Η… λεωφόρος στήριξης, αναγνώρισης και αποθέωσης προς τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού στην αυλαία της περασμένης αγωνιστικής περιόδου, κατέδειξαν για πολλοστή φορά το μεγαλείο του συλλόγου και των εκατομμυρίων φίλων του ανά τον ελληνισμό, που δεν στέκονται αποκλειστικά και μόνο στο αποτέλεσμα με κάθε τίμημα, αλλά είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τις αξίες και την προσπάθεια όταν αυτές έχουν ως βάση το ήθος, την αυταπάρνηση και τη «μαχητική ψυχή».
Στο πρόσωπο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και των ποδοσφαιριστών του αποτυπώθηκε η μέχρις εσχάτων πάλη κόντρα σε θεούς και δαίμονες, αλλά είναι εξίσου σαφές ότι η επικείμενη σεζόν ξεκινάει από άλλη αφετηρία σε σχέση με πέρυσι.
Ο Παναθηναϊκός δεν βρίσκεται πια σε φάση αναδόμησης. Ούτε σε τροχιά ευρωπαϊκής επιστροφής, μήτε σε φάση επανένταξης σε συνθήκες πρωταθλητισμού.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε φάση σταθεροποίησης σε ρόλο πρωταγωνιστή και βασικού διεκδικητή των εγχώριων τίτλων, ενώ (δεν φιλοδοξεί απλώς αλλά) έχει ως βασικό στόχο την είσοδό του σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ο πήχης έχει ανέβει. Ξεκάθαρα. Αυτονόητα.
Κι μαζί με τον πήχη έχει έρθει η ώρα να ανέβει και το επίπεδο. Η ποιότητα του έμψυχου δυναμικού. Οι λύσεις εκείνες που θα δίνουν στον Γιοβάνοβιτς τη δυνατότητα να μην μειονεκτεί έναντι των αντιπάλων του στο χορτάρι και να υπερκαλύπτουν τα ποδοσφαιρικά του «θέλω». Να βγαίνει από την ενδεκάδα ο κάθε Πέρεθ και όχι μόνο να μην υπάρχει κενό αλλά να δημιουργείται ανταγωνισμός για το ποιος θα είναι βασικός.
Η πρόσληψη τεχνικού διευθυντή (Παπαδημητρίου) που δεν θα αδειάζει τίποτα και κανέναν αλλά θα βοηθάει στην αύξηση της δεξαμενής των υποψήφιων προς απόκτηση παικτών καθώς επίσης και στις διαπραγματεύσεις, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ηταν μία κίνηση που έπρεπε να γίνει μόνο και μόνο μετά τη διαπιστωμένη κωλυσιεργία που διαπιστώθηκε στις τελευταίες μεταγραφικές περιόδους. Φέτος άλλωστε η είσοδος σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι βασικός στόχος, οι λεπτομέρειες αναμένεται να παίξουν σημαίνοντα ρόλο και η μεταγραφική ετοιμότητα του τριφυλλιού και κατ’ επέκταση η έγκαιρη υλοποίηση του σχεδιασμού μόνο αμελητέο γεγονός δεν αποτελεί.
Μεταγραφές τύπου Λινγκρ δείχνουν το δρόμο και εντάσσονται στη σωστή κατεύθυνση. Ιδανική ηλικία (24), έφεση στο σκοράρισμα, επιθετικότητα στο μαρκάρισμα, νοοτροπία μαχητή/νικητή και μεταπωλητική αξία, δημιουργούν ένα αν μη τι άλλο ελκυστικό «πακέτο» για τον Τσέχο άσο της Σλάβια.
Προς το παρόν υπάρχει ως δεδομένος μόνο ο Κάρλος Ζέκα. Μία κίνηση εκτός μεταγραφικού σχεδιασμού που μπορεί να προκύψει στην πορεία άσος στο μανίκι. Οχι επειδή ο Ζέκα είναι «δικό μας παιδί» και αξίζει όσο ελάχιστοι να κλείσουν την καριέρα του στον Παναθηναϊκό, αλλά διότι σε όποια ηλικία κι αν είναι, όσους τραυματισμούς κι αν πέρασε, ξέρεις ότι δεν θα σταματήσει να τρέχει και να βάζει την ομάδα πάνω από το «εγώ» του.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
