Ομάδα επιπέδου Final Four κόντρα σε κάτι που προσπαθεί να γίνει ομάδα

Όσοι πίστευαν ότι ο ελλιπής Παναθηναϊκός θα φύγει με το διπλό από το Μόντε Κάρλο προφανώς δεν έχουν γνώση των φετινών δυνατοτήτων της Μονακό. Από τη μία είχαμε μια «γεμάτη» ομάδα επιπέδου Final Four και από την άλλη ένα σύνολο παικτών που τώρα προσπαθεί να αποκτήσει ομοιογένεια και να γίνει… ομάδα. Ε ποιος λέτε να νικούσε στο τέλος; Και δη σε ένα δίκαιο άθλημα όπως είναι το μπάσκετ.

Το τελικό σκορ (84-70) και η νίκη της παρέας του Τζέιμς μοιάζει ως το φυσιολογικό αποτέλεσμα, όσο κι αν αυτό μας πληγώνει. Κυρίως όλους όσους έχουν μεγαλώσει με τον «εξάστερο» να κατατροπώνει τους αντιπάλους του, να καθαρίζει με συνοπτικές διαδικασίες τέτοιου τύπου ματς και να κυριαρχεί σε όλη την Ευρώπη. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις…

Πάμε στο σήμερα όμως. Η αλήθεια είναι ότι το «τριφύλλι» ήταν αρκετά ανταγωνιστικό για 28-29 λεπτά και παρουσίασε ψήγματα βελτίωσης, όπως συμβαίνει δηλαδή από τότε που αποχώρησε ο Ράντονιτς. Είχε υπομονή και καλή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, ενώ σούταρε με τρομερά ποσοστά στα τρίποντα: μέχρι το 53-51 στο 26’ είχε 9/16 έξω από τα 6,75μ.! Δεν αρκούσε όμως ούτε αυτό.

Οι «πράσινοι» πλήρωσαν την αδυναμία τους στα αμυντικά ριμπάουντ, αφού επέτρεψαν στους Μονεγάσκους να κατεβάσουν 14 επιθετικά και να πάρουν 13 πόντους δεύτερης ευκαιρίας. Κι όλα αυτά κόντρα σε μια ομάδα που θεωρείται «μανούλα» στον συγκεκριμένο τομέα του παιχνιδιού (2η στην Ευρωλίγκα) λόγω της αθλητικότητας των περισσότερων παικτών της.

Σαν να μην έφτανε αυτό, οι παίκτες του Σερέλη υπέπεσαν σε 18 λάθη, αριθμός που θεωρείται απαγορευτικός αν θέλεις να διεκδικήσεις το διπλό στο Πριγκιπάτο. Μάλιστα, δέχθηκαν 17 πόντους από τα σφάλματά τους. Αμυντικά είχαν ελάχιστες καλές στιγμές και δεν κατάφεραν να περιορίσουν το παιχνίδι της Μονακό, που βασίζεται πολύ στο iso και στο ατομικό ταλέντο κάποιων παικτών: είναι χαρακτηριστικό ότι οι γηπεδούχοι ολοκλήρωσαν το ματς με πολύ καλά ποσοστά (61% στα δίποντα, 40,7% στα τρίποντα) και ώρες-ώρες δεν ένιωθαν την παραμικρή αντίσταση από την αντίπαλη άμυνα.

Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο κορυφαίος παίκτης του Παναθηναϊκού στο Πριγκιπάτο ήταν ο πιο… μαχητικός «πράσινος». Εκείνος που δεν… φοβάται να ρίξει το κορμί του στη φωτιά και να παλέψει. Εκείνος που δεν διστάζει να πέσει σαν τον ταύρο πάνω στα θηρία. Ο λόγος για τον Πονίτκα, ο οποίος ήταν πρώτος σκόρερ (με 11 πόντους) και πρώτος ριμπάουντερ (6) του «τριφυλλιού».

Το σίγουρο είναι ότι το προπονητικό επιτελείο του «εξάστερου» έχει μπόλικη δουλειά μπροστά του προκειμένου να καταφέρει να αποβάλλει η ομάδα όλες αυτές τις παθογένειες που έχουν ριζωθεί βαθιά μέσα της από τον Ντέγιαν Ράντονιτς και οι οποίες φανερώθηκαν και στο «Γκαστόν Μεντεσέν», ειδικά στο κομμάτι 29’-38’. Αυτό το μπλακ άουτ στην επίθεση δηλαδή και την απαράδεκτη αμυντική χαλαρότητα που θυμίζουν… σκορποχώρι και όχι ομάδα επιπέδου Ευρωλίγκας.