Oι μαύρες, στα όρια της ποδοσφαιρικής κατάθλιψης, εποχές που ο Παναθηναϊκός έμπαινε στις σεζόν με στόχους πολύ μακριά από το dna, το μέγεθος και την ιδιοσυγκρασία του έχουν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η αύξηση του μπάτζετ από την διοίκηση του κλαμπ και η εξαιρετική δουλειά του Ιβάν τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια, επανέφεραν το ποδοσφαιρικό τμήμα στην κανονικότητά του. Δηλαδή να διεκδικεί το πρωτάθλημα, το κύπελλο και την ευρωπαϊκή διάκριση και να κρίνονται οι σεζόν ως επιτυχημένες ή αποτυχημένες με κριτήρια που αρμόζουν στον σύλλογο και ίσχυαν στην συντριπτική πλειοψηφία των ετών από την ημέρα που ιδρύθηκε.
Η κλήρωση του Conference League μπορεί να έχει μόνο μία ανάγνωση για τον Παναθηναϊκό και τον στόχο του σε αυτό. Με εξαίρεση το παιχνίδι κόντρα στην Τσέλσι στο ΟΑΚΑ, σε ένα βράδυ που θα θυμίζει τις υπέροχες βραδιές του Champions League, το Τριφύλλι θα έχει μία πεντάδα αγώνων, πάνω στην οποία καλείται να ”χτίσει” το παρόν και πολύ περισσότερο το μέλλον του στην Ευρώπη. Τα ματς αυτά αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για το κλαμπ, ώστε να προχωρήσει στην διοργάνωση και πάνω από όλα να διαμορφώσει μία πολύ πιο ευνοϊκή συνθήκη στα καλοκαίρια του. Να μαζέψει τις νίκες που πρέπει, ώστε να φύγει από τους αδύναμους, να πάει στους ισχυρούς και ο δρόμος-ακόμη και για το Champions League- για την είσοδο σε League phase να ανοίξει διάπλατα και να μην είναι στρωμένος με ”αγκάθια” τύπου Μαρσέιγ, Άγιαξ και Λανς.
Η κληρωτίδα μπορεί να μην του έκανε τα χατίρια τα τελευταία χρόνια, χθες όμως, ήταν και με το παραπάνω ευνοϊκή για τον Παναθηναϊκό. Ελσίνκι και Ντινάμο Μινσκ μέσα. Τζουργκάρντεν, Νιού Σαίντς, Μπόρατς έξω. Για την ομάδα που νίκησε μέσα στην Johan Cruyff Arena και έχασε την πρόκριση στην επική διαδικασία των 34 πέναλτι, για την ομάδα που πέταξω έξω την Λανς, για την ομάδα που έχει ξοδέψει 21 εκατομμύρια ευρώ σε μεταγραφές και για την ομάδα που το μπάτζετ των συμβολαίων έχει σκαρφαλώσει πάνω από τα 30 εκατομμύρια ευρώ, αυτά τα εμπόδια φαντάζουν χαμηλά.
Πάντα με σεβασμό στους αντιπάλους, πάντα με την δέουσα προσοχή και την σωστή νοοτροπία και πάντα με την λογική του ”τελικού” σε κάθε παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να έχει ως στόχο, τούτο του αρμόζει, την είσοδό του στην πρώτη οκτάδα της ενιαίας βαθμολογίας, ώστε να περάσει απευθείας στους 16. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει σύμφωνα με διάφορες προβλέψεις, να φτάσει τους 12 πόντους. Στους 7 η προσομοίωση έδειξε ότι είσαι ”μέσα’ από το 9 έως και το 24.
Δώδεκα πόντοι σημαίνει τέσσερις νίκες. Άντε τρεις νίκες και τρεις ισοπαλίες. Αν ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που πρέπει, πραγματικά δεν μπορεί κανείς να δει τον τρόπο, που δεν θα νικήσει στο ΟΑΚΑ την Ελσίνκι και την Ντινάμο Μινσκ και δεν θα επιστρέψει με το διπλό από την… εξωτική Ουαλία και την Βοσνία. Χωρίς να βάζουμε καν στην εξίσωση τα όσα μπορεί να καταφέρει με την Τσέλσι στη Καλογρέζα και με την Τζουργκάρντεν στη Σουηδία.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, μετά από πολλά χρόνια στην Ευρώπη, όλα είναι στο χέρι, όλα εξαρτώνται από τον ίδιο. Δεν ψάχνει υπερβάσεις, δεν ψάχνει θαύματα, δεν κυνηγά το άπιαστο. Το αυτονόητο και μόνο πρέπει να κάνει για να μπορέσει να ανοίξει τον δρόμο της διάκρισης και φυσικά για να μπορέσει να δει το μέλλον του μέσα από μία εντελώς διαφορετική κατάσταση στις καλοκαιρινές κληρώσεις.
Υ.Γ1: Το βράδυ της Πέμπτης μπροστά σε 60.000 κόσμο ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την Λανς. Το βράδυ της Κυριακής παίζει στο σπίτι του. Στη Λεωφόρο. Η ΠΑΕ πήρε 10.000 εισιτήρια και το Απόστολος Νικολαϊδης θα πρέπει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Ως μία ένδειξη ανταμοιβής προς τους ποδοσφαιριστές μα πάνω από όλα για να γίνει η δουλειά κόντρα στη Καλλιθέα. Στο τέλος της ημέρας, η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν, είναι και θα είναι, αυτοσκοπός για τον σύλλογο και ο μόνος δρόμος για να επανέλθει σε μόνιμη βάση και όχι περιστασιακά, η ηρεμία στον οργανισμό…
