Δεν είναι μόνο το σκορ του πρώτου αγώνα στην Αθήνα, η τσάμπα ήττα με 1-0 από τον Αγιαξ στο ΟΑΚΑ, που καθιστά ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα την πρόκριση του Παναθηναϊκού στα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ. Είναι κυρίως η παντελής έλλειψη κομπασμού, έπαρσης και αλαζονείας από τον ολλανδικό ποδοσφαιρικό κολοσσό που, παρεμπιπτόντως, έχει 150 εκατ. ευρώ μπάτζετ και οι ακαδημίες του, χρόνια ολάκερα, λειτουργούν ως εργοστάσιο παραγωγής ποδοσφαιριστών.
Κι ας φημίζονται οι Ολλανδοί για το τουπέ τους. Ο Αγιαξ, πιθανώς εξαιτίας της παρουσίας του Ιταλού προπονητή του, Φραντσέσκο Φαριόλι, όχι μόνο δεν υποτίμησε το τριφύλλι αλλά φρόντισε να τον αντιμετωπίσει ως ανάλογο μέγεθος με τον ίδιο, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της πρώτης μάχης. Με όσα δήλωσε ο προπονητής του Αίαντα στις συνεντεύξεις Τύπου, αλλά και με το μάξιμουμ της σκοπιμότητας που επιστράτευσε σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο του ματς για να κρατήσει το προβάδισμα στο σκορ μέχρι το φινάλε. Δεινοπάθησε, έκανε καθυστερήσεις τύπου μικρομεσαίας ιταλικής ομάδας (για να μην πούμε κάτι χειρότερο), έκοψε το ρυθμό κι έφυγε για το Αμστερνταμ με σαφές προβάδισμα.
Φουλ σκοπιμότητα και νοοτροπία ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Την ίδια στιγμή στον Παναθηναϊκό η μπάλα δεν έκανε το χατίρι με τίποτα. Ούτε στο δοκάρι του Μπακασέτα και στα λίγα στα εκατοστά πιο μπροστά του Μαντσίνι, στο ακυρωθέν γκολ, ούτε στο τετ α τετ του Γερεμέγεφ και στο σκαστό σουτ του Τζούρισιτς που κόντραρε σε αντίπαλο κι έβγαλε με τα ακροδάχτυλα σε κόρνερ ο 40χρονος τερματοφύλακας των Ολλανδών.
Σε αντίθεση με τη Μαρσέιγ και τον κόουτς Μαρθελίνο, που ακόμη και μετά την ήττα με κάτω τα χέρια στη Λεωφόρο από τον Παναθηναϊκό είχε ψηλά τον αμανέ και στο τέλος έφυγε με το χουνέρι του αποκλεισμού στο κολασμένο Βελοντρόμ, ο Αγιαξ έδειξε, και εξακολουθεί να δείχνει, απεριόριστο σεβασμό στον Παναθηναϊκό. Ισως αυτό να είναι χειρότερο κι απ’ την ήττα.
Στο ποδόσφαιρο, ωστόσο, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Με απλά μαθηματικά μοιάζει δύσκολο ο Παναθηναϊκός να μην δεχθεί γκολ στην Αρένα του Αμστερνταμ απέναντι σε μία ομάδα που διαθέτει αναμφίβολα μπόλικο ταλέντο μεσοεπιθετικά.
Από την άλλη είναι πολύ πιθανό το τριφύλλι να σκοράρει στην Ολλανδία και να κάνει τη ρεβάνς… ροντέο, ποιος ξέρει μπορεί να το κάνει και πάνω από μία φορά εάν ο θεός του ποδοσφαίρου του δώσει πίσω όσα χρωστάει απ’ το ΟΑΚΑ. Μπάλα είναι. Προφανώς δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου, αλλά η ελπίδα πάντοτε πεθαίνει τελευταία. Στατιστικά πάντως ο Παναθηναϊκός τον Αγιαξ τον έχει νικήσει μία φορά στην ιστορία του κι αυτή ήταν επί ολλανδικού εδάφους με τη γκολάρα του Κριστόφ Βαζέχα. Ο δείκτης δυσκολίας απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις, ποδοσφαιρικά, στατιστικά, ιστορικά είναι τεράστιος. Αλλά όπως λέει κι ο Αλόνσο: «Όπου βλέπουμε μια δυσκολία, υπάρχει πάντα και μία ευκαιρία»…
Η επιστροφή του Ιωαννίδη στην ενδεκάδα, οι Τετέ και Μαξίμοβιτς με περισσότερες προπονήσεις με την ομάδα αποτελούν θετικά σημάδια ενόψει της ρεβάνς όπως επίσης και θετικό είναι και το γεγονός ότι με την αγωνιστική του εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο, το τριφύλλι έχει μάλλον απομυθοποιήσει ποδοσφαιρικά τον Αγιαξ. Διότι στο πρώτο 30λεπο συνέβη το αντίθετο και ο Παναθηναϊκός το πλήρωσε ακριβά. Μπορεί αυτό να μην αρκεί, να μην φτάνει για την υπέρβαση της πολυπόθητης πρόκρισης, αλλά έχει τη σημασία του οι παίκτες να ξέρουν ότι, αυτήν την εποχή, οι δύο ομάδες είναι κοντά ποδοσφαιρικά.
