήρχε το VAR. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να φροντίσει προκειμένου ο συγκεκριμένος να μην τον σφυρίξει ποτέ ξανά, αν και προτιμότερο θα ήταν να πάει σπίτι του μια και καλή. Αφού δεν κάνει για διαιτητής, ας μην το παιδεύει, ας ασχοληθεί με κάτι άλλο.
Οι «πράσινοι» το μόνο που χρειάζονται σε μια τόσο κρίσιμη καμπή στη σεζόν είναι η στήριξη. Τίποτα άλλο. Ναι έχει κενά. Ναι θα έπρεπε να είχε ήδη εδώ περισσότερους παίκτες και χθες να φρεσκάρει την ομάδα ο Γιοβάνοβιτς όταν αυτή άρχισε να πέφτει. Ναι υπάρχουν παίκτες που είναι ντεφορμέ, όπως ο Παλάσιος και παίκτες που δε βοηθούν σχεδόν καθόλου όπως ο Βέρμπιτς. Ναι, ακόμα και ο Ιβάν μπορεί να είναι… ντεφορμέ κάποιες μέρες, δεν είναι όλες ίδιες.
Όμως αυτή η ομάδα το μόνο που δε χρειάζεται και κυρίως αυτή τη στιγμή, είναι να νιώθει γκρίνια από τον κόσμο της. Να διαβάζει στα social media για τα στραβά της και όχι για τα καλά της. Υπάρχουν στραβά, αλλά τα καλά είνα πολύ περισσότερα. Και να πούμε και κάτι ακόμα; Εμπνέει αισιοδοξία η εικόνα της. Γιατί χθες είδαμε μια ομάδα που μπήκε στο γήπεδο με φουλ πίεση από τη νίκη της ΑΕΚ, έπειτα από ένα ντέρμπι που είχε χάσει, με απουσίες σημαντικές και πάλι (Μάγκνουσον, Τσέριν), αλλά δε μάσησε. Έκρυψε το τόπι. Έπαιξε μπαλάρα και έδειξε να βρίσκει και πάλι τη φόρμα της.
Αυτή η ομάδα μόνο στήριξη αξίζει μέχρι το τέλος.
