Πολύ απλά διότι ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ έχει αποδειχθεί στην πράξη ανεπίδεκτος μαθήσεως. Η αποτυχία μοιάζει να αποτελεί συνώνυμο της παρουσίας του στο σύλλογο. Με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Μα, με ίδιο, αποτυχημένο αποτέλεσμα.
Είτε υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας και τραβάει την πρίζα. Είτε ρίχνει ένα τσουβάλι λεφτά και αυξάνει το μπάτζετ στα ύψη. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Χαιρετίσματα στις φασκομηλιές.
Η ρήση τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, ταιριάζει γάντι. Και μαζί με το χιλιοειπωμένο… το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, συμπυκνώνει τα πάντα στον Παναθηναϊκό που έφτασε αισίως τα δεκαπέντε χρόνια χωρίς πρωτάθλημα κι αν δεν υπάρξουν ριζοσπαστικές αλλαγές στην κορυφή, δεν προβλέπεται να πρασινίσει άμεσα το πολυπόθητο τρόπαιο. Την ομάδα του Ουζουνίδη που έπαιζε μπαλάρα, με Μπεγκ, Εμποκού, Βιγιαφάνιες και έδειχνε έτοιμη να διεκδικήσει με αξιώσεις τον τίτλο του πρωταθλητή, την πετσόκοψε σε μία νύχτα. Κι αν τότε υπήρχε πράγματι πρόβλημα ρευστότητας εξαιτίας της κατάστασης που επικρατούσε στην οικονομία της χώρας και της κόντρας του με την κυβέρνηση της εποχής εκείνης, που μπορεί να συμβεί ασφαλώς σε οποιονδήποτε επιχειρηματία αυτού του βεληνεκούς, το αποτέλεσμα δεν άλλαξε ούτε όταν η συγκυρία ήταν η ακριβώς αντίθετη. Με την οικονομία της χώρας βελτιωμένη και φιλικά προσκείμενη κυβέρνηση στο τιμόνι, με διάθεση από τον ίδιο να ρίξει χρήματα και με την ομάδα στρωμένη και δουλεμένη από τον Γιοβάνοβιτς επί 2.5 χρόνια, έγινε πάλι το ίδιο. Πετσόκομα.
Για διαφορετικούς λόγους, κυρίως επειδή το «εγώ» μπήκε μπροστά από το «εμείς», αλλά με παρεμφερές αποτέλεσμα.
Απώλεια της ελπίδας και της προοπτικής, ανείπωτο ξενέρωμα του κόσμου. Και ξανά-μανά πισωγύρισμα ολκής. Το ποδόσφαιρο δεν είναι βαπόρια, ούτε μίντια. Οι έννοιες της ομαδικότητας, της συσπείρωσης και του δεσίματος, αποτελούν προαπαιτούμενα και δίχως στρατηγικό πλάνο, υπομονή, συνέχεια, συνέπεια και σεβασμό, μα πάνω απ’ όλα γνώση του αντικειμένου, την οποία αποδεδειγμένα δεν διαθέτει ο Αλαφούζος, απλώς θα διυλίζεται ο κώνωπας. Και θα γίνεται μονίμως μία τρύπα στο νερό.
Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν υφίσταται διάδοχη κατάσταση στον ορίζοντα, δεν υπάρχουν υποψήφιοι αγοραστές. Και δύσκολα θα προκύψει κάτι σοβαρό, τουλάχιστον μέχρι να γίνει η κατασκευή του νέου γηπέδου. Μέχρι τότε μόνο με… επιφοίτηση μπορεί να υπάρξει σωτηρία.
