Η ομαδική δουλειά φέρνει τον Παναθηναϊκό πέντε στροφές πριν από το τέλος να κρατάει την τύχη στα χέρια του. Αν καταφέρει να κάνει πέντε νίκες στα εναπομείναντα πέντε παιχνίδια θα πάρει και τον τίτλο. Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο καθώς έχει και δύο εκτός έδρας ντέρμπι με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, όμως ακατόρθωτο δεν το λες. Γιατί μοιάζει η ομάδα αυτή τη στιγμή να είναι… φτιαγμένη για τα δύσκολα. Πολλές φορές τα βάζει και μόνη της στον εαυτό της, όπως έγινε χθες με τη Λαμία που προηγήθηκε κόντρα στη ροή του ματς.
Φαινόταν ωστόσο πως ήταν υπόθεση μιας… γκαζιάς από τον Παναθηναϊκό για να ξεμπερδεύει με το παιχνίδι και να πάρει τους τρεις βαθμούς. Φτάνοντας συνολικά τους 12 από τους 15 διαθέσιμους έως τώρα στα Play Offs, μεγαλύτερη συγκομιδή από κάθε άλλη ομάδα που λαμβάνει μέρος σε αυτά. Με τρίτη ανατροπή, δείγμα της πίστης της ομάδας στις δυνατότητές της, της δουλειάς που γίνεται και φυσικά του ότι πλέον και ο προπονητής έχει μάθει καλά την ομάδα και η ομάδα εκείνον. Ο Τερίμ πέρασε από πολλά σκαμπανεβάσματα, αμφισβητήθηκε έντονα, αλλά φτάσαμε πλέον στην τελευταία στροφή και έχει τον Παναθηναϊκό διεκδικητή του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου.
Είναι ένα πρωτάθλημα που κόβει την ανάσα, πηγαίνει πόντο – πόντο και σίγουρα χρειάζεται πολλά ψυχικά αποθέματα για να αντέξει κάποιος. Δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη μια τέτοια πίεση σε μια κούρσα που χαρακτηρίζεται ως η πιο συναρπαστική όλων των εποχών. Εκτός από την αγωνιστική ετοιμότητα πρέπει να είσαι και ψυχολογικά προετοιμασμένος και έτοιμος για να τα καταφέρεις. Ο Παναθηναϊκός τούτη τη στιγμή μοιάζει να είναι.
Και για να επιστρέψω σε αυτό που έλεγα στο ξεκίνημα, ναι η ομαδική δουλειά είναι εκείνη που κάνει τη διαφορά, αλλά χρειάζονται και οι ατομικές εμπνεύσεις για να κουβαλήσουν μια ομάδα όταν δείχνει πως έχει… κολλήσει. Και ο φετινός Παναθηναϊκός έχει την τύχη να βρίσκεται στις τάξεις του ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχουν πατήσει το πόδι τους στην Ελλάδα. Ο Μπερνάρ είναι εκεί για να κάνει τη διαφορά, για να μαγέψει τα πλήθη με τις εμπνεύσεις του και για να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο που τόσο πολύ του ταιριάζει. Ένας γεννημένος πρωταθλητής.
Υπάρχουν στιγμές μέσα στο παιχνίδι που ο Βραζιλιάνος μάγος της μπάλας είναι σαν να λέει «δώστε μου την μπάλα» ώστε να καθαρίσει την… μπουγάδα. 3-4 φάουλ εκτός περιοχής είχε κερδίσει ο Παναθηναϊκός απέναντι στη Λαμία και είχαν περάσει ανεκμετάλλευτα μέχρι που ανέλαβε εκείνος δράση για να τη στείλει εκεί που δε θα μπορούσε να αντιδράσει κανένας τερματοφύλακας. Και το καλύτερο το φύλαγε για το τέλος με το υπέροχο πλασέ – σκάψιμο για το τελικό 3-1 απέναντι στη Λαμία. Ο Τερίμ έπραξε σωστά που τον έβγαλε για να λάβει την αποθέωση που του αξίζει.
Ο Μπερνάρ λυσσάει για το πρωτάθλημα, λυσσάει για να φύγει έχοντας στα χέρια του την κούπα, λυσσάει για να αφήσει πίσω του μια κληρονομιά που θα μας κάνει να τον θυμόμαστε και να τον αναπολούμε. Δε μάθαμε τους τελευταίους μήνες πόσο μεγάλης αξίας παίκτης είναι, ούτε από τότε που έκλεισε στη Μινέιρο και απελευθερώθηκε όπως λένε πολλοί. Και πέρσι ήταν πολύτιμη η συνεισφορά του, διαφορετικά δε θα έφτανε ο Παναθηναϊκός να διεκδικεί το πρωτάθλημα έως την προτελευταία αγωνιστική. Απλά δεν τον βοηθούσαν τα νούμερά του. Φέτος έχει και αυτά. Σκοράρει, δίνει ασίστ, ντριπλάρει τους πάντες και τα πάντα, έχει μια σκέψη που μοιάζει να είναι πολύ μπροστά από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή στην Ελλάδα.
Ας τον απολαύσουμε για έξι ακόμα παιχνίδια που θα τον έχουμε στα μέρη μας, γιατί δύσκολα θα δούμε ξανά παίκτη που θα κάνει τα δύσκολα να φαίνονται τόσο απλά όσο το να βάλεις ένα ποτήρι νερό.
