Ηταν μία ήττα, που μας στενοχώρησε όλους κυρίως με τον τρόπο, που ήρθε. Ο Παναθηναϊκός πήγε στην Θεσσαλονίκη και αντιμετώπισε τον χειρότερο Αρη των τελευταίων ετών. Και μόνο έτσι όπως έχασε μπορούσε να χάσει. Να προσφέρει ο ίδιος τα γκολ δώρο. Εγινε στο 1-0 από τον Μπρινιόλι, έγινε στο 2-0 από τον Τζούρισιτς. Ηταν αυτοκτονικές οι τάσεις, που έδειξαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο ματς με τον Αρη. Μπροστά στο πρώτο ημίχρονο έχασαν δύο ευκαιρίες, που 9 στις 10 μπαίνουν γκολ(Ιωαννίδης, Μπερνάρ) και πίσω ο Αρης δεν έκανε φάση μέχρι το 2-0 από δική του οργανωμένη προσπάθεια, παρά μόνο από τα λάθη των παικτών του Παναθηναϊκού.
Στο πρώτο ημίχρονο το ματς έπρεπε να είναι 0-2 και τελείωσε 1-0. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός είχε μία φλύαρη κατοχή και έδειξε αδύναμος να αντιδράσει με τον Γιοβάνοβιτς να κάνει λάθη στις αλλαγές και στην διαχείρηση. Οσο καλά το διάβασε στο πρώτο ημίχρονο το παιχνίδι, όπου μόνο ο Παναθηναϊκός υπήρχε στο γήπεδο, τόσο λάθος έκανε με τις αλλαγές στο δεύτερο μέρος. Και με της καθυστέρηση των αλλαγών με εξαίρεση τον Τζούρισιτς, που ήταν σαν να μην μπήκε στο ματς και με την ταυτόχρονη παρουσία των Σπόραρ, Ιωαννίδη, που σχεδόν ποτέ δεν έχει βγει και με την καθυστερημένη είσοδο του Βαγιαννίδη και με την μη χρησιμοποίηση του Παλάσιος.
Ηταν μία κακή βραδιά για όλους, αλλά αυτό που είναι ανεπίτρεπτο είναι τα ατομικά λάθη, που στοίχισαν στην ομάδα. Τώρα, ότι έγινε έγινε δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, πάμε παρακάτω.
Η ομάδα παραμένει πρώτη έκανε την δεύτερη ήττα της στο πρωτάθλημα και επιβάλλεται να αντιδράσει στα παιχνίδια, που ακολουθούν. Μία μάχη χάθηκε, όχι ο πόλεμος. Και δεν είναι δυνατόν να περιμένουν κάποιοι στη γωνία μόνιμα και μετά από ένα στραβό αποτέλεσμα να βγάζουν την κακία τους για τον προπονητή και να απαξιώνουν τους παίκτες. Ο πρωταθλητισμός δεν έχει μόνο νίκες, έχει και ήττες και το ταμείο γίνεται στο τέλος. Μέχρι τότε επιβάλλεται η κριτική, απαγορεύεται η ισοπέδωση. Απλά κάποιοι θυμηθείτε πως ήταν και που ήταν η ομάδα με Φάμπρι, Πογιάτος και Μπόλονι και που είναι σήμερα…
