Ο Παναθηναϊκός AKTOR είδε τις… βάρκες να περνούν στον Σηκουάνα και έφυγε με σκυμμένο κεφάλι από τη Γαλλία καθώς ηττήθηκε 84-80 από την άπειρη Παρί. Από τη μία, η «πόλη του φωτός» και από την άλλη ο… σκοτεινός «επτάστερος». Κάπως έτσι είχε η κατάσταση στο συγκεκριμένο ματς, με τους πρωταθλητές Ευρώπης να καλούνται να ξεχάσουν το Παρίσι και να προχωρήσουν άμεσα παρακάτω αφού ακολουθεί Μαδρίτη και Ρεάλ.
Όσον αφορά την αναμέτρηση στη γαλλική πρωτεύουσα, δεν υπάρχουν και πολλά θετικά να κρατήσουμε. Για την ακρίβεια το μοναδικό ενθαρρυντικό σημάδι ήταν ότι το «τριφύλλι» πήγε να κλέψει ένα παιχνίδι που δεν απέδωσε ούτε στο 20% των πραγματικών δυνατοτήτων του.
Ο Αταμάν δεν πήρε σχεδόν τίποτα από τους Σλούκα, Μήτογλου, Παπαπέτρου, Γιουρτσεβέν, Γκριγκόνις και Οσμάν, ενώ ακόμα και η τελική στατιστική του Ναν μάλλον τον… κολακεύει, αφού στο πρώτο ημίχρονο ειδικά ήταν ωσεί παρών και αρνητικός πρωταγωνιστής για την ομάδα του με τα τραγικά λάθη που έκανε. Ε πώς λοιπόν περιμένουμε να κερδίσει ο «επτάστερος» σε ματς Ευρωλίγκας με όλα αυτά τα στοιχεία εναντίον του;
Μέσα σ’ όλα, δεν βοήθησε και πολύ ο Τούρκος προπονητής του Παναθηναϊκού, τόσο με τη διαχείριση του ρόστερ, όσο και με τις επιλογές του σε σχήματα και πρόσωπα. Για παράδειγμα, προκαλεί απορίες η ελάχιστη χρησιμοποίηση του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, που θα μπορούσε να συνεισφέρει με τις αμυντικές του ικανότητες στον περιορισμό των αντίπαλων περιφερειακών. Ή επίσης χρειάζεται εξήγηση για το απόλυτο… μηδέν στον χρόνο συμμετοχής του θετικού Μπράουν στο 4ο δεκάλεπτο.
Από ‘κει και πέρα, είναι δεδομένο ότι οι «πράσινοι» πρέπει να ξεχάσουν άμεσα ό,τι συνέβη στο Παρίσι, να γυρίσουν τον διακόπτη και να προχωρήσουν παρακάτω. Και το θετικό στην περίπτωση του «επτάστερου» είναι ότι ακολουθεί άμεσα παιχνίδι (και τι παιχνίδι!) και δεν θα πολυσκεφτούν τον αγώνα με την Παρί. Άλλωστε, το πρόσφατο παρελθόν του ίδιου του οργανισμού έχει αποδείξει ότι δεν επηρεάζεται από ανάλογου τύπου… κατραπακιές και βρίσκει τον τρόπο να ξεπερνάει τα «στραβά».
Τα παραδείγματα πολλά: το 1996 οι «πράσινοι» έχασαν από την Μπενφίκα του Λισμπόα, το 2000 από τη Σολέ, το 2002 από την… Κρκα και το 2011 ηττήθηκαν εντός από τη Βαλένθια και εκτός από την Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Σχεδόν σε κάθε κατάκτηση ευρωπαϊκής «κούπας», υπήρχε και μια σφαλιάρα για το «τριφύλλι», που δεν έδειξε να επηρεάζεται αρνητικά από αυτές. Μακάρι να συμβεί το ίδιο και τώρα…
